ဆေးကြိတ်တဲ့တောင်
အပိုင်း (၂၃-၂၄)
---
သော်ဇင်ရုတ်တရက် ကြောင်တက်တက်
ဖြစ်နေတယ်။စူးစူးကပြောတာတော့ဖျား
နေတယ်လို့ဆိုတာပဲ...သူ့ကြည့်တော့လဲ
အဖျားတက်တဲ့ပုံစံပါ..
မျက်နှာနဲ့ မျက်လုံး
တွေနီရဲပြီး တစ်ကိုယ်လုံးလဲချွေးတွေရွှဲလို့။
သူကပြောတော့လဲ မဖျားပါဘူး တဲ့....အ
ဖျားမဝင်လို့ဖြစ်နေတာ ..ဆိုတော့ဘာကိုမှ
နားမလည်ချင်တော့ဘူး။ဒါနဲ့..နဖူးကိုစမ်း
ကြည့်ဖို့လက်ဖဝါးတင်ကြည့်လိုက်တော့..
မင်းသားငယ် ကြီုးကြီးထူးက ပက်လက်လှန်အိပ်လိုက်ပါ
ရော။ခါးက ထမီကစောစောကတည်းက
သူ့လက်သွင်းပြီးစောက်ဖုတ်ကုတ်နေလို့
ချွတ်ဖြေချထားတာလေ...လက်ကိုထမီထဲ
ကဆွဲထုတ်..ပေါင်ကြီးကိုခွအုန်းပေါ်ကနေ
မွေ့ယါပေါ်ကားကားကြီးချ..ပက်လက်ကြီး
လှန်ပြီး နဖူးအစမ်းခံနေတာဆိုတော့..သူ့
စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံးကပေါ်မလာပေ
မယ့် ဝမ်းပျဉ်းသားဝင်းဝင်းမွတ်မွတ်နဲ့ဆီးခုံပေါ်ထူထူထဲထဲပေါက်နေတဲ့စောက်မွှေး
တွေကတော့..မဲမဲသဲသဲ ရွဲရွဲကြီးပေါ်လာတာပေါ့။ကြီးကြီးထူးလို့သာ လေးစားမှုနဲ့
ခေါ်နေရပေမယ့် အသက်ကသူ့အမေဒေါ်
ချစ်ချစ်ဇင်ထက်ငယ်တယ်..ခုမှလေးဆယ်
စွန်းစွန်း..လေးဆယ့်တစ်ထဲအဝင်ပေါ့.။အ
ပျိုကလဲအပျိုကြီးဆိုတော့ ဗိုက်ကြီးဖူးတဲ့
မေဇင်တို့မေဖူးတို့နဲ့ဘယ်လိုမှမတူနိုင်ဘူး
လေ..ဝမ်းပျဉ်းသားတွေကပါးလျှပ်နေပြီး အဆီအပိုမရှိဘူး..ချက်ကလေးကလဲခွက်
ဝင်နေတာကြည့်လို့လှမှလှ စုပ်နမ်းပစ်ချင်
စရာပဲ။စောက်မွှေးတွေကလဲဆီးစပ်ကနေ
စောက်ဖုတ်အုံကြီးအထိ စင်းစင်းလေးနဲ့
ရှင်းရှင်းလေးဦးတည်ဆင်းပြီးပေါက်နေကြ
တာ စောက်ဖုတ်မမြင်ရသေးပဲနဲ့လီးကြီးက
ငေါက်တောက်ငေါက်တောက်နဲ့သိသိသာ
သာ တောင်လာနေရပြီ။စောက်ဖုတ်မြင်ရ
နိုးနိုးနဲ့ခဏငေးကြည့်နေပြီး သတိရလို့ သူ့
နဖူးပြင်ကိုစမ်းကြည့်နေတဲ့လက်ဆီအာရုံပို့
လိုက်ပြန်တော့.နဖူးပြင်ကလဲပုံမှန်အပူချိန်
အေးနေတာပါပဲ...မျက်လုံးကိုကြည့်မိပြန်
တော့လဲ ရီတီတီ...နှုတ်ခမ်းကပြုံးမလို မဲ့
မလိုနဲ့ လှုပ်လှုပ်ရွရွ..အသံကမထွက်။ဒါနဲ့
လက်ကိုနဖူးစမ်းလိုက်.လည်ပင်းစမ်းလိုက်
သိသလောက် တတ်သလောက်လိုက်စမ်း
ကြည့်နေတော့..နွယ်ထူးက အားမလိုအား
မရဖြစ်လာတယ်နဲ့တူပါရဲ့...လက်ကိုဆွဲယူ
ပြီး နိမ့်တုန်မြင့်တုန် လှိုက်လှိုက်ခုန်နေတဲ့
သူ့ရွှေရင်အုံမို့မို့ကြီးပေါ်တင်ပေးထားပြီး
လက်ဖဝါးနဲ့ဖိထားတယ်လေ..။အဲဗျား ခုမှ
သတိထားမိတာ..ဘော်လီလဲဝတ်မထားပါ
ပဲလား....နို့သီးလေးကမာတောင်နေပြီး
လက်ဖဝါးပြင်မှာခုလု ခုလု..
" သေချာစမ်းကြည့်နော်..သွေးခုန်နှုန်း
တွေမြန်နေလား လို့..အင်း အင်း..နဲနဲဖိ..
လက်ကိုခပ်ကားကားလေးအုပ်.. ဆုပ်ဆုပ်
ပြီးစမ်းကြည့်..အင်း အင်း..."
အပျိုကြီးနို့ဆိုတော့..ပြည့်လည်းပြည့်..
အိလည်းအိ...လက်နဲ့အုပ်ထားတာတောင်
မဆန့်မပြဲကြီး။နွယ်ထူးက တကယ့်ကိုလဲအားမလိုအားမရ ဖြစ်လာတာပါပဲ။ညီမကို
ငဲ့ပြီး လင်မယူပဲနေခဲ့ရာက မနေနိုင်တော့
ညီမလင်နဲ့ခိုးစားပစ်တာ..ခုတော့ကိုမြစံလဲ
ခွန်အားတွေလျော့လာပြီ။အသက်ကလဲ
ငါးဆယ့်ခွန်ဆိုတော့ လိုးအားမရှိတော့ဘူး
ထင်ပါရဲ့..။ခွန်အားကုန်ခမ်းသလို..အဆီ
အနှစ်တွေလဲကုန်ခမ်းနေပြီး..လီးရည်ကျဲ
သွားပြီ။တစ်ပါတ် တစ်ခါတောင် နွယ်ထူး
အတွက်အခွင့်အရေးမရှိတော့ဘူး..မခံရ
တော့ဘူး ။သူ့အပိုင်းကိုနားလည်လက်ခံ
နိုင်ပေမယ့်..ကိုယ့်မှာတော့.လူကနေနိုင်
ပေမယ့်စိတ်ကမနေနိုင်ဘူး....စိတ်ကနေ
နိုင်ပြန်တော့လဲ ခန္ဓာကိုယ်ကမနေနိုင်ပြန်
ဘူး။အထူးသဖြင့်..သွေးမဆုံးသေးတော့
ရာသီလာခါနီးရက်တွေမှာ..ရာသီလာပြီးစ,ရက်တွေမှာ သွေးသားကအလွန်ဆူကြွ
