5. bölüm

92 6 0
                                    

Burası çok karanlıktı

Ben karanlıktan korkmazdım. Ama nedense şu an içimde çok kötü bir his vardı.

Ben neredeyim. Babam neredeydi yada Tim neden kimse yoktu burda.

Ne kadar yürüdüğümü bilmiyorum ama karanlıkta düz bir şekildeyürüyordum

"Kimse varmı!"

Diye bağırdım. Ama ses yoktu.

Bir süre daha yürüdükten sonra ilerde cılız bir ışık gördüm.

Ve hiç beklemeden hemen oraya koşmaya başladım. Her bir adımında kalbim sıkışıyor sanki orda göreceğim şey beni uçurumlardan atacaktı.

İlerde up uzun siyah saçlı,beyaz uçuş uçuş bir elbise giymiş bir kadın vardı.

Kadını görünce sanki ölecekmişim gibi hissettim.

"B-bakarmısınız kayboldumda yardımcı olabilirmisiniz?"

Dedim. Sanki ağlayacakmış gibi hissediyordum. Fakat ben en ağlamam gereken yerde bile ağlamayı beceremeyen aciz bir kızdım.

Kadın sanki ağır çekimde gibi yavaşça bana dönmeye başladı. Kalbim küt küt atıyordu.

Kadın bana dönünce saçları gibi kara gözleriyle karşılaştım. Bana çok benziyordu. Tek farkı benim gibi hep somurtkan değilde dudağının kenarında beliren gamzeyle, içtenlikle gülüyordu.

"A-anne!?"

Dedim ve sol gözümden bir damla göz yaşı süzüldü.Usulca yanağıma, burun direğime ordan dudağıma gelen yaşı silmedim. Öyle akıp gitti

Annemi ilk defa canlı görüyordum. Ben annemi hep fotoğraflardan, babamın anlatımıyla tanımıştım.

O...o çok güzeldi

Hayran olunası bir güzelliği vardı

Saatlerce baksam doymazdım

"Annem" diyerek bir adım atıyordum ki elini kaldırdı ve beni durdurdu.

Şaşkın ve hasretle anneme bakarken

"Anne bende yanına gelmek istiyorum" dedim ve yaşlar gözlerimden akın etmeye başladı.

Annem hiç bir şey söylemeden kafasını iki yana salladı.

"Anne nolur bende geleyim ben dayanamıyorum seni hiç tanımamış olsamda senin eksikliğini hep burda hissediyorum" dedim kalbimi göstererek.

Hıçkırıklarımın arasında zor konuşuyordum. Anneme yalvarıyordum.

Ben bu hayatta hiçkimseye boyun bile eğmemiştim. Ama Annem karşısında kul, köle olurdum.

Artık dayanacak gücüm kalmayınca dizlerimin üzerine düştüm

"Anne yalvarırım bende geleyim, nolur Anne nolur"

Diyordum ama Annem hiç tepki vermiyordu.

"Kalk"

Dedi bir ses. Ben bu sese canımı verirdim. Hıçkırıklarım buz kesmiş gibi durdu. Kafamı kaldırdığımda bana bakmıyordu ifadesizce karşısına bakıyordu.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 21 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BELKİ BAŞKA HAYATLARDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin