one shotes

Dragon Tattoo

Το τεράστιο αρχοντικό είναι ανήσυχα αθόρυβο. Το υπηρετικό προσωπικό έχει φύγει ώρα τώρα. Ο φωτισμός είναι ελάχιστος και κάνει το εσωτερικό του κτιρίου ακόμα πιο τρομακτικό.  Ψάχνω να τον βρω. Στην έθουσα χώρου, στις τραπεζαρίες και στα σαλόνια, στο γραφείο του ακόμα και στην κουζίνα. Δεν είναι πουθενά. Γαμωτο. Ανεβαίνω αργά την ξύλινη σκάλα που οδηγεί στον επάνω όροφο. Ξέρω πως δεν θα με αφήσει να φύγω από αυτό το καταραμένο σπίτι εκτός κι αν τον βρω και λυθεί η παρεξήγηση. Κάθε βήμα μου και πιο διστακτικό. Κάθε βήμα μου ολοένα και πιο κοντά του.

"Που κρύβεσαι;" Ρωτώ όμως δεν ακούγεται το παραμικρό.

Ανοίγω μια μια τις πόρτες των δωματίων. Δεν είναι σε καμία. Το μόνο που μένει είναι αυτό στο τέλος του διαδρόμου, που ειναι τρομακτικά σκοτεινός.

Μπαίνω μέσα χωρίς να χτυπήσω. Το δωμάτιο φωτίζεται ελάχιστα. Στέκεται όρθιος με την πλάτη του γυρισμενη προς το μέρος μου, μπροστά σε έναν ολόσωμο καθρέφτη.

"Άργησες." Η φωνή του βαριά. Με καρφώνει με το βλέμμα του μέσα από τον καθρέφτη.

Κλείνω την πόρτα πίσω μου και μπαίνω στο δωμάτιο. Τον πλησιάζω. Γυρίζει προς το μέρος μου. Γαμωτο. Είναι τεράστιος και εγώ τόσο μικροσκοπική μπροστά του. Με το ζόρι φτάνω μέχρι τους ώμους του.
Φοράει ένα λευκό πουκάμισο με τα κουμπιά ανοιχτά και τα μανικια μαζεμενα στους αγκώνες του και μαύρο παντελόνι. 
Κράτα ένα ποτήρι ουίσκι και πίνει λίγο.

Με το ελεύθερο χέρι του χαϊδεύει απαλά το μάγουλο μου. Το άγγιγμα του τόσο απαλό μα και συνάμα τόσο επικίνδυνο. Με κάνει να θέλω πολλά περισσότερα. Ο αντίχειρας του περνά φευγαλέα πάνω από τα χείλη μου και ελευθερωνω μια ανάσα που δεν ήξερα πως κρατούσα. Επαναλαμβάνει την κίνηση και ασυναίσθητα μισανοιγω τα χείλη μου. Το εκμεταλευεται και γλιστρά το δάχτυλο του ανάμεσα τους. Τον κοιτάζω στα μάτια. Κεχρυμπαρενια σαν το ποτο του. Ώστε αυτό θέλεις; Το γλύφω και το ρουφαω. Τα βλέμματα μας κρύβουν τόση ένταση που νομίζω πως θα λιώσω σαν κερί. Τον δαγκωνω απαλά και ένα στραβό χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη του.

Απομακρύνεται από κοντά μου και κάθεται στην άκρη του κρεβατιού. 

"Μείνε μονάχα με τα εσώρουχα και τα τακούνια. Πέσε στα γόνατα και σύρουμε εμένα." Ο τόνος του δεν σηκώνει αντιρρήσεις.

Σηκώνω το φρύδι μου. Ας παίξουμε.

Βγάζω αισθησιακά τα ρούχα μου ένα ένα χωρίς να σπάσω την οπτική επαφή και πέφτω στα τέσσερα. Σέρνομαι αργά προς το μέρος του. Φτάνω μπροστά του και παίρνω μια κόφτη ανάσα.