🦪

6 1 0
                                    

Mutfağa doğru adımlamıştım  bugün bayağı müşteri gelmişti kafe ye hemen bulaşıklara yöneldik ve hepsini bir çırpıda temizlemiştim elimi alnıma götürerek terimi silmiştim arkadan Chan beni çağırıyordu "seungmin yorulmadın mı artık eve gitsek iyi olur" şaşırarak Chan a baktım "evet yoruldum biraz" elini ceketine uzattı "istersen seni ben bırakabilirim" ne diyeceğimi bilemedim "hatta itiraz istemiyorum eve ben bırakacağım çok yoruldum benim yüzümden" "a şey aslında jis beni alacaktı ama doğru onun işi vardı size zahmet olmasın ben bir taksiye atlar-" elini tekrar dudağıma koydu ve aynı işareti belirtti "seni eve ben bırakacağım itiraz yok" evet anlamında başımı sallamıştım.

Arabaya binmiştik "aslında size zahmet olmasaydı cidden kendimi mahçup hissediyorum" kaşlarını çatarak sinirli bir ifadeyle bana baktı "artık arabaya bindin bile bundan sonrasına konuşmaya gerek olmadığını düşünüyorum zaten bunu sana borçluyum" artık zaten dil dökmeye gerek yoktu arabasına binmiş evime 2 dakikalık yol kalmıştı peki anlamında bir ifadeyle Chan a baktım ve yol boyu sustuk aniden arabada en sevdiğim şarkıcıdan bir şarkı gelmişti aniden "aa bu benim en sevdiğim şarkıcı" Chan şaşırarak bana baktı "sen Juicy J mi dinliyorsun?" "elbette hatta knockin'  at the door en sevdiğim parçası" onunla konusurken zamanın nasıl geçtiğini anlamadık eve varmıştım arabadan inerken "Chan hyung sana cidden çok teşekkür ederim içeri gel bir tabak ramen ikram edeyim sana" zor da olsa ikna edebilmiştim içeri geçip ramen yedikten sonra tabakları topladım Chan artık eve gitmek için masadan kalkmıştı ki arayan Felix ti

"Alo ne var Felix?"
"Hyung ben bu akşam evde olamayacağım kusura bakma"
"Ne! ne saçmaladığın farkındamısın ben nereye gideyim bu saate hem nerdesin çabuk söyle"
"hyung biz arkadaşlarla dışarıya çıktık sen basının çaresine bakarsın hadi öptüm baay"

diyerek telefonu Chan ın yüzüne kapatmıştı az çok duymuştum Chan sinirli şekilde düşünüyordu bende ne yapacağımı bilmiyordum Chan a "Chan hyung eğerki istersen bu akşam bizde kalabilirsin" yüzünü bana çevirdi ve çaresizce "eğerki yeriniz varsa olur" aslında bir sıkıntı vardı yatağım küçüktü olsun ben koltukta yatardım "Chan hyung  aslında bir sıkıntı var" nedir diye sordu "evde fazladan yatak yok" Chan için bu sorun değildi çünkü
kendisi koltukta uyursa rahat edeceğini söyledi ama ben misafirimi koltukta uyutmak istemem ne kadar ısrar etsem de kabul etmedi sonuç olarak koltukta uyuyan Chan olacaktı

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sabah olunca yataktan kalktım Chan hala uyuyordu uyandırmaya kıyamadım sanki bir bebek gibi duruyordu ama uyandırmazsam işe geç kalacaktık tam ona dokunacakken gözlerini araladı hemen geriledim "G-günaydın Chan h-hyung" koltuktan kalktı ve elleriyle gözlerini ovaladı "günaydın seung" seung derken biraz şaşırdım çünkü seung ismini bana sadece en yakın arkadaşlarım söylerdi
"seung derken hyung pardon biraz şaşırdım sadece bana seung ismini sadece en yakın arkadaşlarım söyler sen söyleyince" bana ters şekilde baktı "neden biz yakın değilmiyiz?"diye sordu elbette yakın değildik ama ona "yani bilmem şaşırdım sadece" diyebildim biraz bana yaklaştı resmen nefeslerimiz birbirine tokat atarcasına hızlı çarpıyordu "unutma seung ben senin patronunum  sonuç olarak tabiki yakınız" göz kırptı ve elbiselerine uzandı "yemek yemeyecekmisin?" diye sordum "kafe de atıştırırız" atıştırırız derken ben de mi kahvaltı yapmayacaktım "hadi hazırlan çıkalım" dedi.

"Hyung ben evde yerim problem değil" kızgın bakışlarla bana baktı "evine geldim daha da yük olmak istemiyorum hadi hazırlan çıkalım" peki dedim ve elime gelen ilk giysileri giydim aşağıya Chan ın yanına gidince bana kenetlenmiş bir şekilde bakıyordu elimi sallayarak "hyung buradamısın?" dedim gözlerini kırpıştırarak "çok güzel olmuşsun" dedi cümlesinden pek anlam çıkartamadım çünkü elime gelen ilk kıyafetler bunlar yine de teşekkür edebildim

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Masayı kurmuş beraber kahvaltı yapıyorduk şak diye içeriye Felix girdi Chan sinirli şekilde felix e bakarak dün gece neredeydin diye sordu. Felix "hiç arkadaşımlaydım" Chan istediği cevabı  alamamış gibi elini sertçe masaya vurdu ve tekrar sordu Felix yine aynı şekilde cevap verince Chan "dün gece senin yüzünden seungmin e yük oldum" şaşırarak cevap verdim "ne yükü ya konuştuk bunları dimi Chan hyung" Chan bana dönerek "sende artık bana hyung demesen kendimi yaşlı hissediyorum" dedi ben ise cevap veremedim felix "ben keyfinizi bölmeyeyim siz konuşun" dedi ve mutfağa doğru gitti




HEHHU BOLUM SONUİUİUİ




OYLAMAYİ UNUTMAYİN OPTUM



Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 04 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Buyrun efendim ‌] ChanminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin