Billford Hakkında

Kısa Hikaye: Normal Hissetmek

Konu: Bill daha "normal" hissetmek adına insansı formunda insanlar içinde dolaşır ve yaptıklarını düşünür.

---

Sonbahar tüm sakinliği ve boğuculuğuyla çökmüştü, hava kasvetli ve korkucuydu, gecenin siyah bulutları ay ışığı için yer açmıştı, ışıkların çoğunun kapalı olması sayesinde yıldızlar gözüküyordu.

Gökyüzüne bakınca hissedilen bu duygular bakışları yere çevirince tamamen kayboluyordu. Çünkü Cadılar Bayramı gelmişti. Şeker toplamak için kostüm giyen çocuklar ve çocuklara şeker veren kostümlü yetişkinler. Balkabağı mumlarla aydınlatılsa da sokaklar, o sıcaklık hissediliyordu. Herkes tuhaf tuhaf kostümler giymişti. Kimisi birbiri gibi, kimisi bir karakter gibi kimisi de klasik canavarlar gibi giyinmişti. Kendi kafasından tasarladığı bir karakter gibi olanlar bile vardı!

Tüm bunları izleyen şeytan gülümsedi. O kendini böyle zamanlarda çok daha normal hissediyordu.

Görünümüne bakınca bu oldukça saçma gelebilirdi. Sivri dişler, sarı gözler, kuyruk ve uçları siyah ellerle pek de normal durmuyordu. Ayrıca bugüne özel "şeytan kostümü" için altın boynuzlarını ve yarasa kanadı gibi olan kanatlarını da ortaya çıkartmıştı. Üstünde Ford' un kazaklarından biri, altına koyu mavi uzay desenli pantolon vardı, başına bu sefer büyük bir sihirbaz şapkası takmıştı ve omuzlarında bir pelerin var. Ayakkabı giymemişti, eldiven de giymemişti. Fazladan parmakları ortadaydı.

 Kalabalıktan orman kısmına geçtiğinde kaybolmamak adına ayaklarıyla iz bırakıyordu. Ayak bastığı yerin çimenleri soluyor, çiçekler ölüyordu. Normalde sessizce bir şarkı mırıldanırdı ama bu sefer mırıldanmıyordu. Sadece dinlemek istiyordu.

Ormanı değil, peşinden gelen kişinin ayak seslerini dinliyordu. Ardından durdu, ayak sesleri de durmuştu. "Ne istiyorsun baba? Beni en sonunda umursama kararı mı aldın?" dedi arkasını sinirle dönerek. Ama arkasında beklediği kişi yoktu.

Arkasındaki kişi babası gibi giyiniş bir Ford' du. Stanford Pines, sevgilisi. "Ford?" dedi Bill şaşkınca. "Niye babam gibi giyidin!?"

"Bugün cadılar bayramı ve sen ikimizin birbirimize çok fazla benzediğini söyleyip duruyordun, biz de birbirimiz gibi giyinik." dedi Ford Bill'in yanına gelerek. "İyi misin?"

"Seni bu halde görene kadar iyiydim." dedi Bill. Ford göz devirdiğinde gülmüştü. "İyiyim, sadece biraz daha... Normal hissetmek istedim."

"Sen ve normal hissetmek mi?" dedi Ford şaşkınca. "Bir sorunun olduğunu tahmin etmiştim ama ciddi olduğunu düşünmemiştim."

"Ben normal olamaz mıyım?" dedi Bill surat asarak. "Normal biri gibi davranamaz mıyım, normal bir şekilde sevmez miyim, kabul görmez miyim!?" Sözlerindeki öfke gittikçe artmış ve bedeni mavi alevlerle kaplanmıştı.

"Sorularını tek tek cevaplayacağım ama önce uslu dur." dedi Ford. Bill alevleri geri çekti. "İlkinden başlayalım. Normal biri gibi davranamazsın ama bu davranmayacağın için değil, davranmak istemediğin için."

"Ama istiyorum! Normal davranmak istiyorum!" dedi Bill inatçılıkla.

"O zaman birilerine çatal, bıçak, kaşık ya da herhangi bir mutfak gereci fırlatma." dedi Ford ciddi bir şekilde. "Bu konuda ciddiyim, Stan çoktan mutfak için kilitli bir kapı yapmam gerektiğini söyledi!"

"Ama bu çok eğlenceli! Her yeni bir şey fırlattığımda Çam Ağacı şaşırıyor!" dedi Bill gülerek. "Çocuklarla oynamam gerektiğini söyleyen sensin, ben de onlarla oynuyorum!"

"Ayrıca insanlara Zodyak sembolleri ile seslenme. Lakaplar normaldir ama travma tetiklemediği sürece." dedi Ford. "Bunu yapmak istemediğini fark ediyorum.