Last Summer

•Κεφάλαιο 19

Δεν μιλούσαμε.

Αυτός ήταν πίσω μου και εγώ καθόμουν μπροστά από την σανίδα, μέχρι που βγήκαμε από την θάλασσα.
Σκεφτόμουν τα λόγια του αλλά, δεν μπορώ να συμπεράνω κάτι
Ακόμη δηλαδή...

"Μμ Ελίνα η γιαγιά σου είναι χρυσοχέρα"

Είπε ο Αχιλλέας, βάζοντας και την τελευταία μπουκιά κέικ στο στόμα του

Δεν του είπα κάτι, απλά χαμογέλασα υπερήφανα ξέροντας ότι είχε δίκιο για την γιαγιά

Ο Αλέξης άρπαξε την πετσέτα του και σκουπίστηκε κρατόντας ακόμη οπτική επαφή μαζί μου

Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ σε τίποτα, όταν το έκανε αυτό

"Που είναι η Άννα;"

Ρώτησε ο Μάικ κοιτάζοντάς με επίμονα αλλά...όχι σαν τότε

Όχι σαν τότε στο σπίτι της κ. Μαρίας. Τότε με είχε κοιτάξει με μίσος αλλά, τώρα κάτι διέφερε

"Είναι σπίτι της"

Δήλωσα και έσμιξε τα φρύδια του με τα μπουκλάκια του να πέφτουν μπροστά στα καστανά μάτια του

"Σπίτι; Αυτή δεν σε αφήνει ποτέ μόνη σου. Τι έγινε, έπαθε κάτι;"

Αν ήταν στην θέση μου η Άννα, θα του ανταπαντούσε με ερώτηση κάτι σαν το:
《Σε νοιάζει;》 ή το 《Δεν σε αφορά.》

Αλλά επειδή δεν θέλω να απαντάω απότομα, του είπα την αλήθεια

"Καλά είναι απλά έχει αδιαθετήσει"

Έσφιξε το σαγόνι του και έγνεψε θετικά

"Και σε άφησαν μόνη σου να κατέβεις παραλία; Δεν το δέχομαι αυτό αλλά, στάθηκες τυχαιρή που είρθαμε να σου κάνουμε παρέα"

Πετάχτηκε ο Αχιλλέας από την άλλη πλευρά

Γέλασα ξέροντας ότι κάνει πλάκα

"Δεν έχω θέμα να μένω μόνη μου μερικές φορές. Έχω συνηθήσει και δεν φοβάμαι κανέναν"

Pov  Alexi

"Δεν έχω θέμα να μένω μόνη μου μερικές φορές. Έχω συνηθήσει και δεν φοβάμαι κανέναν"

Ελάχιστα πράγματα με κάνουν να χαμογελάω ή κυρίως να γελάω αλλά, αυτό που μόλις η Ελίνα ξεστόμησε, έκανε το στομάχι μου να τραντάζετε

Πέταξα την πετσέτα μου, χαμογελόντας και κουνόντας αρνητικά το κεφάλι μου μη πιστεύοντας σε αυτά που άκουγα

Η Ελίνα γύρησε να με κοιτάξει με ένα βλέμμα όλο προσβολή στο προσωπό της

"Γιατί γελάς; Είπα κάτι αστείο;"