Efsane

PRENSES

Selam

Nasılsınız?
Okullar nasıl gidiyor?

Biraz geç oldu sanırım ama bölümü sonunda attım. Bölümün sonunda karakterlerin fotoğrafları olacak.

İyi okumalar... oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın lütfen.

"Eğer biraz daha uyursan akşam olacak Lara. Uyan artık."
Kapının dışından gelen ses ile beraber bende yataktan çıkmak zorunda kaldım.
Merlinin sakalı saat henüz 7 bile olmamış ne akşamı. Üzerimdeki pikeyi bir kenara atıp ayaklarımı yataktan sarkıttım. Yumuşak terliklerimi giyip ayağa kalktım ve banyoya doğru yürüdüm. Elimi yüzümü yıkayıp üzerime giyecek kıyafetlerimi seçtim. Sıcak ve rahatlatıcı bir duş aldıktan sonra kraliyet yardımcılarımın yardımıyla korsemi bağlayıp üzerime toz pembe bir elbise geçirdim. Saçlarımı tarayıp açık bıraktım. Saçlarım dalgalı ve sarıydı eğer toplarsam bir süre sonra açınca kabarırdı.

Odamdan çıkıp sarayın yemek bölümüne ilerledim. Güzel yemek kokuları ile beraber karnımda guruldamaya başladı. Elbisemin eteklerini toplayıp merdivenlerden indim. Yemek odasına girdiğimde annemin ve babamın kahvaltı yaptıklarını gördüm.

"Günaydın"
"Günaydın kızım."
"Günaydın güzelim."
Babamın sağındaki sandalyeye oturup sessizce kahvaltımı yapmaya başladım. Tabağıma yumurtadan alırken babam konuşmaya başladı.

"Akşamki şöleni unutmadın değil mi kızım?"
"Hayır baba unutmadım."
"Bugün çok güzel olman lazım. Biliyorsun bugün kral oluşumun 30. Yılı"
"Biliyorum baba. Sen merak etme bugün için saray terzileri bana bir elbise diktiler. Çok güzel olacağım. Ama aklıma takılan bir şey var."
"Aklına takılan şey nedir güzel kızım?"
"Madem bugün senin babaannen ve büyükbaban öldü o zaman neden kutlama yapılıyor?" Buna gerçekten anlam veremiyorum.
"Bunu biliyorsun Lara. Sen 8 yaşındayken bu olay sizlere anlatıldı."
"Ah. Evet şimdi hatırladım onlar babanı sürgün ettirmişlerdi ve o günden sonra her zaman bugün kutlama yapılırdı."
"LARA. Sözlerine dikkat et."dedi annem bir anda.
"Ama bize böyle anlattılar anne."
Babamın çatılan kaşlarını gördüm.
"Ama asıl sebebi babamı sürgün etmeleri değildi Lara. Asıl sebebi bugünün babamın ve benim kral olduğumuz gün olması."

Babamın bu çıkışından sonra sessiz kalıp yemeğimi yedim. Yemeğim bittikten sonra annemlere Soya ile beraber at süreceğimizi söyledim. Sandalyeden kalktım. Merdivenlerden çıkıp arkadaşım Soya'nın odasının önüne geldim. Kapıya bir kaç kere tıklayıp biraz geriye çekildim. Yaklaşık 30 saniye sonra kapı açıldı ve karşımda şövalye Soya'yı gördüm.

"Günaydın prenses Lara."
"Günaydın şövalye Soya. Hazırsan at binmeye gidelim mi?"
"Hazırım prenses. Gidebiliriz."dedi ve beraber sarayın ahırına doğru yürümeye başladık.

"Akşamki şölene katılacaksın değil mi Soya."
"Evet katılacağım."
"Sence de bir gariplik yok mu?"
"Ne gibi?"
"Bugün babamın büyükbabası ile babaannesi ölmüş."
"Evet biliyorum. Bunda ne gibi bir gariplik varki?"
"Ölüm günleri kutlama yapılmaz."
"Vardır kralın bir bildiği boş ver."
"Peki."