Yıldızlar kaymanız gerek

(1ci Bölüm)

                       ~ Tanıtım ~
Mehaba ben Hesna 15 yaşındayım. 14 yaşımda büyük tıranma geçirdim babam yüzünen. Babamın başka kadınla çoçuğu var. Yani üvey kızı var. Benim adımı babam koymuştu. Bunun için kendi adımnan nefret ediyorum.

Babama çok sorum var. Neden bizi bıraktın? Neden bizi sevmedin? Annemi, ablamı, beni? Beni sevdiyin son defa 4 Aralık 2023 demişdi.

Babanızın olması nasıl hiss? Nasıl hissetdiriyor? Başka babalar kızlarlnı dizin üstüne koyup başını okuşuyorlar bazılar Annesiyle babalarının kavqalarını duyuyor.

Sizin babanız sizi çok seviyormu? Babam beni çok seviyordu ama eskiden şimdi diyil şimdi babamın başka kadınla kız çoçuğu var ve adına Hesna koymuşlar. Bir kerede olsun utanarak üvey kızına Hesna koyarlarmı. Artık tanıyamıyorum onu

                     ~ *1ci Bölüm* ~
Bu gün günlük alacakdım. Evde çıkıp karşımızdakı grtasiye gidip günlük aldım. Eve doğru yürüken yağmur yağmaya başladı. Her kes koşarken ben yürüyordum. Neden yağmurdan korkuyonuz? Neden yağmurdan kaçıyorsunuz? Neden? Yağmurda durmak onun damlalarını izlemek çok güzel hiss. Yağmur yağmağın sebebi kimse belki çok üzgün. Yürüyerek eve doğru gitdim ev grtasiye çok yakındı evin kapısını açtım. Ve içeri girdim. Masamda oturup günlüyümü açtım ve kalemimi götürüp. Yazmaya başladı.
Merhaba günlük bu gün 1 Ekim okula gitmedim. Çok hastaydım sana 14 yaşımda yaşadığım tıranmadan bahs edeceyim. 5 Aralık benim doğum günümüydü. Evet her kes ailesinen doğum günü geçirerken bende. Aile probleminen. Evet gün 5 Aralık benim doğum günüm yataktan kalkar kalkmaz telefonumda mesajlara baktım her kes benim doğum günümü kutlamıştı. Yataktan kalktım aşağıya indim ve annem doğum günü pastamı hazırlayıyordu. Kurdaleli pastaydı. En sevdiyim meyveli pasta. "Canım kızım doğum günün kutlu olsun canım Hesna'm ", gülümseyerk Annemi kucakladım. Annem alnımdan öptü. "Anne babam nerde?", Annem surat asarak "pasta mumu almaya gitdi",aniden telon çalmaya başladı telefonum benim sesizdeydi. Masanın üstünde babamın telefonuydu. Kızım adlı birisi arıyordu Annem telefonu açtı ve sesliye koydu." Merhaba baba", Annemle dona kaldık bir birimizin suratımıza baktık. Anem aramanı durdurdu. Anneme qorkarak " Anne bu ne demek", Annemin gözünden bir damla yaş aktı. "Bilmiyorum kızım bu ne demek", Annem babamın mesaj yerine girdi. Şimdiki numarada kzım yazılmıştı ora girerken canım kızım seni seviyorum falan çok mesaj vardı. Ve başka numarada sevgilim yazılmıştı Annem onada baktı. Arama yerinede baktı sevgilim, kızım falan konuşmalar vardı. Anem bu sefer bir damla diyil beş-altı damla göz yaşı akmaya başladı...
Koşarak odama gitdim. Ve pencereden akan yağmur damlalarına baktım. Ağlamaya başladım hani kimse üzülürken yağmur yağıyo ya. Evet bu benim günümmüş yağmur yağıya ve aniden hızlanmaya başladı. Babam geldi. Kapı sesinen bildim. "Benim doğum günü kızım nerde?" Diye bağırmaya başladı. Annem bağırmaya başladı bağırmaklarının bilmiyordum ne konuştuklarını. Camın karşısınan ayrılarak hemen kapını bağladım. Babam gelmesin diye. Yatağımın sağ çekmesinen kulaklığımı alıp kulağıma taktım. Ve yatağıma uzanıp yorğanı başıma çektim muzik Teoman - Sevgi anlaşmak deyildir. Bu şarkını çok seviyorum. Şarkı beni sanki sakinleştiriyordu. Nefes alamıyordu. Yorğanı kafamnan çekerek kapı kolunun titrediyini gördüm. Korkarak kulaklığımı çıkartdım babam olduğunu sandın taki ablam seslendi. Ağlayarak "abla aç kapını çok korkuyorum", kapıya doğru koştum kapını açtım evet ablamdı. Ağlıyordu ağladığımı bilmesin diye sakinleşsin diye kendimi zor tutdum. Ablamı içeri alarak kapını kapatdım hatda kilitledim. Babam gelmesin diye. Ablamın 6 yaşı vardı. Tıranma keçirmesin diye. Ona kulaklığımı verdim. Kulaklığı kulağına takdım ve maşa ile koca ayıya koydum sesi fulledim Annemle babamın bağırışları duymasın diye ve bende yatağa uzanarak maşa ile koca ayıya baktım evet güçüklüyümün cizgi filimi bu çok severim ama Annemle babamın bağırışları olmasa kavga etmeseler daha güzel oluçak ablamın pisqolojisi bozulmasın diye onun her kötü anında yanında olmağıma söz veriyorum. Kapı kapandı hemde yüksek sesde. Korkarak camın yanına koştum evet babamdı arabasıyla bir yerlere gidiyordu. Belkide yine kızının yanına gidiyordu ne bilelim kapının anahtarını çekmecenin üzerine koymuşdum. Anahtarı alıp kapını açtım hemen merdivenlerden aşağı indim. Her yer dağınıkdı. Aile fotorafımız çerçivenin içerisinde camı kırık bir şekildeydi. Doğum günü pastam yerde dağılmış şekildeydi. Annemin severek her gün suladığı güller kırılmış şekildeydi torpakları yerdeydi. Gözümnen yaş akıyordu ağlıyordum. Aniden kendime gelip. Göz yaşımı sildim. Anne "ANNE?","ANNE Nerdesin?", mutfağa doğru koştum annemi kanlar içerisinde gördüm. Kafası kanıyordu. "Anne kalk","Anne nolur gözlerini aç" hemen Annemin telefonunu kalkıp mutfak masasının üzerinden alıp Arama yerine girip -168- aradım.
Hekim:Merhaba!
Ben: Merhaba acil abulans gönderin Annem bayqın içerisinde kafası kanamış
Hekim: kafasına medil koyub sıkıca kapadın
Ben: Canı acıya bilir
Hekim: Acımaz! Adresi demeniz gerek?
Ben: ...
Hekim: Tamam korkma hemen geliyoruz
Hemen telefonu kapatım mutfak havlusunu kapıb Annemin başını dizim üstene koydum. Havlunu kafasına koydum. Ablam merdivenlerden aşağıya doğru iniyordu. Ablam korkmasın diye konuşmaya başladım "Ablacım hadi geç odama telefonuma bak istersen boyam kalemlerimnen resim yap hep sen isterdin ya ben vermezdim, kulaklığınıda tak, takmazsan küserim ", ablam yukarıya doğru çıktı ve bağırdı "Tamam abla", çok korktum ağlamamak için kendimi zor tutdum. Hemen telefonan kimi arasam diye bakıyordum ve hemen Halamı aradım.
Çalıyo
Çalıyo
Çalıyo
Çalıyo
Aaa açtı
Halam: Efendim Yasemin
Ben: Hala benim Hesna
Halam: Halasın gülü doğum günün kutlu olsun.
Ben: Hala çok kötü bir şey oldu
Halam: Ne oldu?
Aniden ambulans sesleri geldi
Ben: Hala Annem kafası kanıyor hastaneye gidicez. Sende gel
Dedikden sonra telefonu kapatdım. Kapını açıp içeri girdiler. Abulans arabasını içine götürdüler.

Benim ellerim kan içindeydi. Gözlerimnen akan yaşlar elimde Annemin kanı yerler kan. Ev dağınık. Babam yok tek başınayım artık.
Son kez abimi kanlar içerisinde görmüşdüm. 6 yaşındayken. Kötü hastalığa kapılmıştı. Hastanede tedavi oluyordu. Narkolepsi
hastalığa kapılmıştı. Bunu mualicesi vardı. Emeliyata girdi. Ve kanlar içersinde çıktı. Doktor başınız sağ olsun demişdi. Çok götüydü bunu bana dememişlerdi ben duymuştum. Elimi lavobada yıkayıp. Merdivenlere doğru gitdim ağlıyordummu bilmiyorum çok kötüydüm. Merdivenlerden yukarı çıkıp benim odama doğru gitdim. Kapını açıp aablamı gördüm küsmüyüm diye kulaklığı taknış kulağına ve resim yapıyordu. Yüzümü elimle silip yanına yaklaşdım. Elimi beline koyduğumda. Ablam korktu. Beni görünce nefes aldı. Kulaklığı çıkartdım. "Ablacım korkma benim", ablam gülümseyerek  " babam olduğunu sandım", ister istemez gözümnen bir damla yaş aktı. "Korkma ablam benim","Güneş şimdi seninle anlaşma yapalım ne dersin?" Güneş gülümseyerek "tamam" dedi,"şimdi ben Annemizle alış-verişe gideceyiz senide hani yan tarafta yeni taşınan aile var ya sende oynuyosunya Hülya'yla şimdi sen orda akşama kadar kalıcan bende sana boyalarımı vercim söz mü?","tamam abla". "Abla neden her yer dağınık?", yine istemeyerk gözümnen bir damla yaş aktı."Ablam Annem gelince toparlayacak. Bu gün benim doğum günüm unutdummu" Güneş gülümseyerek " A unutmuş ben, doğum günün kutlu olsun ablam",Güneşi komşumuza koydum. Ve taksi çağırdım. Taksiye bindi hastaneye doğru yön aldık. Kafamda çok karip sorular vardı.
Annemsiz kalmak istemiyorum? Ya o bizide abim gibi bıraksa? Ben nasıl anlatacağım Güneşe? Nasıl onu koruya bilirim? Hani bana demişti bana hiç bir şey olmazdı? Ben şimdiden onu çok özledim...
Hastaneye vardım taksi parası çıkartıp hemen hastaneye doğru koştum. Ordaki hemşireye sordum. "Merhaba! Yasemin Korkmaz nerde?", " koldorun sonunda sağdakı oda", koşarak o yöne gitdim. Doktor odadan çıkıyordu. Onu hemen görünce "Merhaba doktor bey Annem nasıl" sorular sordum. Doktor yüzüme karip bakıyordu. Evet hatırlıyorum çok karip bakıyordu. "Anneniz Yasemin Korkmaz dimi?", babamın soy adınan artık nefret ediyordum, kendi adımıda o koymuştu. Kendimdende nefret ediyorum. "Evet! Annem, nasıl?","Anneniz kayet iyi",  içimden büyük bir yük kalktı. "Evet o benim Annem, Anneme hiç bir şey olmaz". Doktor yanımnan gitdi. Camdan Anneme doğru bakıyordum. Anem uyuyordu. Halam geldi. "Noldu ya?",panik içersinde konuşoyrdu diğer yananda ağlıyordu "kim yaptı?", "Hala sakin ol iyi şimdi gel hadi otur ", Halam ağlıyordu. Hala bir bilsen birisine sarılıp ağlamak istediyimi. Halama her şeyi anlatdım olup biteni. Bir iki gün Annem hastanede kaldı. Sonumcu günde Annem yeni ev aldığını söyledi. Yani İzmirden, artık Antalyada kalmayacağımızı ve yeni okula giceyimi söyledi. Ve o adamla boşanma davası açıldığını söyledi. Evet o adam yani katil olan Annemi öldürmeye kalktı şimdi hapisanede. Şikayetci oldu. Annemde bende. O zamana kadar Güneş Halamlarda kaldı. Eve gidik ben Annem. Eşyalarımızı hiç toplamadık. Pasaportumuzu ve kimliyimiz aldık ve çıktık evden evi satacaktık. Ve satdıkta. Yeni okul arkadaşlarım oldu. Diyer okulumda olan arkadaşlarım daha güzeldi ama ben unutacaktım her şeyi. Artık yeni sayfa.

Hani yeni doğulduğun gün varya, hayata yeni başlıyorsun. Beyaz bir sayfa çok güzel oluyor. Ama o adam o beyaz sayfanı karaladı. O babam olucak herif.

Yeni sayfa, yeni günler..
Şimdi başlıyor hayat yeni ve yep yeni hayat...