¹

110 9 7
                                    

"çocuklar yeni arkadasiniz abdulkerim bardakci" dedi sedef ogretmen cocuk cok yakisikli ve ferdi bir ona birde kendine bakti onun uzerinde tarz siyah giyisiler vardi. ferdinin uzerinde ise sene basindan beri cikartmadigi hirkqsi vardi. urandi ferdi gozleride doldu. kimse anlamasin diye hemen kafasini eğdi.

"andulkerim bos buldigin bir yere oturabilirsin" dedi hoca ve tahtaya bir seyler yazmaya devam etti. abdulkerimde okulun popi kizi ve ferdinin zorbasi iremin yanina oturdu. hemen kaynasmaya basladilar. ferdi icinden ireme kufurlerini saydirdi. yanindaki cocugu daha tanimadigi icin bir şey dememisti.

10-15 dakika sonra zil caldi. iremle abdulkerim disari cikti. ferdi bu teneffüste atlattigi icin sukur etti.

defterinw bir seyler karalarken en yakin arkadasi semih geldi.

"ferdimm napiyosun" dedi ve elindeki bir kahveyi ferdinin onune koydu. semih ferdiden bir alt sinifti. ferdinin tek arkadasiydi semih. inu cok severdi. sıkıntılari okdugunda semihin omzunda aglardi. semihse sadece saclarini oksardi.

"hic oyle karaliyordum bir seyler"

"he" semih ferdinin yaninda biraz daha oyalandiktan sonra

"hadi ben gidiyorum bebegim opuyorum senii" diyip havada opucuk atip siniftan cikti. ferdi gulup defterine geri dondu.

iceri iki bedenin girmesiyle gozlerini o tarafa cevirdi ferdi.

iremle yeni cocuk ferdin karsina geldiler. ferdi gene gerilmisti.

"buda okulumuzun ezigi" dedi irem abdulkerim ferdiyi suzdu sonrada siritti. feedinin gozleri dolduğu için kafasini egdi.

"ne o ferdi agliyormusun yoksa" diyip gulmustu irem.

"lutfen gidin basimdan" dayanamayip konustu ferdi kafasini kaldirmadan. abdulkerimin gulen yuzu solmustu simdi gozlerinden ates fiskiriyordu. nedenini bilmedigi bir sekilde bu çocuğa cok gicik olmustu. ferdinin kivircik saclarindan tutup yuzlerini yaklastirdi.

"bundan sonra ne benimle nede iremle boyle konusmayacaksin yoksa sonuclarina sen katlanırsın" ferdi bu sozleei ilk defa soylemisti zaten irem onu doldurdumu diye dusundu. iremden herseyi beklerdi.

hem cani acidigi icin hemde korktuğu icin dolmuş gozleriyle kafasini salladi

"guzel. sevgilim hadi biz gidelim bu copun yaninda daha fazla kalmak istemiyorum" diyip siniftan tekrar cikmislardi. hemen sevgilimi olmuslardi diye dusundu ferdi. ardindan burnundan gulup defterine dondu. o birseyler karalarken goz yaslarida akiyordu ister istemez

Abdülkerim~Ferdi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin