Ben Değil , SEN...

Acı

Hayatım , düşlerim , gülümsemelerim...
Hepsini kaybettim , neden , neden ...
Ailem beni hep kendi yaptıkları , istedikleri şekilde yaşamamı istiyor .
Karşı çıkmak mı , düşüncesi çok güzel , çok güzeldi taa ki o gün gelene kadar .

7. Sınıf'ın 1. Dönemi'nde denem sınavın da 2. olmuştum . Haber eve açıklandığı an ulaşmıştı . Okul bitti eve döndüm . Kapıdan içeri girdiğim andan itibaren gerginlik olduğunu anlamıştım . Hizmetlilerimizden melisa abla yanıma yaklaştı ve o kelimeler ağzından döküldü

Göktuğ bey babanız sizi misafir odasın da bekliyor . Size eşlik edeceğim, buyurun.

Bu kelimeleri söylerken gözlerinde acıyan bir ifade ile bana bakıyordu .
Kafamla onaylayıp takip etmeye başladım.
Misafir odasına geldiğimizde babam cam dan bahçemizde bakıyordu .
Odaya girdikten sonra melisa abla kapıyı kapatarak gitti .
Babam ise herhangi bir tepki vermeden bahçeye bakmaya devam ediyordu .
Neler olduğunu anlamak ve merakımı gidermek için soru soracağım sırada gözlerini camdan gözlerime çevirdi.

Göktuğ sen derslerine çalışmıyor musun ?

Baba hayı-

KES SESİNİ! ÖYLEYSE BU SONUÇLAR NE , AÇIKLA NE BU REZALET !

Bab-

NASIL İKİNCİ OLABİLİYORSUN GÖKTUĞ! SENİ DERSHANEYE GÖNDERİYORUM , SANA O KADAR PARA HARCIYORUM FAKAT SEN BANA KARŞILIĞINI VEREMIYORSUN !

Babamın öfkesi giderek artıyordu ve üzerime yürümeye başlamıştı . Bana bağırmasıyla dışarıdan sesler gelmeye başlamıştı fakat sesler yaklaşmaya başladığın da birden bire gözlerim kararmış ve kendimi yerde bulmuştum .

Kulağım da açıklayamayacağım bir çınlama , yanağım da hissettiğim korkunç acı ile gözlerimden damla damla gözyaşı düşmeye başlamıştı.

BUNDAN SONRA BİR DAHA BANA BÖYLE BİR REZİLLİKLE GELMİYORSUN !
SENİ UYARIYORUM GÖKTUĞ BU İLK VE SON UYARIŞIM .
DERSHANEYE DAHA FAZLA GİDECEKSİN , AKŞAM EVE GELDIĞINDE EN AZ 2 SAAT ETÜT YAPACAKSIN . BİR DAHA İKİNCİ OLMAYACAKSIN , SEN BENİM OĞLUMSUN VE HER ZAMAN BİRİNCİ OLMAK ZORUNDASIN .

Babam bana son bir kez aşşağlayıcı bir ifade ile bakarak odadan çıktı ve bir kez de holde bağırdı . Ben hâlen yerde yatarken yanıma birisi geldi kimin olduğuna bakmak istediğim de yanağım daki muazzam acı ile acı ile inledim. O sırada gelen kişinin melisa abla olduğunu anladım . Çünkü bana kısık ve duygulu bir ton ile konuşmaya başlamıştı.

Göktuğ bey sakin olun . Sakin olun ve rahatça ağlayın . Ağlayın ki rahatlayın ve bir daha ağlamayın , siz ağlamaya değil gülmeye layıksınız . Sakin olun...

Gözyaşlarım akmaya devam ederken artık melisa ablanın dedikleri uğultudan farksızlaşmıştı . Gözlerim kapanmadan önce kapıdan bana nefretle bakan abimi gördüm .
Benim kanımdan olan ama düşmanım olan abim , Gökalp ...
Onun nefretle bakan gözleri eşliğinde uyku bedenimi ele geçirmişti.

Benim hayatımı ben kontrol etmiyorum . Yaşadığım olaydan sonra aileme karşı gelme fikri bile aklımdan geçmemişti . Ben sadece bana verilen monoton hayatı yaşamak zorundayım .

Ne derler bilmiyoruz fakat benim dediğim tek bir şey var

İnsan en çok ailesini sever kanından olana güvenmek ister .
Fakat ne ailesini onu sever ne de kanından olan güvenemez işte o zaman yeryüzünde ki en yalnız insana dönüşür .

Ne demişti melisa abla

'...ağlamaya değil gülmeye layıksınız . '

Ben artık ne gülüyorum , ne de ağlıyorum .
Ben sadece bekliyorum , buradan uzaklar olan o uzun ve geri dönüşü olmayan yolculuğa çıkacağım günü bekliyorum .
Bugün bunları düşünüyorum çünkü yarın yaşadığım olay sebebi olan durum var .
Aylık okullar arası deneme sınavları .
Bu sınav en büyük ve ilk binlerin girdiği liselerin ortak denemeleriydi.

Yarın bu deneme sınavına gireceğim ve birinci olarak çıkacağım. Nereden mi biliyorum , bilmiyorum çünkü ben her zaman birinci olmak zorundayım .

Bu gün öğle arasın da bahçede bankata otururken yine düşüncelere dalmış ve yanıma gelen sıra arkadaşım can berki de fark edememiştim. Bana bağırmasıyla düşüncelerinden sıyrılıp önce saate sonra can berke bakmıştım.

Göktuğ öğle yemeği zilinden sonra seni göremedim merak ettim neredesin diye 5 dakikadır seni arıyorum. Göktuğ senin bu halin ne neden bu kadar ruhsuzsun, neden bu kadar mutsuzsun ?

Can berkin dedikleri ile derin ve acı veren bir nefes almıştım . Gözlerine aynı düzgün ifade ile cevap verdim .

Benim mutlu olduğum zamanlar yok denilecek kadar azdı ve artık hiç yok can . Ben artık bu düzende gideceğim .
Yarın deneme sınavı var akşam dershane gece etütüm . Ben bunlarla uğraşırken diğer hiç bir şeye vaktim kalmıyor .

Can berk dediklerim ile uzun bir süre soğuk bir ifade ile bahçeye baktı .
Bana dönmüştü ve bir şey söylemek istiyordu fakat söyleyemiyordu. Ben de üzerine gitmedim . Ağzını açmış ve bana bir söyleyeceği sırada zilin sesi ile sadece gözlerime soğuk ama bir okadar da acır bir ifade ile bakmıştı . Ona bir şey demeden okulun kapısına oranda da merdivenlere yönelmiştim.

|

Bugün kafam da olanları yazdım .
İnsanlar bir insana her zaman ön yargılı yaklaşır , ben bile . Fakat bir insanın yaşadıklarını bilmeden hakkın da kesin bir karara varmak ne kadar yanlış orasına ben karışamam .
Kendinize iyi bakın .
:)