Adaletin Gölgesi

Bir kadın için

Koray Esin~
Bir kadına saldıran bin kadına saldırmıştır
                                     ~Esra cemaloğlu
İç çektim sonra oturduğum yerden yavaşça doğruldum "3 gün.. 3 gün sonra yine söylemezsen işler kızışacak" dedim ve Dylan'a döndüm "Onunla 10 dakika konuş sonra yanıma gel konuşmamız gerek" dedim Dylan kafasını salladı son kez Amaris'e döndüm "Aklını kaçırmamaya çalış güzel ajan" kapıya doğru yürüdüm arkamdan baktığını biliyordum ama yinede arkamı dönmedim kapıyı açtım ve yavaş adımlarla çıktım

Amaris~

"Aklını kaçırtacağım" dedim adamın arkasından fısıldayarak Dylan beni izliyordu ona döndüm "Söylesene onca zaman yüzüme nasıl baktın?"

İç çekti "Amaris bak zo-" sözünü bitirmeden bağırdım "Zor olduğunu bildiğini söyleme bana! Eğer beni gerçekten düşünseydin anlasaydın en başta bana söylerdin!" Dedim ona sinirle bakarak.

-Söyleseydim bana engel olurdun

-Söyleseydin susardım sana yardım etmezdim ama konuşmazdımda!

-o halde söylesemde söylemesemde bir şey değişmeyecektir

-Hayır! Değişirdi Dylan en azından mavi gözlerin artık kurumuş gibi gelmezdi her baktığımda bana okyanusu anımsatan gözlerin çöl gibi hissettirmezdi!

-Şuan öyle mi hissediyorsun...

-Bunu daha yeni mi anlıyorsun

-Söz sana telafi edeceğim ama şuan sadece gerçekleri görmelisin devlet iyi değil bizi tutsak ediyor halkı tutsak ediyor ve bunu gizleyerek yapıyor sadece siz bunun farkında değilsiniz

Dylan iç çekti ve bana doğru eğildi ellerini saçlarıma götürdü elimde hala dosyalar vardı dosyaları yüzüne fırlattım. Aslında ellerim açıktı ama kaçamazdım ve boşuna dert açardım.

-Bana neyden bahsediyorsun! Adalet hala bu ülkede var ve sizde Adalete teslim olacaksınız!

-Adaletin gölgesiyim ben ve gölgemi iyi tanırım ve devletin size anlattıkları Adalet değil göz boyama

-Saçmalamayı kes!

-bağırmayı kes

-Beni delirtecek misin sen!

-Sen beni kendine deli ettin zaten sende bana deli olsan en azından eşit olurduk...

Ona ters ters baktım "Artık hiçbiri umurumda değil" dedim bir solukta ellerini kendine çekti yanda ki adama işaret etti adam ilk gelip dosyaları topladı sonra kelepçeyi alıp elimi bağlayacakken Dylan konuştu "Kelepçeye gerek yok kaçamayacağını bilecek kadar zeki" adam kararsız kalmıştı "Ama Koray beyin emri var" Dylan iç çekti "Kelepçe çok acıtır bir iple bağla" adam kafasını salladı sonra kelepçeyi başka bir adama uzattı o adamda ona bir halat parçası verdi onu alıp geldi bana doğru eğilip bileklerimi bağlayacakken Dylan tekrar konuştu "Ben yaparım" Adam şaşırdı fakat bir şey demeden halatı verdi Dylan halatı aldı arkama geçti ve diz çöküp ellerimi sıkı ama acıtmayacak şekilde bağladı adam Dylan'ın diz çöktüğünü görünce gözleri adeta yerinden çıkacak gibi oldu ama bir şey diyemeden geri yerine geçti.

Sonunda bağladığında ayağı kalktı tekrar önüme geçti ve gözlerimin içine baktı.

-Sana gerçek Dylan'ı göstereceğim işte o zaman beni yine seversen kimse ellerini bağlayamayacak gerçi şimdide bağlayamaz ama o zaman bende bağlayamam senin mahkumun olurum sadece beni seversen

Bu sözler bünyemde gıdıklanma hissettirdi ama sonra hemen kendime geldim o bana ihanet etmişti asla soğuyamazdım.

-Umurumda değil