ဆေးကြိတ်တဲ့ တောင်
အပိုင်း (၂၇-၂၈)
---
" အာ့..အားဟာ့..ကျွတ်ကျွတ် ရှီး...ဟီး.
နို့ချည့်ပဲစို့နေတော့မှာလားကွာ..ဟီး..ဟင့်
အင့်...အားဟာ့..ကျွတ်ကျွတ်.."
သော်ဇင် နို့စို့နေရင်း ခဏဖြုတ်ပြီး ..
" မောင်နှစ်မချင်း ဘာလုပ်လို့ရမှာမို့လဲ
မမကြီးရာ.."
အိရွှေသဇင်..သူ့ကိုဖက်ထားရာကတွန်း
လွှတ်ပစ်တော့ သော်ဇင်ကုတင်ပေါ်ကန့်
လန့်ဖြတ် ပက်လက်လန်ကျသွားရော။သူု့
ပုဆိုးကမချွတ်ထားသေးဘူးဆိုတော့သဇင်
ကဆွဲချွတ်ပစ်ပြီး..
မင်းသားငယ် " မောင်နှစ်မချင်းဆိုတော့ ဒီလိုလုပ်ရတာမောင်လေးရေ..ဒီလို ဒီလို.."
ကုတင်ပေါ်အမြန်ဆုံးလှမ်းတက်..သော်
ဇင့်ခါးကိုခွပြီးဆောင့်ကြောင့်ထိုင်..မိုးပေါ်
ထောင်ရုံတင်မက ဆီးပုံးပေါ်အရှည်လိုက်
ထောင်လျက်ကပ်နေတဲ့လီးကြီးကို လက်နဲ့
ကိုင်ပြီးသူ့စောက်ခေါင်းမှာတေ့...တအိအိနဲ့ထိုင်ချပါလေရော..
" အီးဟီး...တုတ်လိုက်တဲ့လီးကြီး..အား
ဟား..အမလေး..အင့် အင့်..အဲ့..ဝင်တယ်
ဝင်တယ်..အိုးဟိုး...အင့်ဟယ်.."
သဇင် လီးကြီးကိုအဆုံးထိဝင်အောင်
ထိုင်မချရဲဘူး။တစ်ဝက်လောက်ပဲသွင်းပြီး
ဆယ့်လေးငါးချက် ဆောင့်လိုးနေတာသိပ်
ပုံမလာတော့ သော်ဇင်ကတစ်တောင်ဆစ်
ထောက်ပြီးကိုယ်ကို ခပ်မတ်မတ်ထိုင်ရင်း
သဇင့်ကျောပြင်ကိုဝိုက်ဖက်ထားလိုက်တာ
ပေါ့။ခါးကိုဆွဲဆွဲကပ်လိုက်..ဖင်ဆုံကြီးတွေ
ဆွဲဆွဲကပ်လိုက်လုပ်ပေးတော့လဲ သဇင်
က လီးကိုအဆုံးထိမဝင်အောင် တင်းပြီးခံရင်းလိုးနေတော့ သော်ဇင်အားမရဘူး..။ဒါနဲ့ သဇင့်ကိုယ်ကိုလှိမ့်ချပစ်တော့သူ့ခမျှာကုတင်စောင်းမှာစောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်း
ကြီးလေလံတင်ထားသလိုပြူးထွက်နေပြီး
သူကကုတင်ဘေးမှာမတ်တပ်ရပ်လျက်နဲ့
ဖြစ်သွားတာပေါ့။ကုတင်ကနည်းနည်းနိမ့်
နေတော့ ခေါင်းအုံးကိုဆွဲယူရုံပဲရှိသေး..သူ့
အစ်မကခါးကော့ပြီးဖင်ကြီးပင့်တင်ပေးပစ်
တာ တကယ့် ဇော်က,ကနေတဲ့အတိုင်းပဲ။
သော်ဇင်က သဇင့်ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို မိုး
ပေါ်ထောင်..သူ့ရဲ့ပုခုံးတွေပေါ်တင်.သူ့လီး
ကြီးကိုင်ပြီးစောက်ခေါင်းပေါက်မှာ ဆယ်ခါ
ဆယ့်ငါးခါလောက် ဇိဇိဇက်ဇက်နဲ့မွှေ..အိ
ကနဲ အိကနဲ ထိုးသွင်းလိုက်တာ မသဇင်
မျက်လုံးကြီးပြူး..ပါးစပ်ကြီးဟ,ပြီးအသက်
ရှူဖို့မေ့နေရော..။
