හරිම වෙහෙසකර දවස් දෙකකින් පස්සේ මමයි මගේ සුදුදෝණි ඇඟිලි ගැන ගැන හිටපු දවස උදාවුනා. ඒක තමා අපේ තාත්තා ගෙදර එන දවස. එයා ලංකාවට ලෑන්ඩ් කරන්න තියන්නෙ දවල් එකොලහට. එයාර්පෝට් එක ඇතුලේ වැඩ ටිකත් ඉවර වෙලා එලියට එද්දි ඉතින් කොහොමත් එකොලහ හමාර දොලහවවත් වෙන නිසා දෝණි කලින්ම ලන්ච් එකකට ශ්රැංග්රිලා හොටෙල් එක බුක් කරලා තිබුනේ. පස්වනක් ප්රීතියෙන් පිනා ගිහින් ඉන්න අපි දෙන්නාට ඊයෙ රෑ නින්දක් නැති තරම්.
'චූටි බබා, අපි හෙට අවුරුදු ගානකට පස්සෙ ලංකාවෙ ඉදන් එකට ලන්ච් එක ගන්නයි යන්නෙ'
'බබා මේ... තාත්තා දැන් පෙනුමට ඉන්න එකෙ මම වයස පාටට පේනවද?'
'මේ චූටි බබා, සේරම ක්ලීන් කලා නේද? අපිට අමතක උනේ නෑනේද මුකුත්?'
'බබා උදේම නැගිටින්න ඕන හරිද? වෙනදා වගේ ඉර මාමා ඇවිත් පස්සට තට්ටු කරලා යනකල් ඉන්න බෑ හරිද?'
'බබෝ මම මොකද්ද හෙට ඇදන් යන්නෙ? බබාට බැරිද මට හොද ඇදුමක් තෝරලා දෙන්න. එයා එද්දි මම ලස්සනට ඉන්නත් එපැයි'
'බබා.. චූටි බබා.. අනේ බබා.... අපි එයාර්පෝට් එකට යද්දි තාත්තට මල් පොකුරක් අරන් යමුනේද?'
ඔන්න ඉතින් ඔය වගේ නානාවිධ දේවල් ගැන දෝණි මගෙන් අහද්දි 'අනේ එයාගෙත් ආසාවනේ' කියලා කියන කියන හැමේකටම පොසිටිව් ආන්සර්ස් දිදි රැය පහන් කරපු අපි දෙන්නාට පාන්දර පහ වෙද්දිත් නින්ද අහලකවත් තිබුනේ නෑ. කොච්චර කිව්වත් ඩ්රයිව් කරන්න ඕන නිසා දෝණිට නිදාගන්න කියලා කීවත් දෝණි නෙවෙයි කිසිම දෙයක් ඇහුවේ. කොහොමරි උදේ හත වෙද්දි අපි දෙන්නා ගෙදරින් පිටත් වෙලා දෝණිගේ උවමනාවට ලස්සන ෆ්ලෝරා එකට ගියේ තාත්තට මල් පොකුරක් අරගන්න. එතන තිබුන රතුයි සුදුයි මික්ස් කරලා හදපු රෝස් බොකේ එකක් එයා අරගනිද්දි මම ලිලී මල් එක්ක තව චූටි චූටි එක එක ජාතියේ මල් මික්ස් කරල හදල තිබුන බොකේ එකක් ගත්තා. මල් බොකේ දෙකත් අරන් ලස්සන ෆ්ලෝරා එකෙන් එලියට ආව අපි දෙන්නා බ්රෙක්ෆස්ට් එකේත් අරන් කෙලින්ම එයාර්පෝට් එකට ගියා. තාත්තා ඇවිත් අපිට කෝල් එකක් දෙන්නම් කියපු නිසා අපි දෙන්නා එක්ක පාකින් එකට වෙලා සින්දුවකුත් දාගෙන කාර් එක ඇතුලට වෙලා හිටියා. දෝණි නං හිටියේ හොදටම එක්සයීට් වෙලා.
YOU ARE READING
Aster Monarch
Non-Fiction.... ශ්රි කියලා කියන්නේ "මම ඔයාට ආදරෙයි ශේනූ අයියේ, ඒත්" කියලා කියන කෙනෙක් නෙවෙයි. "මම ඔයාට ආදරෙයි ශේනූ අයියේ, එච්චරයි " කියලා කියන කෙනෙක්. ජීවිතේ කොයිතරම් අමාරූ දවසක උනත් ඔයා මට ඉන්නවනේ කියලා දැනෙන එක පට්ට ෆීලින්ග් එකක්. විස්වාස කරන්න, ඒක තමයි මම...