Barış: "Efendim ne demek 'Semih'ten uzak duracaksın'?"
Montella: "Duydun işte. Baya baya uzak duracaksın"
Barış: "İyide neden?"
Montella: "Son zamanlarda fazla yakınsınız. Futbolseverlerin çoğu sizi shiplemeye başlamış. İtibarımızı kaybetmek istemiyorum. 'Milli takımda gay var' dedirtmem"
Barış: "Ne? Bizi mi shipliyorlar?"
Montella: "Evet. Hatta uzak durmak yetmez. Onu kendinden soğutacaksın. Senden nefret etmesi lazım"
Barış: "A-ama başkanım bunu nasıl yapıcam?"
Montella: "Sen istedin. En sevdiğin 'arkadaşının' kariyeri senin ellerinde"
Ne yapacağımı bilmiyordum. Bu teklif iğrençti. Ama kabul etmekten başka çarem de yoktu. Herşey Semih için.
Barış: "Tamam. Kabul ediyorum"
***
Gözlerimi açtığımda yine bu aptal yerde olduğum için içimden küfürler savuruyordum kendime. Hiçbir boku beceremediğim yetmezmiş gibi ölmeyi bile beceremiyordum.
Kolumu hareket ettirmek istedim. Ama fazla acıyordu. Sanırım uyuşturmadan dikmişti şerefsizler.
Ayağa kalkmak istedim ama onu da başaramadım. Çünkü serum bağlıydı. Kaç saattir baygınsam neredeyse bitmek üzereydi. Bende söktüm attım bi kenara. Bu aptal yatakta daha fazla yatmak istemiyordum.
Lavaboya girdim. Aynaya baktım. Her yerim yara bere içindeydi. Kendimden nefret ediyordum. Gözlerimin dolduğunu farkettim. O sırada kapı açıldı, duydum. Elimin tersiyle siliverdim hemen gözyaşlarımı. Daha fazla zayıf yönümü görmesin kimse.
Gelen Arda'ydı. Yanıma yaklaştı iyice. Sardı kollarını belime. Sessizdik. Bu sessizliği bozan ben oldum.
Semih: "Kim kurtardı beni?"
Arda anlamaz gözlerle bana bakıyordu.
Arda: "Nasıl yani?"
Donuk gözlerle bakıyordum bende ona.
Semih: "Kim kurtardı beni diyorum?"
Arda: "Barış abim. O gördü seni ilk. Sonra hemen kucağına aldı seni. Önce bizi sonra ekipleri çağırdı. Barış abim kurtardı seni"
Semih: "Neden?"
Arda: ...
Semih: "Neden kurtardınız olm beni?"
Arda: "Şöyle şeyler deme Semih"
Semih: "Yaşamak istemiyorum amk. Neden kurtarıyosunuz beni?"
Yine gözyaşlarımı tutamamıştım. Ağlamaya başladım. Biliyordum. Ağlamak yasaktı bu takımda. Ama napayım, engel olamıyordum işte.
Arda: "Semih yapma nolur. Montella görürse yine aynı şeyleri yapar"
Semih: "Naparsa yapsın amk. Bu saatten sonra kimin umrunda?"
Arda: "Tamam. Yapma bunu kendine ağlama artık. Bak şimdi Barış abide gelicek. Onu üzmek istemezsin değil mi?"
Barış abi deyince akan sular dururdu benim için. Beni bu aptal dünyaya tekrar döndüren oydu belki ama onu hâlâ çok seviyordum. Gözyaşlarımı sildim. Barış abim görmesin.
***
Maç bitmişti. Diğerleri de geldi sonunda. Hepsi başıma toplanmıştı. Heyecanlı heyecanlı maçı anlatıyorlardı. Kazanmıştık.
Ferdi: "Semih biliyon mu? 2 gol attık. İkisini de Barış attı. Senin için"
