TERFIH // BXB

19.Bölüm. Taşınmak

"Tamam. Başlatma konuşmalarına, ben gelince konuşuruz toplantıda."

Sarışın adam hastane'nin penceresinden dışarıda ki karanlığı izlerken duyduğu adım sesleriyle bedenini arkasına çevirdi.

"Bir şeyler ikram edin, oyalayın, birazdan geleceğim. Gelince görüşürüz." dedi ve telefonu kulağından indirerek kapattı.

Telefonu ceketinin iç cebine koydu ve karşısında ki kısa boylu esmer çocuğa döndü.

"Ne oldu?" dedi merakla karşısında ki çocuğun utanır yüz ifadesi yüzünden.

Kayra yumruğunu hafifçe sıktı ve etrafa bakındı biraz. Gözlerini kaçırıp karşısında ki sarışın adamdan başka yere bakmaya çalıştı.

"Abim.. gitti konuşmaya..." dedi, Kayra, utanarak.

Doğan, kaşlarını kaldırıp kafa salladı. "İyi, güzel olmuş. Gitsin konuşsunlar araları düzelir belki."

Kayra alt dudağını ısırıp yine bakışlarını kaçırdı.

"Doğan."

Sarışın adam kendine seslenildiğini duyunca hafif kaşlarını çattı. Kayra'nın bakışlarında ki değişikliği fark edip ellerini ceplerine attı ve tek kaşını kaldırdı, 'ne oldu' diye sorarmışcasına.

"Ya araları yine bozulursa?" dedi esmer çocuk.

Doğan onun endişesini anlayınca derin bir iç çekti.

"Ya yine abim eski haline dönerse?"

Sarışın adam, Kayra'nın endişelerini duyunca birkaç adım attı ona doğru. Kayra ise yerine durup parmaklarıyla oynadı.

"Bebeğim benim. Niye endişeleniyorsun? Yine neden her şeyi bu kadar ayrıntısına kadar düşünüyorsun? Gitti işte konuşmaya, her şey iyi olacak." diyerek Kayra'nın iki yanağından tuttu ve kafasını kaldırıp kendisine bakmasını sağladı.

Kayra, Doğan'ın gözlerinin içine baktı anlık, ama daha sonra yine gözlerini kaçırdı.

"Korkuyorum. Abim'in eski halinden."

Doğan onun söylediklerini duyunca gözlerini büyüttü. Ama daha sonra iç çekip kollarını onun beline sardı ve iyice sarıldı.

"Her şey iyi olacak. Betin de ilaçlara başlayacak, her şey düzelecek." dedi Doğan, Kayra'ya sıkıca sarılırken.

"Söz mü?" dedi Kayra başını Doğan'ın omzuna koyarak.

Doğan gülümsedi ve kafa salladı.

"Söz."

--

Çalışma odasının kapısı yavaşça aralanınca dosyalara göz gezdiren yaşlı adam kafasını kaldırmadan gözlerini kapıya çevirdi.

Karşısında ki kişiyi görünce gözlerini yine kağıtlara çevirdi ve çalışma masasının üstüne koydu. Gözlüğünü de çıkardı ve masaya bıraktı. İçeri giren kadın ise iç çekip içeri girdi ve kapıyı arkasından kapattı.

"Ben de seninle konuşacaktım." dedi saçları neredeyse beyazlamaya başlayan yaşlı.

Kadın içeri girdi ve eşinin yanına geldi. Çalışma odasının koltuğuna elini dizlerine sürterek oturdu.

"Bu böyle olmaz Beybora bey." dedi Saadet hanım, oturur-oturmaz.

Beybora bey çalışma masasını döndürdü ve Saadet hanım'a baktı. Az önce çıkarıp masaya koyduğu gözlüğünü eline aldı ve gömleğinin ucuyla gözlüğünü silmeye başladı. "Çocuğun ailesine söylemedik. Böyle de suçlu hissediyorum. Yazık oldu çocuğa." diyerek bakışlarını gözlüğüne çevirdi.