Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1. Bölüm: "Babil Çıkmazı"
Adım Gökyel. Kuzeyden esen poyraz anlamına geliyor.
Adımı babam koydu. Kardeşlerimin adını da babam koydu. Gökhan V.
Babil’in Kralı. İyi bir kral, iyi sayılabilecek bir baba ve kötü bir adam. Babamı tarif etmemi isteselerdi onun için söyleyebileceğim üç şey buydu.
Yaşadığı dünyanın haksızlıklarından bıkmış ve sıfırdan bir ülke kurmuştu. Kurduğu ülkede mutsuz bir tane bile insan yoktu. Adaletsizlik yoktu, herkes özgürdü. Ya da öyle olduklarını sanıyorlardı. Babam iyi bir Kraldı.
İçine doğduğu aileden bıkmıştı, bir aile kurmayacağına yeminler etmişti ama kanlı savaşını verirken üç evladı olmuştu. En büyüğümüz doğduğunda, ona, Gökdeniz’e, şefkat ve ilgi veremeyecek kadar savaş ve ülkenin kuruluşuyla ilgiliydi. Ortanca çocuk olarak tam bir buçuk sene sonra ben doğduğumda, savaş soğuk bir haldeydi ve ülkenin kuruluşu neredeyse tamamlanmıştı ama Kral hâlâ çok meşguldü ve açıkçası babam asla babalık içgüdüsü olan şefkatli ve sevebilme kabiliyeti olan bir adam olmamıştı.
Üstelik ikimiz de onun kaza kurşunuyduk. Yaşadığı tek gecelik ilişkilerden doğmuştuk ama belli ki babamızın belli bir tipi vardı çünkü hepimiz babamın aksine sarışındık.
Benim doğumumdan yaklaşık 2 yıl sonra ise babamız aşık olmuştu. Yaşadığı ülkeden kaçarak özgürlüklerin ülkesine gelen bir kadına ilk görüşte vurulmuştu anlatılanlara göre. Kadın doktordu ve o da babamıza aşık olmuştu. Tanışıklıklarının birinci yıl dönümünde Kral’ın üçüncü ve son çocuğu doğmuştu. Göktan. Savaş bitmişti, Babil resmi bir ülke olarak tanınmış ve sınırları çizilmişti. Küçük kardeşimiz savaşın olmadığı, başını sokabileceği bir evi, tedavi olabileceği bir hastane ve istediği her şeye sahip olabileceği bir ülkeye doğmuştu. Annesi onu seviyordu, babası onu sevmeye çabalıyor ve ilgi gösteriyordu çünkü annesine aşıktı. Yine de o da abisi ve ablasının kaderini yaşamıştı. Bizden farklı olarak annesiyle daha uzun süre vakit geçirmişti ve sevilmişti ama onun da annesi ölmüştü. Göktan 5, ben 8, Gökdeniz 9 yaşındayken babamızın aşık olduğu kadın ölmüştü. Kral hiçbir zaman aklı yerinde bir adam olmamıştı ama kadının ölümü onu tamamen delirtmişti. Yine de aşkının hatırasına sahip çıkmış ve Göktan’a masallar okumaya devam etmişti. Bizi beslemeye ve başımızın üstünde bir çatı barındırmaya devam etmişti, babam bu yüzden iyi bir baba sayılırdı.
