နေရောင်ခြည်ဖျော့ဖျော့ ရဲ့ စူးရှတဲ့
အလင်းရောင်က ပြတင်းပေါက်ဆီ
ထိုးဖောက် ရင်း Kai မျက်နှာဆီ
တိုက်ရိုက်ကျလာတော့ Kai
မျက်လုံးတွေ ဖွင့်လိုက်တယ်။
"မနက် ၇ နာရီ တောင်ထိုးပြီ။ ဒီနေ့
အလုပ်ရဲ့ ပထမရက်ပဲ။ နောက်ကျရင်
အလုပ်က မဝင်ခင် အထုတ်ခံနေရဦး
မယ်"
Kai ပြုံးလိုက်ရင် ပါးချိုင့် နှစ်ဖက်ခွက်
နေအောင်ပေါ်ပြီးချစ်စရာကောင်းတဲ့
မျက်နှာလေးနဲ့ အထီးကျန်
တစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေတဲ့
ကောင်လေး။
Kai ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး
ရေချိုးခန်းဘက်ကို အမြန်ဆုံးသွား
လိုက်တယ်။
Kai က Pizza Deli Boy လေးပါ။
သူဘဝက Traffic ရယ် ၊ စိတ်မရှည်တဲ့
ဖောက်သည်တွေနဲ့ နေ့တိုင်းကြုံတွေ့နေ
ရတာပေါ့။
ဒီနေ့က အခြားနေ့တွေလို မဟုတ်ဘဲ
အလုပ်ပထမစဝင်ရမဲ့နေ့ပြီးတော့
နောက်လည်း ကျနေပြီဆိုတော့
အိမ်သော့၊ ပီဇာအိတ်ယူပြီး တိုက်ခန်း
ထဲက ထွက်လာခဲ့တယ်။
စက်ဘီးနင်းရင်း လမ်းမကြီးပေါ်
စိတ်ပျက်စရာအကောင်းဆုံး Traffice
ကားဟွန်းတီးသံတွေ၊လူအော်သံတွေနဲ့
တစ်မြို့လုံးဆူညံနေတယ်။
နောက်ဆုံး Traffice ကို စောင့်ရင်း
လူတွေကို ရှောင်တိမ်းရင်းနဲ့ အလုပ်ကို
ရောက်သွားတော့ စက်ဘီးလေးကိုရပ်
လိုက်ပြီး နာရီကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်
တော့ နှလုံးတောင် ရပ်ချင်သလို
၁၀ မိနစ်တောင် နောက်ကျ သွားပြီလေ။
သူစိတ်ထဲမှာ မကောင်းတာတစ်စုံတစ်ရာ
YOU ARE READING
ချစ်လှစွာ သော သခင်လေး
Romansa(Kai) ဒီမှာ ခင်ဗျား လက်ထဲ က ကျုပ် ရအောင် ပြေးမှာပဲ၊ ခင်ဗျား ထိုင်ကြည့်နေရုံကလွဲလို့ဘာမှ လုပ်လို့ရမှာ မဟုတ်ဘူး" (Kang) မင်းကငါ့ကို ထားခဲ့ရက် လို့လား?? ဒီfic လေးက ကျွန်တော့် ရဲ့ပထမ ဦးဆုံး BL Fic လေးမို့ အမှားပါ ရင် ခွင့်လွတ် ပေးပြ...
