bu yazıyı görüyorsanız bölüm daha düzenlenmemiştir, bölümdeki hatalar için şimdiden özür diliyorum.
İyi okumalar, bana ve hikayeye destek olmak için oy verebilirsiniz 🌸
Instagram: lilithinseytani
Düşer o - Kendimden Hallice
White Mustang - Lana Del Rey
Prisoner - The weeknd, Lana Del Rey
Bir yabancı uğruna feda ettiğin nefes,
O yabancıyı aynı sokakta görüp,
Selam bile vermeden geçince,
Boşa nefes verdiğini anlayacaksın.
İnsanın sorun ettikleri bir gün feda ettikleri bir gerçeğe dönüştüklerinde feda edilmiş bir acıyı mı hissederdi yoksa feda edilmiş bir pişmanlığı mı?
Feda ettiklerim öldürüyor beni her geçen zaman. Feda ettiğim dilim, sesim. Benden sesimi aldıkları gün yok oldum. Sessiz biriydim, daha da sessizleştim. Anlamazdı kimse beni. Anlatamadım sonrasında. Anlamaya da çalışmadı kimse beni. Herkes savaşırken ben ağlamak zorunda bırakıldım.
Feda edilmiş bir hata bana acıyı hissettiriyordu.
Onlara ise mutluluk.
Doğru, onlar feda etmedi.
Avuç içlerim terlemişti, iki elimde o adam tarafından urganla bağlanmıştı. Tenim sertçe bağlanmış o urganın izini taşıyordu artık, urganı ayaklarıma ve ellerime sandalyeye urganla öyle sertçe bağlamıştı ki acıtmaya başlamıştı.
Eskimiş küçük bir dağ evinin içindeki bir odadaydım. Bilincimi kaybettiğim iki saatin ardından gözlerim açıldığında yorgun halimle bir dağ evine getirildiğimi farketmiştim.
Beni bir savaşa sürüklemek isteyen adamın evinde kaçırıldım. Harika.
Beni buraya getiren o adam saatlerdir yoktu. Tahminimce bir saat önce gözlerimi açmıştım ve bir saattir deponun o küçük camından gözüken aya bakıp düşünüyordum.
Ne düşündüğünü bilmediğin karanlık bir gecedesin yine, diye fısıldadı içimdeki ses. Ama kaçtığın bir gerçek var Lavinia, sen karanlıktan korkarsın.
Abim.
Seni ne kadar özlediğimi kelimelere döksem yine anlatamam özlemimi. Harfler yanıltır insanı. Sen söylemiştin bana bunu karanlıktan korkup sana sığındığım bir gece günlüğünü karıştırırken, kelimeler düşüncelerden ayrı hareket eder ve karşıdaki insanın zihniyle oynar, demiştin.
Anlamamıştım o zaman.
Şimdi anlıyorum abi, her şeyi.
Giden acılarını kalana bırakır da gider demiştin sen bana abi, gitmenden iki saat önce karanlıktan korkup yine sana kaçtığım gün.
Sen yıllar önce gideceğini söylemişsin bile, bana kalmak düşmüş.
Annem o gün markete gidip beş dakika içerisinde döneceğinin sözünü vermeden üç saat önce Giden korktuğu için gitti, kalan ise yüzleşmek için kaldı demişti.
O gün anladım.
Annem ve abim bana gerçekleri söylediler.
Ben ise anlamakta geç kaldım.
