good girls, bad habits [Maloi × Female Reader]

chapter 6

tw: verbal and physical ab*se
+ pls read a/n of this chapter, thank you!

Ngayon hindi ko pa rin alam kung bakit ayaw na ayaw kong pumasok sa eskwelahan. Malamang meron isang rason lang. Bullies, pero hindi lang naman sila ang dahilan alam kong nasanay na ako sa mga binabato nilang salita. Manhid na. Expected naman na ang everyday routine ng buhay ko. Halata naman na kung paulit ulit nalang nangyayari sa buhay mo wala kang ibang mararamdaman, lalo na kung lagi ka nalang nasasaktan magiging manhid ka talaga masasabi mo nalang na 'sanay na ako'.

Kasama na rin siguro kung bakit hindi ko gustong pumasok dahil sila pa rin ang naiisip ko. Sila. Ang pamilya ko. Ang mga taong iniwan ako kung kelan kailangan na kailangan ko sila. Ngayon kailangan ko kayanin ang lahat ng mag-isa.

Isang linggo na ang nakaraan simula ng encounter namin ni Maloi.

Pero ngayon alam ko na kung anong ibig ng "P-protektahan ka namin." Simula noong nag yes ako sa deal namin ni Maloi, pinagsasabihan nila ang mga magtatangka na lumapit sakin. May isang member ng grupo nila ay lagi nang andyan para bantayan ako. Hindi agad-agad nakakalapit ang mga gusto akong tuksuin dahil meron agad mag c-confront galing sa grupo nila Maloi. Ang weird lang. Kahit ngayon hindi pa rin nila ako kinakausap. Hindi ko pa rin alam ang dahilan kung bakit.

"Hoy, andito na si church girl na tanga, pokpok naman!" Narinig kong tawag sakin ng isang schoolmate ko. Lunch time na at papunta na sana ako sa secret spot ko. "Wow may bodyguards kana pala." May random na student nanaman ang tumigil sa harapan ko. Lalaki na mas matangkad sa akin kayang kaya na patumbahin ako. "Ano naman ginawa mo para magkaroon ng bodyguards? Chumupa? Dumila ng pepe? HAHAHAH" Walang isang segundo ang nakalipas naramdaman na ang kamay niya sa batok ko at itinulak ako sa ari niya. I yelp out, trying to brace myself with my hands but end up placeing them on his thighs, awfully close to his private area. "Oh ayan sipsipin mo tangina mo!" Pilit niya pang nilalapit sakin ito. Kaya lumingon ako at iniiwasan ito. "Alam kong gusto mo yan" ang sabi niya, habang may bumubukol sa pantalon niya. Narinig ko lang ang mga tawanan ng mga ibang estudyante. Ngunit isang saglit lang, nawala din ang tawanan nila. The student's body was pulled away from mine. Nanghina nanaman ako, naramdaman ko nalang na tumama ang ulo sa sahig at biglang bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa kahihiyan at takot.

I looked up just in time to see Colet binabayagan niya ang lalaki, hindi tumitigil sa kasisipa. "Tangina mo! Kung pwede lang putulin bayag mo ngayon ginawa ko na," Ang sabi ni Colet, Bigla nalang napa upo ang lalaki pero hindi pa rin ito tinigilan ni Colet sinuntok niya pa yung mukha.

Habang pinapanood ko ito, I see multiple figures push through the crowds from my peripheral view, at noong tinignan ko na kung sino yun agad naman kaming nagkaharap ni Maloi. The rest of the group is behind her, pero ang mga mata niya sakin lang nakatutok. She gives my body a glance once over, mula ulo hanggang paa, before coming back up and staring at the hand I have against the throbbing part of my head where I hit the concrete. She turns to Aiah who is beside her, flicking her head in my direction. Hindi nag dalawang isip si Aiah para lapitan ako, lifting my hand and examining the hit-area. Lumapit naman si Maloi then and I keep my eyes on her.

She places a calm hand on Colet's shoulder as Colet looks over to her, tinapos na rin ni Colet ang pag suntok sa lalaki.

Habang tumitingin ako sa paligid, nanlalaki ang mga mata ng lahat at nakapalibot sa grupo ng sampu. Pinagmamasdan ko ang paghakbang ni Maloi lumapit sa lalaki sa sahig, na halos walang malay.

"Kung uulitin mo pa ang ginawa mo sakayan, Hindi ako magdadalawang isip na tapusin ka," Habang tinuturo ang mata ng lalaki. "Naiintindihan mo?" The boy nods quickly. Bago tumayo at tumakbo ng mabilis paalis sa crowd.

As they all walk off, my mind finally comes back to the pain in my head and I groan out loud, habang hinahawakan ang kamay ni Aiah which is on top of the forming lump. Naramdaman ko naman na may tumutulo sa kamay ni Aiah, I realize the fall was a lot worse than I thought; I'm bleeding.

"Get her up, Tara na" Utos ni Maloi, binigyan ako ng mabilis na tingin bago mabilis na tumalikod at nanguna. Binuhat ako ni Aiah with the help of Fons and the two of them help me walk in the direction where Maloi is taking us. As we walk further in the campus, I realize where they're taking me.

"Kayo yung pumunta dito dati..." I mumbled, saying it more to myself than to the group. They seem to all hear me though as they turn to give me smirks-except for Maloi.

Kitang kita naman kung gaano kadali para kay Maloi buksan ang pinto with the code.

052702

She knows it as well as I do.

"Home sweet home," Mikha cheers as she waves her hand in the direction of the now open door. Letting everyone in. Nauna si Maloi na pumasok, nakatayo sa gitna habang pinapanood ang lahat na pumasok. Her hands are crossed, her facial expression is firm. Ano nanaman kaya ang naiisip niya?

Ang maliit at masikip na kwarto ay halos wala ng space dahil sa dami ng tao dito, pero may sapat naman na space para maging komportable ang lahat.

"Ate Aiah," Sabi ni Maloi, looking towards the tall girl in the room. "Pakigamot yung ulo ni Y/N. At ikaw Colet halika may pag-uusapan tayo"

"Ay piste giatay..." Colet mumbles, lowering her head and shaking it.

As Aiah comes to examine my head once again and stop the bleeding, Maloi locks deadly eyes with Colet.

"Asan ka?" She demands to know, her voice laced with venom.

"I know, Sorry kung ganon medyo na distract lang-" Sabi ni Colet

"Distract? Aba talaga ba, Sinabi ko na sayo na priority natin yung safety niya! Tapos gay-an ka pa umasta? NA-DISTRACT?" Maloi stamps her foot before pushing Colet's chest-hard. She stumbles back. Maloi may be small, but she is a powerful girl.

"Hindi na mauulit..."

"Alam kong hindi na dahil uulitin mo pa, Tatanggalin na kita!" Napalunok nalang si Colet nodding her head before backing away and moving to the other side of the room. I sat shocked at the exchange. Why am I that important to them? Ngayon ba ako magkakaroon ng princess treatment? Hindi ba ang weird talaga?

The rest stay silent, everyone avoiding eye contact with everyone. It's like Maloi intimidates them; like she has some higher power over them that no one can contend with. It makes me feel some certain way, but I can't explain it.

Despite everyone else's actions, I choose to look at the angry girl. As soon as my eyes turn to her, her vision turns to meet mine. I examine her expression which is trained on me but make no attempt to say or do anything.

"All done," Aiah fills in the silence, moving away from my head to stand up again. This seems to snap Maloi out of her trance as she clears her throat and takes a step toward me, so she is centimeters away. Her hand extends down for me to take, and I do so with little hesitation, not wanting to experience her wrath which I have seen many times.

When I'm on my feet, she immediately lets go of my hand, staring down at hers for barely a second before replacing any expression on her face with her usual emotionless one.

"Time to be useful."

-+-

+ dahil sa mga previous chapters n hindi ko na proofread akala ko kasi magiging guy yung character ng janitor puro He yung pronouns, FINAL NA SHE TALAGA YUNG GENDER NG JANITOR.

di ko talaga nipproofread works ko dito so please be patient with me. As a Pharma student guys pagod na ako HAHAHA, joke i'll update when i can. and if may time, tysm!