²

84 9 12
                                    

dersin bitmesiyle ogle arasina girmistik keske ogle arasi olmasaydida okul direkt bitseydi.

ben her zamanki gibi defterime birseyler karalarken sinifa irem ve iki arkadasi girmisti.

"alin sunu" diye emir verdi arkadaslarina irem. diger kizlarda kollarimdan tutup beni kaldirdilar.

"lutfen birakin beni" dememe ragmen kimse dinlemiyordu. okuldan ciktigimizda arka bahceye gittigimizi anladim oraya kimse gelmiyordu vunku orasi iremin bolgesiydi. yalvarmama ragmwn hic kimse yardim etmiyordu. hepsi izliyordu cunku uardim edecek olurlarsa iremin baslarina bela olacaklarini biliyorlardi.

arka bahceye geldigizde ellerimi arkadan baglayip beni diz cokturduler. cigdemle duygu arkamda beklerken irem gitti.

bir sure sonra onde abdulkerim arkada irem gelmisti. irem abdulkerimin gozlerini kapatıyordu.

karsima geldiklerinde abdulkerimin gozlerini acti. abdulkerim anlamz bir sekilde kasini catti.

"kizlar baslayin" diye emir verdi gene irem.

cigdem uzerime bastan asagi un doktu yuzum bem beyaz olmustu.

daha sonra duygu iki tane sutu doktu.
bende aglamaya baslamistim tabi.

duygu ireme yumurta uzatti.

irem "mersi" diyip kafama yumurtalari sert bir sekilde carpti. sonra fuygu ve cigdem beraber kafa krema döktüler

"dogum gunun kutlu olsun hayatim bu pasta senin icin" dedi irem

abdulkerim ilk once iremin dudaklarima opucuk kondurdu daha sonra siritip egildi. cenemden tutup bizi göz goze getirdi. ben ona kirmizi gozlerle bakarken dilini cikarip yanagimi yaladi. yaptigine tek ben sasirmistim.

"bu basta cok lezetliymis nerden aldin bebegim"

"senin icin ozel hazirlattim sevgilim" diyip anrulkerimin boynuna sarildi. abdulkerim bir elini iremin beline koydu.

"ee ferdi sen kutlamiyacakmisin dogum gunumu" dedi bense hala kafam egik bir sekilde agliyorudum.

derin bir nefes alip konustu irem

"cevap ver ferdi" dedi bikkin bir sekilde bu tur durumlarda konusmamdan nefret ederdi ayni zamanda konusmamdanda.

"d-dogum gunun k-kutlu o-olsun"

"saol" dedi itici bir sekilde daha sonra hepsi gitti.

zil calmisti bense hala ayni yerde ahliyordum. yanima bir cocuk geldi.

"gel lavaboya gidelim" kafami kaldirip baktigimda eli yuzu duzgun bir cocuk vardi vucududa yapiliydi.

"s-sen kimsin"

"gel lavaboda anlatirim" dedi ve beni kaldirdi.

beraber lavaboya geldigimizde ilk beraber sacimi yikadik sonra bana cantasindan temiz kiyafetler verdi.

"kimsin sen"

derin bir nefes alip konustu.

"abdulkerimin kuzeni dusan tadic ben kendisi beni pek sevmez ama ben onu seviyorum okula onunla beraber nakil oldum ama okula gelmiyordum bende sizin siniftayim senden onun adina ozur dilerim zorbaligin eglenceli oldugunu dusunen bir tip. lutfen sıkma canini"

"kendisi bu kadar kotu biri olurken sen nasil bu kadar iyi olabilirsin"

"bak abdulkerim hatalarini gec farkeden biri emin ol sana yaptiklaro icinde pisman olur"

"tesekkur ederim"

"rica ederim hadi gel sinifa gidelim"
ferdi kafasini salladi ve beraber sinifa gittiler.

kapiyi calip iceri girdiler.

"dusan sen niye okula gelmiydon"

"hocam ozel bir durumum vardida o yüzden"

"anladim ferdinin yani bos oraya oturabilirsin" dusan kafa salladi ve ferdiyle siraya oturdular.

abdulkerim içeri beraber girdikleri icin saskindi ayni zamanda ferdiye yardim ettigi tahmini yuzundende sinirliydi.

~~
arkadaslar normalde bu fic baska shipe olucakti ama benim kafamdaki her senaryonun basrolleri bu ikisi oldugu icin abfere yazdim

Abdülkerim~Ferdi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin