More Than A Friend★//BxB\\

★★★★★

Buna da bölüm atayım dedim

Sabah olduğunda ilk ben uyanmıştım. Ömer'i de kaldırıp duşa girdim.

Aşağıdan sesler geliyordu kesin Arif ve Cenan kavga ediyorlardı yine. Kavga dediğim de öyle kavga değil, şaka gibiydi daha çok

Duştan çıkıp üstümü giyindim hızla. Aşağı indiğim zaman tahmin ettiğim gibi Cenan ve Arif kavga ediyorlardı birisi Lipton demlik çay derken diğeri Rize diyordu (sponsor değilim!)

arkalarından gidip rastgele bir çay markasından koyup onların sanki evi ateşe vermişim gibi bakmalarını izledim.

Ömer sabır dileyerek telefon oynuyordu

Ben güldüm ve Ömer'in yanına giderken iki kişi kollarımı tutunca sonumun geldiğini anladım

Üstüme atlayıp şakasına vurmaya başladılar ama ben aradan sıyrılıp ayağa kalktım ikisi birbirlerine girdiler. Ben de yanlarına gidip Micheal Jackson tarzıyla üstlerine devrildim

Sonra ayağa kalktılar. Hallerine gülüp masaya oturdum

Ömer o ara kaybettiği oyuna sinirle bakıp telefonu bakışlarıyla tehtid ediyordu

Komik görünüyordu.

Telefonu yavaşça elinden aldım tam saldiracakti ki ben olduğumu görünce durdu.

Yanına oturdum

E:"bu çok kolay ki"

Ö:"Ben basamadım sanırım. Teşekkürler"

Gülümsedim ve kahvaltı yapmaya başladık.

Ömer elini benim sandalyeme atmıştı

Bu adam beni öldürmek istiyordu sanırım

Ne düşünüyorum ben diyerek başımı iki yana salladım ve kahvaltıya devam ettim.

Ardından iki kişi eşleştirip oyun oynadık. Ben ve Arif, Ömerle Cenan eşleşti.

Arifle biz kazanınca sevinçle sarıldık ve abi kardeş gibi sarılı kaldık. Arkamı döndüğümde Ömer'in keskin yüz hatlarındaki çene kasılmasını fark edip yutkundum

Ne oluyordu şuan? Yeşil gözleri alev alıyor gibiydi. Arifle Cenan ise birbirlerine hareket çekerek dalga geçiyorlardı. Klasik arkadaşlar işte.

Ama Ömer bana kitlenip kalmıştı

Neden böyle davranıyordu bilmiyorum ama şuan sinirliydi bunu biliyordum...

Hafif öksürüp mutfağa gitmek için ayağa kalkıp gittim.

Ömer arkamdan gelip beni tezgaha kıstırmıştı

E:"Ömer? Noldu?"

Ö:"Arifle aranda ne var Emre?"

E:"hiç bir şey?"

Ö:"Emin misin?"

E:"Evet kardeşim gibidir Arif."

Ö:"tamam bakalım öyle olsun."

Diyerek mutfaktan çıkıp gitti.

Ne yaşamıştık az önce bilmiyorum ama istemeden kalbim hızlanmıştı, elimi kalbime koyup derin nefes aldım ve mutfaktan çıkıp yanlarına döndüm.

Benden bu kadar bugünlük. Saçmaladım iyice zaten kitap istediğim gibi gitmedi