"Ama siz sürekli hile yapıp duruyorsunuz."
Asel ben ve Toprak Ardaların evinde fifa oynuyorduk. Asel ile ben takımdım Arda ile de Toprak takımdı.
"Ne alaka kızım ya hep yenildiğiniz de aynı şeyleri söyleyip duruyorsunuz. Yani sürekli. " Dedi Arda sürekli kaybettiğimizi ima ederek.
Asel ile pek futboldan anlamadığımız için sürekli olarak kaybediyoruz. Sadece bir kere kazandık o da Toprağın "sadaka olsun" Deyip bilerek bizim gol atmamıza izin vermesiydi.
"Yenilmek mi ne münasebet. Siz üzülmeyin diye kazanmanıza izin veriyoruz. Dimi Asel. "
"Aynen öyle. " Dedi Asel saçlarını savurarak.
"Tamam tamam siz haklısınız peki. " Dedi Toprak sonunu uzatarak.
"Ne haklısı oğlum haklı falan değiller. Gayet de oynadığımız tüm maçları biz kazandık ve kendi hakkımızla. Ne hanımcı çıktın be sende Toprak. " Dedi Arda.
"Arda yoksa sen hanımcı değil misin? " Dedi Asel.
"Tabiki de hanımcıyım güzeller güzelim. Hatta direkt hanımım ben. " Dedi Arda. Son söylediğiyle birlikte Toprakla kahkaha atmaya başladık.
"Aferin benim sevgilime. Hep böyle ol. " Dedi Asel Arda'ya gülümseyerek.
"Senin de pek farkın yokmuş ha Arda. " Dedi Toprak gülerek.
"Toprak sen bir gelsene benimle şuraya. " Dedi Arda kapıyı gösterek.
"Yok yok ben almayayım. " Dedi Toprak gülmeye devam ederek.
Biz gülmeye devam ederken Toprağın telefonundan bildirim sesi geldi. Galiba biri mesaj atmıştı. Mesaja bakıp cevap vermeden telefonu kapattı. Yüzü düşmüş gibiydi.
"Kim mesaj attı bir sorun mu var? " Dedim.
" Hayır hayır bir sorun yok. Öyle annem mesaj atmış ne zaman eve geliyorsun diye. Akşam yemeğine beni bekliyorlar galiba. "
"Neden cevap vermedin o zaman? "
"Çünkü şimdi kalkacağız zaten cevap vermeye gerek yok. "
Toprak asla annesinin mesajına cevap vermemezlik yapmazdı. Annesinin mesaj attığını düşünmüyorum. Umarım bir problem yoktur.
"Peki öyle olsun. Kalkalım o zaman. " Dedim zoraki bir gülüşle.
Dediğimle Toprak kafasını tamam derecesinde salladı ve beraber ayaklandık."Gidiyor muyuz? " Dedi Asel.
"Evet gidelim. Geç oldu ve Toprağın anneside onu yemeğe bekliyor. " Dedim Toprağa bakarak.
"Tamamdır o zaman görüşürüz sevgilim." Dedi Asel Arda'ya sarılıp yanaklarını öperek.
"İsterseniz sizi ben bırakırım. Hem biraz hava almış olurum? " Dedi Arda.
"Hayır hiç gere-"
"Olur tabi ki de sen bırak bizi. " Dedi Asel sözümü bölerek. Asele gülüp hep beraber evden çıkıp minübüse bindik.
Toprağa baktığım da yüzü hala asıktı."Bir sorun mu var Toprak? " Dedim elini tutarak.
Toprak elini tutmamla birden irkildi. Galiba biraz dalgın"Hayır bir sorun yok güzelim. " Dedi hafifçe tebessüm ederek.
Bende tebessüm ettim ve kafamı omzuna yasladım.Bir sorun olduğunu biliyordum. Bu düşünce içimi yeyip duracak. Ve ben buna engel olamayacağım. Acaba kafam da çok mu kuruyorum?
Hayır be ne alaka, Toprağın yüzünü gördüm gayette asıldı. Neyse bekleyelim bakalım İnşallah ciddi bir konu yoktur.
Ben düşüncelere dalmışken eve geldiğimizi farkettim.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARGO|YARI TEXTİNG
Novela JuvenilEvime gelen yanlış bir kargoyla başladı bizim hikayemiz ~Açelya