9

667 80 6
                                    

"မောင် မျက်နှာလည်းမကောင်းပါလား ဘာဖြစ်နေတာလဲ ဟင်"

ရောက်ကတည်း မောင် ဟာ သက်ပြင်းတချချဖြင့် ဘေးနားက မြင်ရတဲ့သူအဖို့တောင် ထပ်တူထပ်မျှ ခံစားမိပြီး သနားစေမိသည်။

"အင်း... ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး"

"Wonကို မလိမ်ပါနဲ့ မောင်ရယ် မောင် တစ်ခုခုဖြစ်နေတာမလား စိတ်ညစ်စရာရှိလို့လား"

သက်ပြင်းချလိုက်ကာ

"ဟင်း... မောင့် မာမီနဲ့ပါ"

"စကားများကြပြန်ပြီလား"

"အင်း"

မောင့် မာမီက ဘယ်လောက်တောင် ချုပ်ချယ်ပြီး စည်းကမ်းတင်းကျပ်တဲ့ သူလည်းဆိုတာ Wonwoo အသိဆုံးဖြစ်ပါသည်။ မောင် ပြောပြနေကြပင်။ မောင်က လိမ္မာသည်။ အပြင်မှာ ခပ်ဆိုးဆိုးပုံစံလေး ဆိုပေသည့် တကယ့်ကို လူကြီးလေးလို ရင့်ကျက်သော သူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ တစ်နှစ်လောက် ငယ်ပေသည့် အတွေးအခေါ်များမှာ ကျွန်တော့်ထက်တောင် ပို၍ ရင့်ကျက်လို့နေတတ်သေးသည်။

တစ်ခါတစ်လေ ဂျစ်ကန်ကန်ပုံစံလေးများကြောင့်လည်း ကျွန်တော် အချစ်ပိုရပြန်သည်။ မောင်က ချွဲသည့်နေရာမှာလည်း ထူးချွန်သည့်သူတစ်ဦး ဖြစ်သည်။ လူကောင်ကသာကြီးနေတာ လူကို လာချွဲပြီဆို အရည်ပျော်ကျမတတ်ပင်။

ရင့်ကျက်လှသည့် ကောင်လေးမှာ သူ့မာမီနဲ့ ကတောက်ကဆဖြစ်ပြီးသည့် အချိန်တိုင်းတွင် အတွေးလွန်နေတတ်ပါသေးသည်။ မောင် က အမေချစ် သားလေးဖြစ်သည်။ အခုလည်း သူ့မာမီနဲ့ ဘာတွေ စကားများလာပြန်သလဲ မသိ။ နွမ်းလျလို့နေသော မျက်နှာလေးကို တွေ့ရသည်မှာ ကျွန်တော် စိတ်မချမ်းသာ။


"မောင် ကလည်း မိဘနဲ့ သားသမီးဆိုတာ ဒီလိုပါပဲ ဘာမှ စိတ်ထဲထားမနေပါနဲ့ အန်တီကလည်း မောင့်ကို ကောင်းစေချင်လို့ပါ"

"မောင် သိပါတယ် Won ဒါပေမဲ့လေ မာမီက သိပ်အတ္တကြီးလွန်းတယ် မောင့်ကို အရုပ်တစ်ရုပ်လို ခြယ်လှယ်ချင်နေတာ"

"လူကြီးကို အဲ့လိုမပြောရဘူးလေ မောင်ရဲ့"

"ဟုတ်တယ် Wonရဲ့"

𝗟𝗘𝗙𝗧𝗢𝗩𝗘𝗥 [Completed]Where stories live. Discover now