Κλεμμένα Σ'αγαπώ

16 0 0
                                    

Ο μπαμπάς μου έφυγε. Η χειρότερη τιμωρία, το πιο σκληρό βασανιστήριο. Κλάματα με αναφιλητά για όσα δεν είπα. Για την πικρή του μοναξιά που δεν μοιράστηκα. Άραγε να ήξερε πόσο πολύ τον αγαπάω; Κουβαλάω το αίμα του και θραύσματα από  την ψυχή του. Είμαστε φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό. Και ας μη τον χόρτασα.

Προσπαθώ να ηρεμήσω το πικρό μου κλάμα. Να ξαναβρω την αναπνοή μου. Μα οι αναμνήσεις με πονάνε. Σαν το μυαλό μου να τις κλείδωσε όλες σε ένα δωμάτιο και τώρα μου πέταξε το κλειδί στα χέρια. Αναπολώ όλες τις φορές που παραλίγο να σπάσω τη σιωπή μου μα δείλιασα.

Αν είχα μια ευχή θα του την έδινα. Να με άκουγε μια τελευταία φορά. Θυμάμαι όλες τις φορές που ήθελα να τον αγκαλιάσω σφιχτά μα δεν του χάρισα ούτε ένα βλέμμα στοργής. Και τώρα ξεχύθηκαν οι αναμνήσεις σε κάθε γωνιά του σώματός μου. Οι πληγές ματώνουν το σώμα μου. Για πρώτη φορά τις αντικρίζω. Κομματιασμένη σάρκα, πληγές μολυσμένες καλύπτουν το σώμα μου.

Κοιτάζω την ασχήμια μου για πρώτη φορά μα δεν φοβάμαι. Το βλέμμα μου κενό. Μα δεν φοβάμαι πια να το αντικρίσω. Σου αξίζει να ζεις με αυτή την εικόνα μέχρι το χώμα να την εξαφανίσει, επαναλαμβάνω οργισμένη στον εαυτό μου. Απέτυχες να φροντίσεις το παιδί μέσα σου. Μόνο το φίμωσες και το όρκισες να σωπάσει αιώνια.

Μα τώρα θα σε εκδικηθεί. Το κλάμα το ηχεί τόσο δυνατά στα αυτιά σου που πλέον δεν μπορείς να το αγνοήσεις. Κλαίει στα σκοτάδια, το πνίγουν οι ενοχές και το μαράζι. Θρηνεί την τραγική του απώλεια. Προσπαθεί να μιλήσει, μα τη φωνή του πνιγεί το πικρό του κλάμα. Κούφια λόγια, ο μπαμπάς του δεν μπορεί να ακούσει πλέον. Πώς να βρει κουράγιο να μιλήσει τώρα; Μονάχα λόγια οργής απέμειναν για τον ενήλικο εαυτό του. Τον τύραννο που το φίμωσε και το έδεσε σε εκείνο το παιδικό δωμάτιο. Ο μπαμπάς μου εξόριστος στο εξωτερικό από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου. Η μάνα μου έκλεψε τα όνειρά του και τον έδιωξε.

Αποφάσισαν οι δυο τους για τη μελλοντική ψυχή μου και τις λύπες μου. Τι κρίμα για τη ζωή που δεν καταφέραμε να ζήσουμε. Θα τη ζω στα όνειρά μου ελπίζοντας κάπου εκεί να ανταμώσουμε. Έστω για ένα λεπτό, να ανταλλάξουμε ένα βλέμμα. Να ανταλλάξουμε ένα βλέμμα σκληρής μετάνοιας. Να συμφωνήσουμε πως θα αγαπιόμαστε για πάντα. Και αυτή η αγάπη θα είναι δική μας. Αυτή τη φορά θα νικήσουμε όποιον προσπαθήσει να μας την κλέψει.

Вы достигли последнюю опубликованную часть.

⏰ Недавно обновлено: Aug 12 ⏰

Добавте эту историю в библиотеку и получите уведомление, когда следующия часть будет доступна!

Αντίκτυποι του Σύγχρονου Σκοτεινού ΚόσμουМесто, где живут истории. Откройте их для себя