ក្រាកកក
ក្រោយពីដើរទិញទំនិញជាមួយjeonghanរួចមកwonwooក៌មកដល់condoវិញ!"Babyyyy" សម្លេងស្រែកហៅនេះគឺជាសម្លេងដែកមានកំហុសព្រោះwonwooបានគិតអំពីអ្វីដែលjeonghanនិយាយ។
"បាទទទទទ" មនុស្សនៅខាងក្នុងកំពុងតែមើលទូរទស្សន៍ក៏រត់ទៅជួយមិត្តប្រុសខ្លួនភ្លាមៗ នេះគឺឥវ៉ាន់ពេញដៃតែម្ដង
"អូនមកមិចក៌មិនហៅបងទៅជួយលើកឥវ៉ាន់?" Mingyuយឺក្បាលwonwooឡើងមកដឹងសង្សារខ្លួននេះជាមនុស្សពូកែហើយតែការងារនេះនាយចង់ធ្វើជំនួស។"ជុប! ទុកទីនេះហើយបីអូនទៅ" wonwooអោបកmingyuជាប់នឹងថើបថ្ពាលក្រាសស្រាល ធ្វើអោយmingyuលើកចង្កេះតូចឡើងមកចាប់គូទសង្សារជាប់បីយកទៅសាឡុងកណ្ដាលcondo
"នេះធ្វើអីខុសមែនទេ?" Mingyuដាក់wonwooអោយអង្គុយស្រួសនៅលើភ្លៅក្រាស អង្អែលខ្នងស្អាតស្ដើរតិចៗ តែwonwooក្រវីក្បាលនៅក្នុងដើមទ្រូងក្រាសទៅវិញ
"ឈ្លោះគ្នាជាមួយមិត្តអូន?" Mingyuសួរម្ដងទៀតwonwooក៌ក្រវីក្បាលដដៃល
"Babyyy" mingyuទ្រាំមិនបានក៏ចាប់ទាញមុខមិត្តប្រុសខ្លួនឡើងមកមើល"អូន-ខ្លាចបងខឹងអូន" wonwooធ្វើមាត់ស្រួចនាំចញ្ចើមmingyuជ្រួញមកដែល
"ខឹងអូន? រឿងអ្វី?" Mingyuអង្អែលថ្ពាលwonwooស្រាលៗ
"គឺអូនមិនដែលចាយលុយដែលបងផ្ញើរមក jeonghanនិយាយថាវាមិនសមនោះទេបើអូនមិនចាយវា វាធ្វើអោយបងអន់ចិត្ត តែbabyអូនមិនមែនបែបនោះអូន-អូន!!!!" Wonwooនិយាយឡើងច្រើនដៃតូចចាប់ដើមដៃមិត្តប្រុសខ្លួនជាប់រអៀសចិត្តណាស់
"ហាហាអូនយ៉ាងមិច?" Mingyuសើចទាញសក់ដែលបាំងតូចតិចៗ នេះគឺជាកាយវិការដែលគួរអោយស្រឡាញ់បំផុត
"គឺអូនខ្លាចបងអន់ចិត្តដែលអូនមិនចាយលុយបង"
"មិនអីទេបងមិនអន់ចិត្តទេ"គ្រាន់តែwonwoo និយាយចប់ភ្លាម mingyuក៏ទាញខ្លួនwonwooចូលមកជិតនាយយ៉ាងខ្លាំងព្រោះតែខ្លួនពួកគេជាប់គ្នាឡើងស្អិត