Caregiver Love (COMPLETED)

Chapter 19

Lorence Lev Pov

Elisha Marieh is go back to the Philippines dalawang buwan na ang nakalipas. Pumikit ako at ininom ang natitirang alak na sa basong hawak-hawak ko dahil ito lang ang kaagapay ko simula noong nalaman ko ang pagsisinungaling nila sa akin. Hindi lang naman siya pati ang mga magulang ko.

"I mis you, little munchkin!" bulaslas ko at pumikit dahil nakikita ko ang imahe niya kahit saan man dadako ang mga paningin ko.

Hindi ko siya pinakinggan noong sinubukan niya akong kausapin, naiinis kasi ako sa kanya dahil matagal kung pinigilan ang sarili ko at ang nararamdaman ko sa kanya dahil pagkakaalam ko may asawa na siya pero wala naman pala at isa pa tama naman siya dalawang buwan na pero hindi talaga siya nang istorbo sa akin kaya ako itong hindi nakakatulog dahil palagi siyang laman ng aking isip. Itong alak na lang ang aking kaagapay para makalimotin siya pero wala parin mas lalo pa ata akong mababaliw sa ganito.

Kinuha ko ang cellphone ko at tinungo ang veranda. Gusto kong alamin lahat kung anong dahilan at kung anong ipapaliwanag niya sa akin tungkol sa pagsisinungaling nila at bakit ganoon pang paraan. Oo, I admitted that I requested to my parents na dapat iyong may asawa ang caregiver ko dapat noon pero hindi ko sinabing bigyan nila ako ng dalaga at magpanggap na may asawa.

I'll try to search her name in social media at talagang tumambad ang picture nila ng boyfriend niya na nagproposed ito. Napalunok ako ng laway dahil sa kabang naramdaman ko pero sinubukan ko parin e scroll ang screen ng cell phone ko para makita ang mga update picture nila ng fiance niya pero naka private ang account niya.

I'll open her cover photo at nakita ko ang sweet picture nila na wallpaper rin niya sa kanyang cell phone niya. She's happy with his fiance at siguro talagang sinabi niyang hindi siya mag iistorbo sa akin at magparamdam kapag nasa Pilipinas na siya dahil may nagmamay-ari na pala talaga sa kanya.

"Kapag ba pinakinggan kita? ako ang pipiliin mo o ang fiance mo pa rin?" sunod-sunod na tanong ko.

"A-are you married right now, my kitten?" utal na tanong ko sa picture nila habang pinagmamasdan ito. Nagbuga ako ng hangin dahil ang hirap at ang kirot sa dib-dib ang binigkas kong tanong dahil naging akin siya ng isang gabi.

I'll wipe my tears at tumingala upang pahupain ang nararamdaman ko at upang huminto na rin ang pagtulo ng luha ko. I love her dahil nasasaktan ako ng ganito at umiiyak ako dahil lang sa kanya.

"Jesus!" bulaslas ko at yumuko. Wala akong matinong maisip dahil hindi ko alam kung paano at kung anong uumpisahan ko. Hinanap ko ang number ni Adam sa cell phone ko at sinubukan tawagan siya.

"Hello?" unang bungad ko nang sagotin niya ang tawag ko.

"Yes bro," masayang sagot niya rin sa akin.

"Napatawag ka?" tanong niya.

"Can you just investigate my woman?" tanong ko. Na tahimik ang kabilang linya at hindi agad sumagot sa tanong ko.

"Woman?" tanong niya.

"Yes,"sagot ko.

"Andito ako sa Pilipinas bro, mahihirapan ako."

"Andyan naman si Sanchez sa San Francisco, siya na lang?" tanong niya.

"Kaya nga ikaw ang tinawag ko dahil nasa Pilipinas ang iinbestigahan mo," sabi ko.

"Please," paki-usap ko.

"How much?" tanong niya. Ngayon lang ito nagka interest sa pera kaya kumunot ang noo ko.

"Credit me one million," sagot ko.

"Ay ang kuripot," sagot niya rin.

"Tangina naman Funtanilla!" galit na sabi ko.

"Ikaw ang may kailangan sa akin brother," sagot niya rin at tumawa.