İntikam Ateşi

8

Alaz'dan

Ne olduğunu anlamadan Eylül'ün bir anda kollarıma yığılması ile şokla baktım.Gözlerimi beni hayatımda tek seven kadından çekince arkasındaki Derya hemşire ile dondum bu kadarını ben bile beklemiyordum.Kollarimdaki kadın ile yerimden kalkıp ambulansı aradım ne kadar askeriye hastahanesinde olsak bile bu yaralanma pek kolay birşey değildi bundan emindim.

Ambulans geldiği zaman İlknur yanına bindi bende gözümün önüne gelen geçmiş ile tek kelime edemedim.

!!Flashback!!

Güzel bir güne uyanmış gibi hissediyordum.Kalkıp yatağımı toparladım ve üstümü değiştirip aşağı indim annem çok güzel kahvalti hazırlıyordu onun kahvaltısı için herşeyi değiştirebilirdim.

Aşağı indiğimde direkt mutfağa gittim annem güler yüzüyle kahvaltıyı hazırlıyordu.Bir gün annem gibi biriyle evlenmek istiyordum daha sonra babam geldi annem ile sarıldılar nereden bilebilirlerdi ki bunun son sarılmaları olacağını tam biz kahvaltıya oturacağımız sırada evimiz kurşun yağmuruna tutuldu.Bu sırada evin içine girdiler tam o sırada annem yanıma geldi ve bana sarıldı bende ona yüzümü gömmüş sarılırken annemin nefesi kesildi bir anda o güzel sesiyle bana şu sözleri söyledi"Bundan sonra anne yok tamam mı oğlum ama unutma ki ben hep sizin yanınızdayım birtanem.Baban üzülmesin benim için benim ömrüm bu kadarmış."dedi ve beni öpüp kapadı gözlerini bense bağırmaya başladım.
"ANNE ANNE SAKIN BİZİ BIRAKMA LÜTFEN ANNE" ne kadar bağırsamda fayda olmadığını anlayıp anneme sarıldım sonra elime değen sıvı ile dönüpe kaldım annem ölmüş bizi bırakmıştı ama ne demişti ben sizin hep sizin yanınızdayım annemi üzmemek için ağlamadım orda daha sonrasında ağlayamamanın verdiği etki ile sinir krizi geçirmiştim.Babam o günden sonra erimiş bitmişti.En sonunda da zaten bitkisel hayata girmişti.Ondan önce bana şu sözleri söyledi"Biricik oğlum annenin intikamı senin elinde dikkat ederek içten içten onları bitir kendine sahip çık ve dikkatli ol tamam mı oğlum??"dedi bende başımla onaylayıp Hakkâri'ye gelmiştim.Sonra o yaralanma da onun annemi öldüren kişinin kızı olduğunu bilmeden aşık olmuştum fakat annemi hatırlayınca intikam ateşi içimi yakıp kavurdu ve kendi kendime şu sözleri fısıldadım"Kendine gel Alaz sen siyahsın o da beyaz bu asla ama asla siyah beyaz bir aşk olmayacak kendine gel olursa annene ihanet etmiş olyrsun." diye tembihledim kendimi.

!!Flashback biter!!

Aklıma dolan düşünceler ile sol gözümden bir yaş süzüldü onunda annem gibi ölmesini istemiyordum bu anneme ihanet bile olsa.

🥲🥲🥲

Belli bir süre sonra hastahaneye geldim ve danışmaya Eylül'ün ismini söyleyip ameliyathanede olduğunu öğrendikten sonra oraya doğru adımladım.Tam ben ameliyathanenin önüne geldiğimde doktor ameliyattan çıkıp şu sözleri söyledi"Eylül hanım tehlikeyi atlattı fakat bir sorun var.Fazla strese bağlı olarak kafasına aldığı darbe ile de kısa süreli hafıza kaybı yaşayacak.Geçmiş olsun."deyip gitti.

Ben hala hafıza kaybı yaşamasındaydım.Kafamın içinde bu üç kelime dönüp duruyordu. Geçici hafıza kaybı...

Ne kadar geçici de olsa hafızasını kaybetmiş beni belki de bizi hatırlamıyordu.

💃🏻💃🏻💃🏻💃🏻

Kısa bir süre sonra Eylül normal odaya alınmıştı.Ben yanına girmek yerine İlknur'u sokup bekliyordum.Hala düşünüyordum daha sonra telefonum çaldı ve arayanın kim olduğuna bakmadan açtım.

"Alo abi"

"Efendim Nevzat."

"Abi baban vefat etti başın sağolsun."demesi ile şoka girdim annemden sonra babamı da kaybetmiştim şu anda kendimi çok ama çok yalnız hissediyordum en kısa zamanda İstanbul'a gitmeliydim.

Eylül'den

Başımdaki ağrı ile gözlerimi açtım ve yanımda oturan İlknur'a bakıp konuştum"İlknur noldu bana."İlknur ilk başta şaşırdı fakat bozuntuya vermeden konuştu"Kuzum küçük bir kaza atlattın.Fakat beni hatırlıyor musun??"ne diyordu bu kız Allah aşkına niye hatirlamicaktım ki.
"Evet İlknur hatırlıyorum noldu ki?"tereddütte kaldı fakat söyledi bir çırpıda"Kuzum şimdi doktor geçici hafıza kaybı yaşayacağını söyledi o yüzden şaşırdım."başımla onayladım İlknur bir sürprizi olduğunu hemen geleceğini söyleyip odadan çıktı bende hemen yorgun olan gözlerimi dinlendirmek amaçlı kapattım kapı sesinin ardından baktım İlknur gelmişti fakat arkasında bir adama duruyordu anlamayan gözler ile baktım İlknur'a ve konuştum"Bu kim İlknur?"ilk başta şaşırsa da konuştu"Sen şimdi hatırlamıyor musun?"başımı olumsuzca sağa sola doğru salladım.Anladığını gösteren mırıltılar çıkarmıştı.

Yanındaki adam ile dışarı çıktılar fakat bu adamda beni kendine çeken bir şey olduğunu hissetmiştim.

İlknur'dan

Nasıl olduğunu anlamamıştım fakat Eylül benim tek ailem beni hatırlıyor.Sevdiği adamı hatırlamıyor.Bunu nedense anlamamıştım ama ona biraz zaman vermemiz gerektiğini biliyordum.

Alaz'ın durumu çok kötüydü fakat onu da anlayamıyordum.
En sonunda dayanamayıp konuştum"Alaz senin neyin var?"dedim Alaz bana bakıp konuştu"Babam vefat etmiş İlknur."dedi zar zor çıkan sesi ile ben baba sevgisi ne tam olarak bilmediğim için Alaz'a nasıl teselli vereceğimi anlamam veya bilmem lazımdı fakat ben bir türlü bilmiyordum bunu.

Çünkü ben baba sevgisi nedir bilmeyen bir kızım. Şu anda kendime acıdım ya.
"Alaz ben seni nasıl teselli edeceğimi bilmiyorum kusura bakma ama başın sağolsun."dedim üzgün çıkan sesimle o da başıyla teşekkür edip gitti.

Eylül'den

Birşeyleri anlamam gerekiyordu fakat benim kafam allak bullak olmuştu o adam kimdi ve İlknur niye bana süpriz olarak o adamı getirdi.

Galiba birkaç birşey olmuştu ki hatırlamıyordum.

💗💗💗

Evet arkadaşlar kısa bir bölümle geldim farkındayım fakat en kısa zamanda final yapmayı düşünüyorum çünkü ne oy var ne de yorum evet okunma var fakat oy ve yorum olmayınca okunma sayısı bir işe yaramıyor.

Neyse gelecek bölümde görüşmek dileğiyle hoşçakalınnnnnn 😜