Hayat Felsefesi

5.Bölüm

Oktay abim

"Oraya bizde geliyoruz sonuçta kardeşimsin " demesiye bir an durdum kardeşim evet abilerim vardı ama yeni abimin bana kardeşim demesi farklıydı

"Yok gerek yok ama ısrar ederseniz kabulum"

"Gelicez ben bi çocuklara söyliyim herşey serbest mi?" Konuma baktım

"Bağcılar konum pompalı tüfek bile getirebilirsin" sırıttı telefonumla odaya çıktım oktay abim arkamdaydı boyanmış odaya girdim ve resmen şok oldum yeni eşyalar gelmişti ve oda düzenliydi arkama baktığımda koridor başında 6 abimi gördüm hızla koştum ve hepsine sarılmaya çalıştım tabi sadece ortadaki 3 abime kolum yetince 3 abimde arkadan bana sarıldı ayrıldığımızda

"Teşekkür ederim ,teşekkür ederim harika olmuş" dememle hepsi az tebessüm etti çağlar abim

"Güzelim hadi eşyalarını yerleştirelim zaten dün demirle uydun ben sana küstüm " demesiyel kıkırdadım ve çağtay abime dönüp

"E sonraki sıra sende olsun oyun testçisi bey"

Ona oyun testçisi bey diyince gözlerinde bişeyin kırıldığını hissettim ama bişey diyemedim daha 2 günde ona abi diyemezdim evet çağlar abim bu ailede en sevdiğim kişilerden olucaktı ama iki günde abi demek zordu hemde çok zor

Valizleri demir abimin odadından aldık ve benim odama kurduk resim eşyalarımı hızla çıkardım ve çağlar abime döndüm

"Evet oyun testçisi bey size bir hediyem var ama karşımda 1 saat oturmalısın" dememle kafa sallayıp hevesle oturdu evet sparişlerim vardı ama hem azdı hemde uğraştırıcı teknik ve boyutlarda değillerdi bende abimi çizmek istiyordum taslak çizmeye başladım...

"Bittii" uyuklayan abime döndüm ve resmi gösterdim resmen tıpa tıp aynı olmuştu abin sevinçle bana sarıldı

"Sen dünaydaki en iyi kardeşsin" dedi gülümsedim bende ona sarıldım

Sende abi demek istedim ama diyemedim Ayrıldığımızda saate baktım kavgaya 2 saat kalmıştı yol zaten istanbul trafiği 1,5 saat tutardı abimde saate baktı ve anlamış olacakki

"Hadi ben hazırlanmaya gidiyorum güzelim sende hazırlan"

Kafa salladım odadan çıkınca ilk iş üzerimi değiştirdim uzun bol bir kot pantolon giydim pantolonun altına sünger dizliklerimi taktım üzerime uzunkollu bol bir üst geçirdim tabi dirseklerime gine sünger dirseklik taktım sonuçta ilk kez kavgaya gitmiyorduk dayak yememek için en rahat koştuğum ayakkabımı giydim saçlarımı tepeden sıkıca topladım ve telefonu cebime atıp odadan çıktım aşağı indiğimde karşımda 6 iri yarı abimi görmemle afalladım hepsi rahat şeyler giymişti ama tehlikeli duruyolardı onlarımda katıldığı ilk kavga olmadığı her hallerinden belliydi umursamadan ilerledim ve iki araba konuma gittik ara bir mahalleydi bu yüzden arabaları az ileride bıraktık ara sokağa girmemle Faruk ve arkasındaki sürüyü görmemle geldiğimizi anladım Faruğa doğru ilerledim

"Karşıda kim var?" Dememle ayak sesleri geldi kafamı ayak seslerine çevirmemle Haluk ve adamlarını gördüm ellerinde sopalar ,bıcaklar ,jiletler zaten adamın lakabı Jilet Haluktu adamı rahat döverdik ama sayılar bizde daha azdı umursamadım zaten genellikle Faruğun kavgasına katılan tipler ya borçlu olurdu yada sinir sitres atmaya gelirdi bu yüzden hep profesyonel dövüşçüler vardı bileğine sakladığım çakıyı çıkardım faruğun elindi beyzbol sopasını da aldım ve ortaya ilerledim hep kavgalılardan dışında en yetkili kişi çıkardı iyi bir geçmişim belki yoktu ama az kavgaya katılmamıştım bu yüzden bir adım vardı benimle aynı anda ilerleyen kişiye baktım

Benden birkaç yaş büyük ama baya yapılı ,yakışıklı biriydi yeşil gözlerini okuyamıyordum bir o kadar anlamlı ama bir o kadar da anlamsız bakıyordu geripti onu buralarda hiç görmemiştim arkamdan adım sesleri duyunca abimlerin arkamda benle ilerlediğini gördüm