"ආ නිලූ අයියේ"
"ශ්රිමල් මල්ලිත් ඉන්නවද?"
"අවදානමට පෙර සූදානම හොදයි කියල හිතුන නිසා මමත් උදේම මෙහේ ආවා"
සිරිමලා කියපු කතාවට අක්කට නං හිනාත් ගියා. මම දෙන්නවම එක්කන් ගෙට ආවත් අම්මයි තාත්තයි නං සාලේ පේන්න හිටියේ නෑ. මම මගේ උපරිම කටහඩ දාල ඒ දෙන්නට කතා කලා. ආයෙ දෙකක් නැ උඩ තට්ටුවේ ඇත්තේ දෙන්නා එක්ක අස්පස් කර කර. බැණා එනවා කිව්වම මටත් වඩා ඒ දෙන්නනේ අස්පස් කරන්න ගත්තේ ගෙදර.
"අම්මා තාත්තා කෝ ඔයාල?"
"මොකද නෙලිශ බෙරිහන් දෙන්නේ? අර දරුවා දන්නව නං ඔය කටේ සද්දේ එකපාරින් එපා කියයි නෙලීශ ඔයාව. ඒ ලමයට තැගී දෙන්න ඕන ඔය බෙලෙක් කටේ සද්දේ අහන් ඉන්නවට"
ටහුකනවනේ අම්මේ ඔයා.. ඒ දරුවා ඇවිත් තමා ඉන්නේ. අම්මා කියපු කතාවට සුදු අයිය නං මගේ අතත් මිරිකන ගමන් හිනාවෙන්න ගත්තා. අක්කා ඊට හපන්. ආව වෙලේ ඉදන් සෙවණගල ගුලි කාලා වගේ හිනාවෙවි ඉන්නවා.
"ආන්ටියෝ එන්න පහලට. ඔයාගේ ඒ දරුවා ඇවිත් ඉන්නේ. කෝ ආර්යන් අංකල්"
හරිනේ. මදි පාඩූවට සිරිමලයා පටන් ගත්තා. මූත් අපේ අම්මටම ගෑලපෙනවා නම්බුව අනූබව කරන්න.
"දෙවියනේ එයා ආවද? ඉන්න මම එන්නම්. මම මේ බැල්කනිය අස්කලා"
අම්මා නං අනේ මංදා මගේ නම්බුව පුදපි ගමන් කාපි යකා කියලා විනාස කලානේ. මම ඉතින් සිරාවටම බඩවෙච්ච මනමාලි වගේ වස ලැජ්ජාවෙ සිරිමල්ගේ අත අල්ලගෙන උගේ ඇගිලි එක්ක සෙල්ලම් කරන්න ගත්තා. අයියයි අක්කයි නං සාලේ තිබුන මගේ පොඩි කාලේ ෆොටෝ වගයක් බල බල හිටියා. විනාඩි දෙකකට විතර පස්සේ අම්මයි තාත්තයි දෙන්නම පහලට ආවා. මං හිතුවට වඩා ඒ දෙන්නගේ මූඩ් එක හොදයි. අයියට මොකුත් නොකීවොත් හොදයි. බනින්නේ කේන්ති ගන්නේ නැතිව ඔන මගුලක් දෙයියනේ.
"වාඩිවෙන්න පුතාලා"
අම්මා අයියටයි අක්කටයි සෝෆා එක පෙන්නලා වාඩිවෙන්න කීවම මෙච්චර වෙලා සුදු අයියා එයාගේ අතේ එල්ලන් හිටපු බෑග් එක අම්මගේ අතට දුන්නා. මූ බලහංකෝ කැම්රිම මායම් තියන්නේ. මොනවද දන්නැ බැග් එකේ දාන් අරන් ආවේ.. මට මුකුත් ගේන්න බැ නැන්දම්මට නං කදමලු බැදන් උස්සන් එනවා. හිටපන්කො මම අල්ලගන්න.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aster Monarch
Kurgu Olmayan.... ශ්රි කියලා කියන්නේ "මම ඔයාට ආදරෙයි ශේනූ අයියේ, ඒත්" කියලා කියන කෙනෙක් නෙවෙයි. "මම ඔයාට ආදරෙයි ශේනූ අයියේ, එච්චරයි " කියලා කියන කෙනෙක්. ජීවිතේ කොයිතරම් අමාරූ දවසක උනත් ඔයා මට ඉන්නවනේ කියලා දැනෙන එක පට්ට ෆීලින්ග් එකක්. විස්වාස කරන්න, ඒක තමයි මම...