Merhaba arkadaşlar, yeni kitabım için oy verip, satır arası yorum yaparsanız çok sevinirim.
Medya : Sahra Sancakdar
İyi okumalar :)
1.
O Gece
"Allahım sen neler yaratıyorsun böyle"
"Hey Maşşallah"
"Varmı Karanım senden iyi er?,gelsen isdesen beni yarin olsam, ahh ah"
"Beni isdese vallahi başlık parası bile isdemem"
"Kız ne başlık parası beni isdese babam üsdüme para verir"
Kızlar konuşub gülüşürken, Sahra sessizce önündeki pastayı yiyordu.
Kızların Mirzaoğlu aşiretinden, Mirzaoğlu ağasından bahs etmeleri onu ilgilendirmiyordu. Kan davalıları hakkında konuşmamalıydı.
Heleki onların yeni ağası olacak
Karan Mirzaoğlundan asla.
"Sahra senin gelmene çok şaşırdım valla"
Sahra adını duyması ile kafasını pastasından kaldırdı. Ona bakan kıza anlamadím bakışları atarken, kız
"Yanlış anlama Sahra, damat Mirzaoğlu aşiretine akraba ya ondan dedim"
Sahra biliyordu, O bir Sancakdardı.
Bu düğünde olmaması gerekirdi,
Damat Mirzaoğulları ile akrabaydı,
ve buyüzden Bütün Mirzaoğlu aşireti de burdaydı. Ama gelmişdi işte arkadaşının düğününe gelmek istemişdi, ailesi ne kadar izin vermesede gelmişti bir şekilde, şimdide başı belaya girmeden saatin 9 olmasını bekliyordu.
"Damat Mirzaoğlu değil sadece uzakdan akrabaları ondan gele bildim hem Yareni en güzel gününde yanlız bırakamazdım çok ısrar etdi" dedi Sahra kıza açıklamasını yapmıştı.
Aslında Sahra bu düğüne gelmeyecekdi.
Ama Aras gelmesi için ısrar etmişti.
Biliyordu yanlış yapıyordu ama gönlü söz dinlemiyordu, Arasdan kopamıyordu, duyguları ile haraket etmekden nefret eden Sahra, konu Aras olumca kendine hakim olamiyordu.
Aras bir Mirzaoğlu idi.
Onun kanlısı.
Onun düşmanı.
Sülalesinin verdiği canların akıttığı göz yaşlarının sebebi olan sülalenin varislerindendi.
Sahra saatin yaklaşdığını fark edince,
etrafa bakınmaya başladı. Saat 9da Aras onunla ilerdeki Şam ağacının yanında buluşmak istediğini, mühim bir şey söyleyeceğini demişdi.
Etrafa bakınırken,
Ona bakan yeşil gözlere ilişdi gözleri, Sahra başını önüne eğdi hemen.
Bu oydu çünki Mirzaoğullarının yeni ağası, Karan Mirzaoğlu idi.
Sahra onunla göz göze geldiği için kendine lanet etti, fark edilmişdi işte
Görmüşdü adam onu.
Şimdi napacakdı ?
Ya adam gelib baş düşmanı olan aşiretin ağa kızını burda ne işin var diye kovarsa
Ya bu koyulaşmış yeşilleri ile ona dikdik bakan adam onu burdan kovarsa ?
Napardı o zaman Sahra ?
Babasının "gitme, gidersen kovarlar bende bunun altinda kalmam yine çatışırız,daha eniştenin kırkı çıkmadı üstüne bi kayıp daha kaldıramayız"
demesine rağmen gelmişti fark edilmiyeceğine arkadaşı Yareni tebrik edib döneceğine söz vermişti.
Zaten buyüzden başini önünden kaldırmıyordu ya, bi köşede oturmuş,
Saati bekliyordu.
Sahra korku ile başini önüne eğmiş adamın yanına gelmemesi için dua ediyordu. "Sen iyi misin Sahra?"
Kızlardan birinin ona yöneltdiği soru ile Sahra ayağa kalkdı."Sesler başımı ağrıttı ben artık gidiyim" diyip uzaklaşdi hemen, adamın bakışlarını hiss ediyordu hâlâ, o kovmadan gitmek en iyisiydi, zaten saatin 9 olmasina da az kalmişdi. Ağacin altinda bekleye bilirdi.
Sahra geldiği Şam Ağacının altında durmuş, akan dereye bakıyordu.
Birinin Arkasından sarılması ile irkildi.
"Korkma Çimen Gözlüm Benim"
Duyduğu sesle gülümseyerek arkasını döndüğünde,gördüğü yüzle kalbi hızla atmaya başladı, ne zaman Arası görse onunla bu kadar yakın olsa kalbi yerinden çıkacakmış gibi olurdu genç kadının. Ama bu yakınlık doğru değildi, tabi biliyodu Sahra, elleri ile onu sarmalayan kollardan kurtulup, bir adım geriye attı "ne söyleyeceksen çabuk söyle Aras biri görmeden gideyim" adam genç kadının tedirgin olmasını anlıyordu zira oda biliyordu,
Biri görse bu ölüm fermanları yazıldı
demek olurdu. Bu kadar cana kıymış
İki aile, iki aşiret, onlarında canını almakdan çekinmezdi.
"Merak etme Sahram bitiyor bu günler kavuşucaz çok yakında"
Sahra bu sözlerle şaşırmış bir şekilde
"Dedenle konuşdunmu yoksa" dedi.
Sahra Arasın ailesini karşisina alıp
Evlenmek isdediklerini söylemesini istiyordu. Belki bu evlilikle iki aşirette
Kan davalarına son verir barış imzalanırdı.
Ama Aras bunun olacağina inanmıyordu. Dedesi ile değil bu konuyu konuşup ona karşi gelmek, yaninda Sancakdar adını bile anamazdı.
Buna hakkı yokdu zaten, Sahrayı telli duvaklı gelin edemezdi bunu Sahra bilmiyordu tabi ama böyle bir şey olamazdı, kendisi biliyordu.
"Hayır dedemle konuşmadım"
Bu sözlerle Sahra bir adim daha geri giderek "o zaman nasil kavuşucaz diyorsun" dedi sitem eder bi sesle.
"Biliyorsun, babamin ölümü ile bütün toprak hisseleri bana kaldi, onlari saticam ve senide alıp gidicem buralardan"
Sahra bu pilandan hoşnut olmamişdi.
Kaçamazdi ki, ailesine bunu yapamazdi
Babasinin başini eğdiremezdi, o kaçmak değil, sevdiği ile barışa vesil olup, telli duvakli mutlu gelin olmak isdiyordu.
Sahra tam ağzini açip konuşacaği sirada
Arkadaki gölge ile cız bi çığlık attı.
Arasin Sahranin nereye bakdiğina bakmak için arkasini dönmesi ile sert bir yumruk yemesi bir oldu.
Sahra, Arasın yumruk yemesi ile bir çiğlik daha attı.
Gözlerinden isdemsizce yaşlar akmaya başladı, Ağlıyordu.
Karşısındaki adamsa sevdiğini altına almış yüzüne yumruklarını geçiriyordu.
"Yapmaa...yapmaaa" diye bağirdi genç kadin. Bağirmasi ile adamin Arasin üstünden kalkmasi bir oldu.
Sahra korkudan ölücek gibiydi.
Karşisindaki adam Karandı.
Mirzaoğullarinin ağasi basmişdi onlari.
Napicakdi şimdi, vurucakmiydi onlari?
Yoksa ailelerinemi söyliyecekdi
Bu böyle duyulsaydı Sahra napardı.
Babası yaşatmazdi onu adina leke sürerlerdi, kendiside yaşayamazdi.
Adam Sert bakişlarını ona dikmiş küçümserce bakıyordu Sahraya,
Arasin yediği yumruklardan sonra kendine gelip öksürmesi ile Karan bakışlarını ona çekdi.
"Ulan sikik, sen kimsinde benim babamın kardeşine verdiği toprakları,Mirzaoğlu topraklarini saticam diyorsun"
Aras sendeleyerek ayağa kalkdi.
Gözlerini Karana dikip "ağa oldun ya işte daha ne istiyorsun? niye elindekiler yetmiyo sana, niye hep daha fazlasini istiyorsun ?" diye bağirdi.
Karan karşisindaki adama bir yumruk daha atarak "Sen benim topraklarımı,benden izinsiz satamazsin hiç bir yerede kaçamazsin" dedi
Ayaklarinin altina yiğilan adamin ensesinden yapişdi tam bir yumruk daha atacakdi ki gözleri yere çökmüş ağlayan kıza kaydı.
Arasın ensesini sertce bırakıp üstünden kalkdi. Kıza doğru yürüdü.
Sahra ona doğru gelen adami görünce
Vücudundaki korku ikiye katlandi hızla yerden ayağa kalkıp göz yaşlarini elinin tersi ile sildi.
Adam tam önünde durup yine gözlerinin içine bakarak "Evineee" diye böğürdü resmen Sahra korkuyla bir kaç adim geriliyince adam kolundan tutup kendine geri çekdi bu seferde
"Hemen evine git"
Diyip bırakdı. Sahra kalirsa onu öldürecekmiş gibi bakan adamdan koşarak uzaklaşdi.
Ağlayarak öyle koşuyordu ki,Sahra
Sanki kapisinda olan felaketi hiss ediyordu, hayatı bu günden sonra yıkılacakdı.
Devam edecek....
Hikayenin akışı için fikirlerinizi söylemekden çekinmeyin, sizleri dikkate alıcağımdan şüpheniz olmasın.
Daha erken ama yinede sorayım
En çok kimi sevdiniz ?
Karan ?
Aras ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kanlı Evlilik
Teen Fiction"Yapma....yapmaa...nolur..yapma" Bağırıyordu genç kadın avazı çıkdığı kadar bağırıyordu, ancak üstüne çıkmış boynunu öpen adam sağır olmuşdu ona sanki,kadın tekrar bağirmak için dudaklarini araladiğinda,adam dudaklarına yapışdı,özlemle öpüyordu kad...
