→YOUR BODY🔞 SIM JAEYUN

ភាគ៦

មិនចាំឲ្យខាតពេលវេលាអណ្តាតក្តៅសើមរបស់នាយឈ្លានពានរុករានចំណុចទន់ជ្រាយរបស់អ្នកក្រោមទ្រូងមិនប្រណីធ្វើឲ្យជេយ៉ុនថ្ងូរទាំងដង្ហក់។បុរសម្នាក់នេះរុករានគេគ្មានចន្លោះកន្លែងណាមួយឡើយរហូតដល់ឆ្អែតឆ្អន់ទើបនាយសាប់កូនប្រុសរបស់ខ្លួន
ឡើងបែកសរសៃរវាម។ចំណែកជេយ៉ុនឃើញបែបនេះ
គេសែនតក់ស្លុតចង់បញ្ឈប់ភ្លាមៗតែអារម្មណ៍ត្រូវការវាសឹងតែបាំងមុខទៅហើយ។អាចថាគេធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ច្រើនដែលដឹងអំពីរឿងនេះ។ប៉ុន្តែគេមិនធ្លាប់ធ្វើវាឡើយ។មិនសូម្បីម្តង។
"លោក"
"អ្ហឹកៗ..ឈឺ"ភាពឈឺចាប់បុកទម្លុះចូលមកភ្លាមៗក្រោយនាយខាងឡើងសូកបញ្ចូលកូនប្រុសរបស់ខ្លួនក្នុងភាពទន់ជ្រាយរបស់គេមិនសូម្បីអ្វីជាជំនួយ។
"បងបានប្រាប់ហើយថាអូននិងស្តាយក្រោយ"នាយញញឹមសមចិត្តអារម្មណ៍សែនពុះកញ្ជ្រោវក្រោយបាននាំកូនប្រុសចូលទៅក្នុងខ្លួនរាងតូចរួចរាល់។មិនអាចបរិយាយបានឡើយថាគ្រាន់តែបានចូលបន្តិចនេះសោះវាស្រួលខ្លាំងដល់ម្លឹង។
"ទេឆាប់ធ្វើវាទៅ"ជេយ៉ុនក្រវីក្បាលតតាក់។បើបញ្ឃប់ដូចសម្លាប់គេទាំងរស់ព្រោះគេពិតជាត្រូវការវាពិតមែន។
"កុំប្រញាប់ពេកអីវាមិនសប្បាយ"នាយគ្រលែងចង្កេះ
យឺតៗថ្នមៗមុននិងឱនមុខទៅថើបថ្ពាល់រលោងដែលដានទឹកភ្នែកនោះយ៉ាងទន់ភ្លន់។
"អ្ហឹស.លោក..ជាអ្នកណា"ជេយ៉ុន
"វាមិនទាន់ដល់ពេលដែលអូនត្រូវស្គាល់បងទេ
ជេយ៉ុននី"និយាយចប់ត្រឹមនេះបន្ទប់ទាំងមូលក៏គ្របដណ្តប់ដោយភាពងងឹតស្លុបនាំមកវិញត្រឹមភ្លើងអំពូលពណ៌ក្រហមដែលអាចត្រឹមមើលឃើញស្រមោលមនុស្សពីរកំពុងបង្កាត់ភ្លើងស្នេហ៍ជាមួយគ្នាលើគ្រែតែប៉ុណ្ណោះ។
"អ្ហឹកៗ..អ្ហាស.."សំឡេងស្រែកយំបូកផ្សំជាមួយសំឡេងថ្ងូររបស់មនុស្សពីរនាក់ហាក់បីដូចជាការ
ប្រគុំតន្ត្រីលើគ្រែយ៉ាងសកម្ម។
"យំឲ្យខ្លាំងៗមកបងចូលចិត្ត"នាយមិនបានអាណិតបន្ធូរបន្ថយកម្លាំងនិងការសម្រុកបោកផ្ទប់របស់ខ្លួនផ្ទុយទៅវិញនាយហាក់ដូចជាឈ្លក់វង្វេងនិងសំឡេងយំដង្ហក់របស់រាងតូចដែលក្រោមទ្រូងរបស់ខ្លួនទៅវិញ។អាចថាវាជាកម្លាំងដែលអាចធ្វើឲ្យនាយសម្រុកដោយគ្មានការហត់នឿយសូម្បីបន្តិច។
"អ្ហឹក..អ្ហាស..ឈឺ"ជេយ៉ុនញ័រជើងទទ្រើកទប់ភាពឈឺចាប់។ភ្នែកទាំងគូរក្រហមតែត។គេឈឺពេញទាំងខ្លួន។ដៃខ្ញាំកម្រោលពូកស្ទើរតែរហែកនាយម្នាក់នេះ
ចង់សម្លាប់គេច្បាស់ណាស់។
"ស្រួលណាស់..អ្ហឹស.."
"អ្ហាស..អ្ហឹស..អ្ហាស"
"ថ្ងូរទៅថ្ងូរឲ្យខ្លាំងៗ"
"អ្ហាស."
"មនុស្សរោគចិត្ត"មនុស្សប្រុសដែលឆ្គួតនិងតណ្ហាគេជួបមកច្រើនហើយប៉ុន្តែស្បត់ចុះគេតែងតែអាចយករួចខ្លួនបានជានិច្ច។ប៉ុន្តែលើកនេះបាបកម្មអ្វីទើបគេត្រូវតែជួបមនុស្សប្រភេទនេះទាំងអស់។
"នេះវាមិនមែនបញ្ជាក់ថាបងកំពុងងប់ងល់និងអូនទេឬ"នាយបន្ថយល្បឿនសម្រុកឱនមុខទៅខ្សឹបក្បែរត្រចៀករាងតូចស្រាលៗ។ដោយមិនភ្លេចខាំញិចបន្សល់ជាស្នាមលើ-ក បន្ថែមទៀត។
"លោកជាអ្នកណា??ហេតុអីស្គាល់ខ្ញុំ"ដៃតូចលើកមកទប់ទ្រូងអ្នកខាងលើព្យាយាមសួរទៅនាយ។សម្រាប់គេកុំឡើយថាស្គាល់ សូម្បីតែឈ្មោះរបស់នាយឬធ្លាប់ជួបនាយនៅកន្លែងណាក៏គេមិនធ្លាប់ផង។គេជាមនុស្សមិនងាយភ្លេចផ្តេសផ្តាសឡើយ។
"បងជាប្តីរបស់អូនក៏ដូចជាមនុស្សដំបូងរបស់អូនដូចគ្នា"
"លោកគិតចឹងឬ..កំពុងមានមោទនភាពលើខ្លួនឯងពេកហើយ"ជេយ៉ុនព្យាយាមសើចទាំងមិនសមតែក្នុងកាលៈទេសៈបែបណាក៏គេមិនដែលចាញ់ប្រៀបអ្នកណាឡើយ។
"ឬមិនពិត"នាយថាចប់ក៏ចាប់សម្រុកខ្លាំងៗម្តងទៀតរកតែអ្នកក្រោមទ្រូងដកដង្ហើមបានស្រួលសឹងមិនទាន់ទៅហើយ។ក្នុងបន្ទប់នេះក៏ដូចជាក្នុងយប់នេះឮតែសម្រែកស្រែកថ្ងូរសំឡេងយំខ្សឹបខ្សួលមិនប្រណី ភ្លើងតណ្ហាអ្នកខាងពីរឆាបឆេះរោលរាលពេញបន្ទប់ ភាពឈឺចាប់ដែលមានក៏នាំមកវិញនូវភាពសុខស្រួលជេយ៉ុនពេលនេះហាក់គ្មានស្មារតីក្នុងខ្លួន។
គេថែមទាំងថ្ងូរចេញមកលើកដៃអោប-កអ្នកខាងលើ
ស្អិតជាប់។រហូតដល់ឆ្អែតឆ្អន់ទើបសម្រាករាងខ្លួន។
តែអ្នកណាទៅដឹងថាពួកគេបានធ្វើរឿងនេះស្ថិតពេញមួយយប់ជាមួយគ្នា។