Pov Luna
Milo komt weer m'n kamer binnenlopen, dit keer met een bakje aardbeien in zijn hand. "Alsjeblieft." Zegt hij. "Dankje." Zeg ik terug. Hij komt weer op m'n bed zitten. "Wat doe je?" Vraag ik. "Wachten tot dat jij t helemaal op hebt." Zegt hij. Ik zucht en begin maar aan m'n aardbeien, blijkbaar heeft hij ookal wel door dat ik ze anders weg ging gooien. De laatste aardbei gaat m'n mond in. Altijd dat schuldige gevoel na iets eten, ik haat het met heel m'n hart. "Goedzo meis." Zegt Milo. Ik glimlach even. "Ga je ff mee naar de supermarkt, dan mag jij dingen uitzoeken voor de eetwedstrijd." Zegt hij. "Ja Isgoed!" Zeg ik. Ik vind het leuk hoor maar hoezo wilt hij dat ik mee ga? Of weet hij stiekem ook wel dat ik het anders uit kots? Waarom weet hij zoveel? Zou goed we staan allebei van m'n bed op en lopen naar beneden. "Wij gaan even naar de appie om eten te halen voor de eetwedstrijd!" Zegt Milo. "Isgoed!" Zegt m'n vader. "Niet te voeden dingen uit kiezen hè Luna!" Zegt Raoul. Ik lach geheimzinnig en haal m'n schouders op. "Lets go!" Zegt Milo. Ik trek mijn schoenen nog even aan en dan gaan we onderweg. "Al ideeen?" Zegt hij. "Voor het eten?" "Ja." "Mmmh nee maar komt goed hoor." Zeg ik lachend. "Hahaha ik weet nu al wat je gaat nemen." "Ja dat maakt t juist erger." Zeg ik. We lachen samen en zijn dan alweer bijna bij de supermarkt.Uiteindelijk heb ik echt hele gore dingen uitgekozen en heeft Milo nog wat boodschappen voor in huis gehaald. Ze gaan morgen de eetwedstrijd opnemen. Ik moest perse van Milo uitkiezen wat we gingen eten vanavond, zodat ik het sowieso zou eten. Ik heb voor taco's gekozen, niet heel veel calorieën en dan eet ik er gewoon 1 ofzo. We zijn weer thuis en m'n vader doet open. "En gelukt?" Vraagt hij. "Zeker!" Zeg ik. "Hahaha mooi!" We lopen naar de keuken met de tassen en we zetten alles op de goede plek. "Ik ga een rondje lopen." Zeg ik. "Waar ga je heen?" Vraagt m'n vader. "Idk gwn door de buurt ben er zo weer doei!" Zeg ik en ik loop de deur uit, want ik had m'n schoenen en jas nog aan.
Pov Milo
"Oké maar wat heeft ze uiteindelijk allemaal gezegd?" Vraagt Rob nieuwsgierig. "Dat ze gewoon wilt afvallen, ik heb natuurlijk gezegd dat t niet de oplossing is en dat ze helemaal niet hoeft af te vallen. Ik ga nu gewoon letten op haar eten en ik wou ook dat zij het eten voor vanavond uit ging zoeken, want dan is t geen excuus om niks te eten." Zeg ik. "Ze hoeft idd helemaal niet af te vallen, maar dat zal ik dr ook nog wel zeggen." Zegt hij. "Oh eh dat lijkt me niet zo'n goed idee." Zeg ik. "Want?" "Ik heb met dr afgesproken dat ik het tegen niemand ging zeggen. Anders zou ze het misschien niet zeggen." Zeg ik. "Oh shit." "Ja je mag het prima zeggen, alleen dan vertrouwt ze denk ik niemand meer en zegt ze nooit meer iets tegen ons snapte." Zeg ik. "Ja ja dat is ook geen goed plan. Als jij d'r gwn goed in de gate houd. En dat doen we allemaal wel, want ik ga t natuurlijk wel tegen Jam zeggen. Dan zal ik m'n mond houden. Als het niet erger word." Zegt Rob. "Ja is goed, en ik denk dat t een goed plan is als Roelie het ook weet. Hij weet altijd wel te handelen met dit soort dingen." Zeg ik. "Ja dan zal ik t ook wel tegen hem zeggen." "Top." "Bedankt nog." Zegt hij en we geven elkaar een knuffel.Pov Luna
Ik pak m'n oortjes uit m'n jaszak en zet een chille playlist op. Ik heb niet veel gegeten vandaag, alleen aardbeien maar ik moet wel die aardbeien eraf lopen. Ik besluit even langs het Kruidvat te gaan en de Etos. Gewoon even rond neuzen. Ik vind het wel kut dat Milo het weet, want hij gaat er sowieso heel erg op letten. Maar beter Milo dan m'n vader of moeder, die zouden er nog meer op letten. Ik hoop echt dat Milo het voor zichzelf houd, maar ik vertrouw Milo.Ik kom aan bij het Kruidvat en kijk even bij de make up. Ik koop een mascara en een lipgloss. Daarna loop ik weer verder naar huis. Nog 20 minuten ofzo. Ik ben alleen bang als ik thuis kom dat ik dan weer iets moet eten van Milo. Want tis natuurlijk lunch tijd. Dan zie ik het dan wel. Voor de rest moet ik echt leren, want ik wil dit jaar echt niet over doen en anders is iedereen teleurgesteld ben ik bang.
JE LEEST
𝗆𝗒 𝖿𝖺𝗍𝗁𝖾𝗋 𝖺𝗇𝖽 𝗁𝗂𝗌 𝗌𝗍𝗎𝗉𝗂𝖽 𝖻𝖾𝗌𝗍𝖿𝗋𝗂𝖾𝗇𝖽𝗌
Teen FictionLuna, de dochter van Robbie en Jamie. Ze heeft t moeilijk, stemmen in haar hoofd. En dan woont ze met veel mensen in huis. Stressvol maar erg gezellig. Maar voor hoelang voelt ze zich zo?