ალისას ცხოვრება იდეალურად მიდის, სანამ სტოუნი, მაფიის ლიდერებში ყველაზე შაშიში კაცი გადაწყვეტს რომ მისი ცხოვრების ნაწილი გახდება, ირწმუნება რომ ის მისია და მისიც ზედმეტად შეპყრობილი ხდება.
-------------------------
გაფრთხილებთ რომ ეს ამბავი შეიცავ...
სახეზე ბალიშს ვიფარებ რომ ჩემი მაღვიძარის ხმა ჩავახშო *6:00* "გააჩუმე ეგ დაწყევლილი რაღაც" სტეფი, ჩემი ოთახის მეზობელი და საუკეთესო მეგობარი ყვირის თავისი ოთახიდან დერეფნის ბოლოში.
მაღვიძარას ვთიშავ, ვიჭიმები და ვდგები საწოლიდან. ვემზადები და ვიღებ სკოლის წინ შხაპს. კი ზაფხულის არდადეგები დასრულდა მაგრამ არ ვწუწუნებ მიყვარს სკოლა.
ვასრულებ შხაპის მიღებას, მაკიაჟის გაკეთებად და ტანსაცმელს ვარჩევ. კიბეებზე ჩავდივარ და ვხედავ სტეფს რომელსაც თავი მარცვეულის ყუთში აქვს.
"დილა მშვიდობისა!" ამბობს სტეფი საჭმლით გამოტენილი პირით. "Შენც დილამშვიდობისა." მე მეღიმება. მე და სტეფი ერთმანეთს ბავშვობიდან ვიცნობთ. მეზობლები ვიყავით, ფაქტობრივად. მე მისი მშობლების სახლში პატარა რომ ვიყავი მაშინ გადავედი საცხოვრებლად და ეს იმიტომ, რომ გარდაცვლილ დედასთან ერთად ვცხოვრობდი. დიახ, სამწუხაროა, ვიცი. ახლა კი მე და სტეფი ჩვენს ადგილზე ვცხოვრობთ, მისმა მშობლებმა თქვეს, რომ კარგი იდეა იყო "პასუხისმგებლობისა და დამოუკიდებლობის მორგება უფროსკლასელამდე და კოლეჯამდე". ის ჩემს დას ჰგავს, არ აქვს მნიშვნელობა რა მოხდება.
"სხვათაშორის ამაღამ ჯეიკ ტეილორის წვეულებაზე მივდივართ. გაფრთხილებ არ მითხრა "მე უნდა ვისწავლო" სისულელეა!" ამბობს სტეფი.
"აუცილებელია იქ ვიყოთ?" წვეულებები საჩემო არაა.
"ალისა, შენ ერთერთი პოპულარული ხარ როგორც ის. და ის ამ წვეულებას ყოველწლიურად აკეთებს! ჩვენ უნდა წავიდეთ!"
"მეზიზღება წვეულებები" ვეუბნები მას.
"მე არა! და ჩვენ მივდივართ! კარგი?"
"კარგი მხოლოდ ერთი საათი." ვამბო. მე
"სამი"
"ორი"
"მოვრიგდით" ამბობს სტეფი და სიხარულისგან ყვირის.
_____________________
სკოლის აუთfით:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
