"သိပ်ချစ်ရပါသော ဆရာမယဉ်"(Ongoing)

Part-7

သမီးဖူး" စာတွေနားလည်တယ်မလား
(ဆရာမယဉ်)

ဟုတ် နားလည်ပါတယ်ဆရာမယဉ်
(ကြာဖြူ)

ဒါဆို မိုးလည်းချုပ်နေပြီဆိုတော့ ဗိုက်ဆာနေရောပေါ့"
(ဆရာမယဉ်)

ရှင်" ဟုတ် အော်...မဟုတ်
(ကြာဖြူ ဆရာယဉ်တို့အိမ်မှာ အိပ်ရမယ်ဆိုသည့်အတွေးကြောင့် ပူပန်နေရှာသည်)

အယ်တော်..ဟုတ် မဟုတ်တဲ့"
(ဆရာမယဉ်မှပြုံး၍)

ဟုတ်ဆိုတာ နည်းနည်းဆာတာ..မဟုတ်ကကြ စာသင်ဖို့မလာခင်ကြီးကြီးမေတို့အိမ်မှာ မုန့်နည်းနည်းစားခဲ့လို့ပါ "
(ကြာဖြူ)

အော်...ထမင်းစားချိန်ရောက်နေပြီပဲ မဆာသေးလဲစားလိုက်ပါ"
(ဆရာမယဉ်)

ဟုတ်"
(ကြာဖြူ)

****

ကြာဖြူ ထမင်းစားခန်းထဲတွင် ငုတ်တုတ်ကလေးထိုင်နေချိန်"

ကဲ...ရပါပြီရှင်"
(ဆရာမယဉ်မှ ဟင်းများချက်ပြီး ထမင်းစားပွဲပေါ်သို့ချပေးနေသည်)

ကျွန်မကဟင်းချက်သိပ်ကောင်းတာမဟုတ်ဘူး သမီးဖူး ရှိနေလို့ ချက်လိုက်ရတာ ခါတိုင်းဆို  ညနေစာတောင်လွတ်တယ်"
(ဆရာမယဉ်)

ဟင်...ဆရာမယဉ်ရယ် ညနေစာမစားဘဲတအားမနေပါနဲ့ အစာပြေလေးတစ်ခုခုတော့စားပေါ့ မဟုတ်ရင်အစာအိမ်ဖြစ်လိမ့်မယ်"ဟင်းချက်မကောင်းဘူးသာပြောတယ် ဒီအရသာက စာဖိုမှူးတောင် အရှုံးပေးရအုန်းမယ်"
(ကြာဖြူ)

စကား တအားတတ်နေပါလား..ဝအောင်သာစား"
(ဆရာမယဉ်)

ဒါနဲ့ဆရာမယဉ် ဒီအိမ်ကြီးထဲ တစ်ယောက်ထဲနေတာလား "
(ကြာဖြူတစ်ယောက် ပလုတ်ပလောင်းအသံဖြင့်)

ဆရာမယဉ် ချိုသာလှသောအပြုံးလေးပြုံးကာ

ကျွန်မတစ်ယောက်ထဲနေတာမဟုတ်ပါဘူး...မေမေရယ် ညီမလေးနဲ့တူတူနေတာ"
(ဆရာမယဉ်)

ဟင်..ဒါမဲ့တစ်ယောက်မှလည်းမတွေ့ဘူး"
(ကြာဖြူ)

ထမင်းစားရင်းစကားမပြောရဘူး "
(ဆရာမယဉ်မှ မျက်စောင်းလေးထိုး၍)

ဟီးးဟီးး"
***

ကြာဖြူထမင်းစားပြီး ဆရာမယဉ်ရဲ့ပန်းကန်ပါဆေးပေးနေလေသည်