Okunacak en büyük kitap, insandır.
Bizde bilirdik, bayramlığımızı yastığın yanına koymayı.
Herşey göründüğü gibi olsaydı, eline aldığın deniz suyu mâvi olurdu.
Umut kalbimizde bir kültür, sürekli öter.
Iskaladığın her mermi senin kusurun, ve sen kusursuzsun.
Umudu kayan bir yıldız gibi düşün, sen farketmesende ondan binlerce var. Sen sadece kayana odaklanırsın.
Kendini öldürmek istemiyorsun, kendini öldürmek isteyen kısmını öldürmek istiyorsun.
Tam onun için gözyaşı dökecekken, maskaranı yeni sürdüğünü hatırla.
Işık herzaman vardı, sadece en karanlık anlarında onu açmayı bil.
Hayallerimiz çalar saat gibiydi, biz kurduk onlar çaldılar.
Neden ağlıyorsun ki? Kiminle güldüyse onunla ağlasın.
Kimseyi rüyanda görecek kadar sevme, yoksa uyusanda geçmez.
Herşeyi zamana bıraktık, zamanımız varmı onu bile bilmeden.
Sen çıplak doğdun! Zihniyeti kötü olan onlar!
Neden yapamam diyorsun ki? Denedim mi?!
Zekana hayranım. Çünkü, en azından sen onun gibi aldatıp geceleri ağlatacak duruma getirmiyorsun.
Savaşta merhamet, seni yıkıma sürükler.
Aldığın her bir kararın, ölüm kalım savaşı olduğunu hatırla. Şimdi söyle bana, hayatın ona mı bağlı? Yoksa senin bir lafına mı?
Geçmişte açılan yaralar, şimdiki sevgi soytarılıklarıyla kapanamaz.
Hayatta bir kitap gibidir. Sen okursun, o yazar..
Aşk kan gibidir. Kırmızı olması ne kadar büyüleyici olsa da, kendisi katliam için yaratılan bir insan oyunudur.
