"Tilkinin feryadına sebep olan herkes lanetlendi nereye giderse gitsin yıllar sonra bile tilkiyle karşılaşır."
××××××××××××××××××××××××××××××××××××
Günün birinde bende karar verdim. Ya yara alarak kanımın nasıl aktığını seyrederim ya da Kanlı Tilki...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🟠🟠🟠
"El âlem ne der?!" "İnsanlar ne düşünür!?" Hep aynı kelimelerdi. "Sen kadınsın" "Sen erkeksin" "Sen öylesin" "Sen böylesin" Onlar için önemli olan buydu.
Hayır! Biz insandık. Birileri ne der ne düşünür diye yaşayan değil de tüm gerçeklerimizle kendimiz gibi özgür yaşayan insanlar.
Aptal toplumun düşünceleri yüzünden birisini kısıtlamak doğru değildi. Ne kadını ne de erkeği.
Bu düşüncem yüzünden çoğu insan tarafından yargılanan birisiyim doğru ama yine de bu fikrimden dönmeyecektim.
Bu hayata geliyorsak bu hayatı sonuna kadar istediğimiz gibi yaşamalıyız. Eğer başkalarının söylentisini dinleyecek onu yapacak olursak yaşamanın anlamı yoktu. Biz birileri için mi yaşıyorduk yoksa kendimiz için mi?
Ve bunu okuyan sen, birileri yüzünden hayallerinden vazmı geçmek yoksa benimle bu yolda hayatın zorluklarını aşan birilerinin ne dediğini değil senin ne düşündüğünü öncelik görmeye var mısın?
O zaman...
Bu kitap her şeye rağmen kendi zirvesine ulaşanlara...
Bölüm 1.
Kış olmasına rağmen sanki beni mutlu etmek istermişce yatağıma kadar gelen güneş ışığına minnet dolu bir tebessüm sundum.
Her sabah sırf uyndığımda güneşi görmek için perdeni açık bırakırdım. Elbette ki bazı günler de hava bulutlu ola bildirdi ama ne de olsa hayat devam ediyordu. Hep pozitif enerjiye ihtiyacım vardır.
Günümü biraz daha da pozitif etmek için ayağa kalkıp ilk bir kaç esneme egzersizleri yaptıktan sonra cep telefonumu alarak Semiramis Pekkan: Ben böyleyim şarkısını açtım.
Şarkı çalmaya başladığında şarkını söyleyerek banyoya girdim. Ayna karşısında saçımı tararken "İsteyenler beni sevsin gönül veremem" diye devam ediyordum.
Mutlu mutlu şarkı eşliğinde dönüp giysi odasına ilerledim.
Aynı annelerin klasik sorusu olan "bu gün ne pişirsem?" Gibi bu gün ne giysem?
"Çapkınmışım güzelmişim böyle söylerler" siyah tulumu alıp devam ettim. Ardından beyaz kabanımı alarak ayakkabılarıma doğru ilerledim. Saint Laurent markalı siyah topuklu ayakkabılarımı aldım.
Ben üzerimi değiştirirken şarkı çoktan değişmişti. Kahverengi çantamı alacakken sıradaki şarkıyla dahada pozitif enerji aldım.
Bakır kızılı saçlarımı tarayıp serbest bıraktım. Makyaj yapmayı severdim ama abartmaz bazende hiç yapmazdım. Sadece özel görev ve davetlerde iddialı bir makyaj yapardım.
