Oy ve yorumlarınızı bekliyorum, iyi okumalar💝
_________________________________________
Seni ilk gördüğümde
O masum gülüşünle
Sana nasıl tutulmuşum
-
İsmail'den
Gördüğüm rüyadan fazlasıyla etkilenmiştim. Gerçek olması düşüncesi beni çok korkutmuştu. Aklıma Mert abiyi uyandırmak geldi. Ama illa sorgulayacaktı. Ne diyecektim ki? 'Abi ben Açelya'dan hoşlanıyorum, onu çok üzdüm ama onu çok seviyorum. Kötü bir rüya gördüm aklıma geldi Rana'yı arasak olur mu' falan mı?
Korkunun ecele faydası yok diyerek diyeceği her türlü şeye kendimi alıştırıp onu uyandırmaya gitmiştim.
"Abi, Mert abi. Uyansana iki dakika. Acil bir şey demem lazım" Mert abi homurdanarak uyanmıştı.
"Ne oldu oğlum bu saatte? Bana aşıksın da yüzümü görmeye mi geldin?"
"Ha ha ve ha. Hayır abi sana aşık değilim." Ama en yakın arkadaşına aşığım demek istedim bir an. "Ben bi rüya gördüm de, garip bi rüyaydı Açelya ile ilgiliydi. Ben aradım ama ulaşılamıyordu. Acaba Rana yengeyi arasan mı? İçime kurt düştü çünkü."
"Bekle oğlum. Ayrıca korkma, farkındayım birbirinizden hoşlandığınızın. Ne diyeceğim kocaman insanlar olmuşsunuz. Sadece birbirinizi üzmeyin yeter. İkinizde kardeşimsiniz benim." Çok üzdüm abi ben onu demek geldi içimden.
Mert abi Rana'yı arayınca hemen açtı.
"Alo, canım kusura bakma bu saatte arıyorum da bizim İsmail yüzünden. Açelya'ya ulaşamamış korkmuş bir de bi rüya görmüş ondan etkilenmiş herhalde."
"Yok bitanem önemli değil. Maşallah İsmail'de de ne his varmış. Hastanedeyiz biz. Açelya baya kötüleşti de ateşi falan var ondan geldik. Ama bir problem yok yani normal grip."
Cidden, nasıl bir hismiş bu? 'Seven sevdiğini hisseder' diyordu annem. Saçma gelirdi bana hep. Nasıl olabilir ki derdim. Ama oluyormuş işte. Hissediyormuş insan. Bende hissetmiştim.
"Al işte İsmail, bir şey yokmuş oğlum. Normal hastalıkmış."
Mert abinin sesiyle silkelenip kendime geldim.
"Evet abi, yokmuş."
"İsmail iyi misin sen?"
"Abi ben Açelya'yı çok üzdüm." dedim buruk bir şekilde gülümseyerek.
"Ne yaptın oğlum? Anlat bakayım bana her şeyi."
Mert abiye her şeyi en başından itibaren anlatmıştım.
"İşte böyle Mert abi, ben seviyorum onu. Kaybettim sandım ondan öyle patladım. Çok pişmanım. Ona da söyledim. Beklerim seni dedim. Beklerim de abi."
"Ah benim İsot'um aşık mı olmuş?" diyerek beni kolunun altına aldı.
"Bak oğlum, Açelya için en önemli şey güvendir. Karşısındaki kişinin ona güvenmesini ister. Şuan muhtemelen ona sormak yerine magazine inandığın için ona güvenmediğini düşünüyordur. Hatta arttırıyorum gelecekle ilgili bir sürü kötü senaryo yazmıştır kafasında. Ama sana söz hakkı tanıdıysa, affettirme şansı verdiyse emin ol o da senden hoşlanıyordur."
Açelya'nın söylediklerini düşündüm. Hemen yumuşamam demişti. Demek ki bir şans vermişti bana. O şansı en iyi şekilde kullanmalıydım.
"Peki nasıl affettireceğim kendimi abi? Ne yapacağım?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bilemezdim | İsmail Yüksek
Fanfic'Benim de işim gücüm yok Allah'ın fenerlisine aşık olacağım!' Bunca yıl annem hep büyük konuşma derdi bana. Bu sefer çok büyük konuşmuştum. Ama iyi ki de konuşmuşum. İnşallah her büyük konuştuğumda böyle güzel şeyler olurdu hayatımda. Başlangıç - 09...
