mert
batu
şengül (batu'nun annesi)
mustafa (batu'nun babası)
|mert|
sabah uyanıp sarıyı yanımda hissedemememle aniden gözlerimi açıp yerimde doğruldum.
muhtemelen erkenden kalkıp beni uyandırmadan gitmişti, dün gece ki konuşmamız ve yaşananlar aklıma gelince kafamı ellerime gömdüm.
pişman olmamıştım, olmazdım da. ama o pişman olmuş gibi görünüyordu. beni kırmamak için cevap vermediğini düşündüm, beni kırmamak için birlikte uyumayı kabul ettiğini düşündüm.
henüz kendim bile farkında olmadığım duygularımı o an fark ettim, öpüşürken kalbimin ne kadar hızlı attığını fark ettim, gece kollarımın arasındaki beden ve saçından yayılan kokuyla heyecandan bir türlü uyuyamadığımı fark ettim.
bunların hepsini bir anda fark ettim, her ne kadar onun aynı şeyleri hissetmemesine karşı sakin gibi gözüksem de içim içimi yiyordu.
neden sadece ben böyle hissediyordum ki? neden ben pişman olmamışken o sırf beni öptüğü için dünyası başına yıkılmış gibi görünüyordu?
kafamı yavaşça ellerimden kaldırıp sandalyenin üstünde gördüğüm kıyafetlerle hafifçe sırıttım, sabah muhtemelen alelacele çıktığı için kıyafetlerini unutup benimkilerle gitmişti.
kalkıp kıyafetlerini katladım, dolaba koymadan önde elimdeki tişörtü kokladım. yıkayıp ona versem daha iyi olurdu ama kokusunun gitmesini istemiyordum. bu yüzden hepsini dolaba yerleştirdim ve mutfağa ilerledim.
|batu|
otobüste bi anda kendi kıyafetlerimi giymeyi unuttuğumu fark etmemle derin bir nefes verdim.
pişman mıydım? evet. hemde deli gibi pişmandım, çünkü mert'le bir daha iki arkadaş gibi olamayacaktık, çünkü ikimizde erkektik, çünkü bir erkeğe karşı böyle hissetmemeliydim.
elimi şakaklarıma bastırdım, saat daha erken olduğu için otobüs kalabalık değildi.
dün gece eve gelmediğim için babam nasıl bir tepki verir kestiremiyordum. sorun da buydu ya, sürekli nasıl bir ruh halinde olduğunu tahmin etmem gerekiyordu.
bir gün umursamadığı bir şeye sonraki gün bir anda tepki gösterebiliyordu. modunu tahmin etmek imkansızdı.
mert'i öpmek hoşuma gitmiş olabilirdi ama onu sevmediğime emindim. erkeğiz sonuçta, dağa taşa bile kalkıyordu.
mert sinirlerimi bozuyordu, fazla rahattı. ailesinin evinde istediği gibi alkol içebiliyordu, etraf hep topluydu, ve evleri büyüktü. böyle büyüyen bir çocuk şımarık olmaz mıydı? söylediğine göre ailesinden hiç dayak da yememişti. yani benimkiler gibi sürekli sürekli dövsünler demiyorum, ama arada sırada disiplin vermek için çocuklara vurulması normal değil miydi? yoksa şımarık büyürlerdi sonuçta
aniden telefonumdan gelen bildirim sesiyle cebimden çıkarıp mert'ten gelen mesaja baktım, ne diyordu bu yine aq?
___________________
mert: komodine para koymayı unutmuşsun
batu: ?
mert: sabah ben uyurken tek gecelik ilişki yaşamışız gibi kaçıp gittin ya
param nerde
batu: işim vardı
mert: ne işi
batu: sanane lan
mert yazıyor...
