Oysaki en büyük yalandı, aşkın verdiği hissiyat.
Gözler bir cevap gibidir. Aşıksan gözlerine bak.
Bizim aşkımız güneşle ay gibiydi..
Aslında herzaman beraberiz. Sadece, bir sayfanın iki ayrı yüzüyüz.
Yanlız değildim. Ay benim en yakın yoldaşım.
Sevgi ve umut, en yüce iki buluştur.
Bu beton ormanda, iyiler sadece iyi bir avdır.
Büyükler küçülmek, küçükler büyümek istenen bir dünyadan birşey bekleme.
En büyük ağlayıştı oysa, mutlu olmak.
Güneş aya sormuş, 'Yer değiştirelim mi? '
Ay güneşe cevap vermiş, 'Geceleri ağlayan insanların sesine dayanabilecek misin? ' Güneş cevap vermiş, 'Sen gündüzleri ağlamamak için kendini zor tutan insanların sesine dayanabilecek misin? '
2 tane kâtil çeşiti vardır. 1. aşk katili, diğeri ise insan kâtili.
Oysaki en büyük yara, ağlamamızdan geliyordu.
Güçlü olmak için cesaret, aşık olmak için sevgi gerek.
Aşk öldürmez, bâzen de yaşatır. Elbette pek mümkün değil.
Farklı olmak için değil, kendim olmak için doğdum.
