Dogless | taekook

yedi'

🐶 tae ile sohbet

taehyung
jungkook
neredesin

jungkook çevrim içi

jungkook
buradayım
bulabildin mi

taehyung
yok
her yere baktım yok
hiçbir yerde vulamadim onu hungook

jungkook
tamam sakin ol

taehyung
jungkook yardım et
nefes alamitorum

jungkook
ne

görüldü

jungkook
tamam sakin ol
bak sana söz veriyorum ikisini de bulacağım tamam mı
sadece sakin ol ve nefes al
burnundan alıp ağzından vereceksin
hadi

görüldü

jungkook
taehyung?

taehyung
ben kızımı istiyorum

jungkook
iyi misin

taehyung
değilim
sadece kızımı istihorum

jungkook
nefes alabiliyor musun en azından

taehyung
wvet

jungkook
tamam bana konumunu at onları birlikte arayalım

taehyung
🚩konum

[Yazardan]

Jungkook ne kadar telaşlı olursa olsun sakinliğini korumaya çalışıyordu çünkü en azından içlerinden birisi bunu yapmalıydı. Henüz yeni tanışmış olduğu Taehyung için oldukça endişeliydi. Konumunu atar atmaz yola çıkmış, yaptığı hız sayesinde dakikalar içinde onun yanına varmıştı. Taehyung arabaya binelden beri sesli bir şekilde ağlıyor ve kesik kesik nefesler alıyordu. Onun bu haline çok üzülmüş, içi burkulmuş gibi hissetmişti Jungkook. Onu ne sakinleştirirdi bilmiyordu, onu tanımıyordu. Çaresizce yavaş yavaş arabayı sürüyor, sokak köşelerinde gözlerini gezdiriyordu yavrularını bulabilmek adına.

"Taehyung, biraz olsun sakinleşemez misin?"

Daha fazla dayanamamıştı. Arabayı sağa çekip el frenini çekmişti bu sözleri söylemeden önce. Taehyung'a döndüğünde elini nereye koyacağını bilememiş, endişe ve beklentiyle ona bakmaya başlamıştı. Ağzından çıkan bir tek kelimeye bile razıydı, konuşması yeterdi.

"Taehyung, bana bakar mısın?"

Hızlıca ve olumsuzca başını sallamıştı ağlayan beden. İçi dışına çıkmıştı da hâlâ hunharca ağlamaya devam ediyordu. Hayatında daha önce bu kadar çok ağladığını hatırlamıyordu. Gerçi, şu anda hiçbir şeyi hatırlayacak durumu yoktu. Sıcak basmıştı yüzünü bu soğuğa rağmen. Arabanın içi sanki saniyeler geçtikçe daha da ısınıyordu. Tekrar nefes alamayacağını anladığında aceleyle arabanın kapısını açıp arabadan inmişti. Jungkook da saniyesinde, hiç beklemeden onun ardından arabadan inip yanına ulaşmıştı hızlı adımlarla.

"İyi misin?"

Nefes almakta zorlanıyordu. Elini nereye attığını bilmeden atmış, yanındaki bedenin kolunu tutmuştu sıkıca. Jungkook ne yapacağını şaşırmıştı, telaş bütün vücudunu sarmıştı ve mantıklı düşünmesinin önüne ket vuruyordu.