Adaletin Gölgesi

UYANIŞ

AMARİS~

Adalet neydi neye denirdi? Adalet sahte ışıkları söndürmeye çalışmaya denirdi...

Devlete bağlı olan bir görevden dönmüş tüm vücudum ağrı ile sızlanıyordu ancak daha dinlenemeden yeni görevle yola çıkmış şimdi bir Çetenin liderini tespit edip onu yakalamalıydık.

Ben ve 6 kişi daha kılık değiştirmiş ve barın içinde eğleniyormuş gibi davranıyorlardı ben ve Dylan ise şuan sanki flört ediyormuş gibi davranıp etrafı süzüyorduk Dylan bana baktı ve sırıttı "Votka nerede?" Şifreli konuşmuştu bana çete liderini bulup bulamadığımı soruyordu "Bilmem ama Votka yerine ilk şişeleri bulalım" Lider yerine ilk onun adamlarını tespit edelim "Ah o kolay sarı ve mavi paketli şişe ve çaprazında ki çoğu şişe" deyince gözlerimle etrafı çaktırmadan taradım.

Mavi üst altına sarı bir şort giymiş adamı buldum onun çaprazlarında ki adamlara baktım ve kafamı salladım "Evet o şişeler ilgi çekici duruyor o halde son hazırlıklara başla ve Votkayı içelim" onlardan bende şüphelendim diğerlerine işaret ver ve lideri yakalayalım demekti Dylan başını salladı ve 6 başka ajana çaktırmadan işaret verdi bununla beraber Dylan ile içkilerin olduğu yere doğru yürüdük ve diğerleride bizden bağımsız bir şekilde yürümeye başladı o sırada içki içen bir kadının yanına sırnaşmaya çalışan bir adamı gördüm.

Kadının rahatsız olduğu çok belliydi, yanında ki insanlar bunu fark etmiş ama hiçbir şey yapmıyorlardı o görüntü midemi kastı o kadına doğru yürümek için yönümü değiştirdim. Dylan bunu fark etmişti hemen kolumu tutu "Votkaya odaklan" Kafamı çevirdim "Votkayı birazdan içeriz şuan o kadını kurtarmalıyım" Dylan beni öpecek gibi boynuma yaklaştı ve fısıldadı "Amaris deşifre olma riski var o adama sonra ders veririz" Kafamı onaylamayan şekilde salladım "Hayır kadını rahatsız ettiği çok belli ve öylece görmezden gelemem" Dylan iç çekti "Biliyorum bende sinirleniyorum ama devlet bize kızar görevimizi unutma"

"Hayır biz devlet için çalışıyoruz devlette halk için ve o kadında halktan biri bunun için bana kızmayacaklarına eminim" dedim ve Dylan'ın kolumu tutan elini ittim öylece arkamdan baka kaldı sonra kadına doğru ilerleyerek adamın omzuna dokundum.

Adam beni pek umurumadı "Bekle işim var!" Arkasına bakmadan konuşmuştu bu beni dahada öfkelendirdi hem kadını rahatsız edip hem iş mi diyordu "Benimde seninle işim var" Adam oflayıp bana dönünce yanda duran sandalyeyi alıp adamın kafasına indirdim ddam yere yapıştı herkes durup beni izlemeye başladı. Ben hala adama bakıyordum "Neden o kadın yerine benle uğraşmayı denemiyorsun?" Dedim adama gözlerimi kısarak baktım o anda şarkı sesi'de kesilmişti ve yüksek bir kahkaha duyuldu şaşırdım ve sesin sahibine döndüm deri koltukta oturmuş beni izliyordu "Ah merak etme onun yerine ben senle uğraşacağım sahte Adalet avcısı~" son kısım ile gözlerim büyüdü yoksa tüm bunlar bir plan mıydı...

Kadına döndüm artık yüzünde ki rahatsızlık silinmiş yerine bir sırıtma almıştı o anda gözlerim Dylan'ı aradı kahretsin her şeyi mahvettim Dylan'ı bir kaç adam tutmuş başına namlunun soğuk ucunu doğrultuyorlardı o anda kalbim tekledi diğerleride yakalanmıştı ben daha ne olduğunu anlamadan yere yapıştırdığım adam bileklerimi tutu her şey bir plandı aslında burada ki herkes onun adamıydı olacakları biliyorlardı...

Gözlerim orada oturan adama doğrul'du hala başım dikti "Aşağılık herif" adam buna daha fazla sırıttı "Ah en azından sahte adalet için boş bir savaşa girişmedim değil mi?" Dedi alaycı bir ses tonuyla bu sözle çenemi sinirle sıktım benim yüzümden herkes yakalanmıştı bizi tutan adamlar vücudumuzda gizlenmiş olan silahları çıkarmaya başladı o andan itibaren çete lideri ile gözlerimizi bir birimizden hiç ayırmadık başım hala dikti gerekirse adalet yolunda ölmeyede hazırdım.

Silahlarımız alındığında Dyaln'a baktım oda bana bakıyordu sanki ben demiştim der gibiydi ona bakışlarımla özür diledim ikimizde öleceğimizi biliyorduk Dylan sadece başını sallamakla yetindi benim yanlış yüzümden ben dışında 7 kişi daha ölecekti ve en acısı aralarında Dylan'ın olmasıydı..

O saatler bana sonsuzluk gibi gelmeye başladı midem kasılıyordu sonunda adamlar elimizi kelepçe taktılar. Dylan'ın ellerine baktım ona hiç yakışmıyordu kelepçeler oda benim ellerime bakıyordu midem daha fazla kasıldı başımı dik tutmak için zorladım sonunda Dylan'ın mavi gözlerini örtecek siyah bir peçe ile gözlerini bağladılar benim ela gözlerimi ise beyaz bir peçe ile bağladılar sonra bilincim yavaş yavaş kapandı ne olacağını biliyorduk bizi konuşturmak için kaçırıyorlardı ve eğer konuşmazsak ilk önce işkenceler sonra ise kara toprak..

Acıtıyordu asla ölmek isteyen biri olmamıştım aslına bakılırsa yaşamakta istememiştim sadece ilerlemek. şimdi ise ölecektim belki çığlıklar eşliğinde ama gururum ile doğru yol ile ölecektim tek pişmanlığım diğerlerinde benim yüzümden acı çekecek olmasıydı Dylan'ı tanıyordum vicdan azabı çekmemem için çığlıkta atmazdı..

Sadece susardı ve bu en büyük çığlık olurdu. Bu Beyaz peçe ile kapanmış gözlerime bir hüzün verdi vücudum verilen ilacın etkisiyle sarsıldı ama bu kalbimin sarsıntısından çok değildi. Oysa ben daha yaşamak istiyordum ancak bitmişti işte idam sırası bana gelmişti ve ben yanımda diğerlerinide sürüklemiştim.

Ellerim ve bacaklarım gevşemeye başladı ve bacaklarım beni taşımadı vücudum yere düşerken biri beni hemen kucağına almıştı vanilya kokuyordu beni ecelime taşıyacaktı vücudumu hiç hissetmedim ve bununla beraber zihnimde uyuşuyor du zihnimde son kez Dylan'ın gözlerini hayal ettim o gözlerin ölü olduğunu hayal ettim ama kalbim acıdı o yüzden daha fazla kendimi yormak istemedim ama biliyordum ki okyanus gibi olan gözleri kuruyacaktı...

Ve bu benim hatam yüzündendi artık düşünmekte zor gelmeye başladı bilincim tamamen kapanıyordu ve bende daha fazla zorlayamadım.

KORAY ESİN~

O kadının gözlerinde ki pişmanlığı gördüm hepsinin onun yüzünden öleceğini sanıyordu ancak ölüm korkakların işiydi ve o kadın ölmemek için çok cesurdu aynı şekilde sürekli baktığı o adamda. Ve bende onları öldürmeyecektim ama yaşatmayacaktım kadının gözlerini kapatan adamım uyku ilacı olan peçeteyi tam kadının burnuna getirecekti ki elimi kaldırdım ve durdu ayağı kalkıp o peçeteyi aldım ve bizzat ben yaptım kadın biraz sarsıldı hatta iyi dayandı ama vücudu eninde sonunda uyuştu ve kollarıma düştü onu kucağıma aldım.

Ve arabaya doğru ilerledim barın arkasında saklanan arabaya bindirdim diğerlerini ise adamlarımın arabasına bindirilmesini istedim şoför benim işaretim ile gaza bastım gözlerim arka koltukta ki kadına kaydı onu baştan aşağı süzdüm Defne'yi yani taciz ediliyormuş gibi davranan ortağımı kurtarmak için her şeyi mahvetmişti ama bundan oldukça etkilenmiştim o adalet için savaşmak istiyordu bende ona daha doğrusu onlara gerçek adaleti gösterecektim..