မိုးကောင်းကင်ပြာပြာ
တိမ်ဖွေး"လေးတွေရွေ့လျား
နေရောင်လေးက ဖြာလို့ ငှက်ကလေးတွေရဲ့ေတးသံလေးတွေက အလွန်ပင်သာယာမူရှိသည်
တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ရပ်၀န်း ၌ လေပြေတစ်ချက်တိုးဝှေ့ကာ မိန်းမပျိုလေးရဲ့ ဆံနွယ်အောက်သို့ ခိုးယူဝှက်သလိုဘဲလေပြေရယ်
နွေဦးမှာ လေရူးကတိုက်ပေမဲ့အဲ့သလိုလေရူးတိုက်ချိန်က နှစ်လိုဖွယ်ရာဖစ်နေတယ်လေးရူးတိုက်သည်ကိုမှမြတ်နိုးနေသည် မိန်းမပျိုလေးကတော့ သျှားရိုးနွယ် ကျမကိုယ်တိုင်ပေပေါ့
နောက်ပြီးစာဖတ်ရတာဝါသနာပါသလို ကဗျာတွေ/ချည်တွေထိုးရတာ ကိုလဲ အလွန်ဝါသနာပါသေးသည်လေရူးကတော့ တိုက်ပြိးပြီ သိုပေမဲ့အစစ်မှန်လေရူးကတော့ဘယ်လိုတိုက်ခိုက်သလဲ
ရိုးဖြင့်မသိသေးပါစဉ်းစားခန်းဖွင့်ရင်အလွန်ကြာမှာသိတာဖြစ်တာကြောင့်
ဖတ်လက်စ စာအုပ်လေးကို ပိတ် ရင်၌ပိတ်ပြီး
အောက်ထပ်သိုဆင်းလိုက်သည်အောက်ထက်ရောက်တော့ ဘယ်သူမှမရှိပေ
မေမေနဲ့ဖေဖေကတော့ဦးလေးနဲ့သွားသည်ထင်တယ်အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိတာကြောင့် အိမ်တံခါးကိုသော့ခတ်ပြီး
ရိုး တို့လမ်းရဲ့နှစ်လမ်းကျော်က ခောတ်ခါး စာအုပ်ဆိုင်သို့ စက်ဘီးလေးစီးကာထွတ်သွားလိုက်သည်နေ့ကအတော်ပြင်းတာမို့ရိုးရဲ့ ဖွေးနေတဲ့အသားရေတောင် ညိုချင်လာတယ်
ဆိုင်ကိုရောက်အောင် မြန်"နေချင်ပေမဲ့လည်း
ရိုးတို့ကမိန်းမသားလေ သိမ့်မွေ့ရမယ်
ယဉ်ကျေးရမယ် ချည်ထဘီ၀မ်းဆက်နဲ့ ပြိုင်ဘီးစီးသလိုတော့မစီးသင်ချေမဟုတ်လ့မဲရင်လဲမဲပါစေတော့ရှင့် လူအထင်သေးမဲ့အရာကိုတော့မလုပ်ဘူး
တရွေ့နဲ့နင်းလာတာ
ဟော နောက်ဆုံးတော့ရောက်ပါပြီ စာအုပ်ဆိုင်ဆိုင်ထဲအ၀င်
စာအုပ်ဆိုင်ကဦးလေးကြီးက
"သမီး ဖတ်လို့ပီ့ပီလားစာအုပ်တွေ""အကုန်တော့မပြီသေး အဘရဲ့
အဘသိတဲ့တိုင်း ရိုးက၅အုပ်မှာ ၃အုပ်ဖတ်ပြီးရင် အသစ်စာအုပ်လာယူလိုက်ရမှ "