Kaydıraktan hemen kaydım oyuncak ayım hala elimdeydi arkamdaki ses artık duyulmuyordu rahatlamistim ama bu kaydırak oldukça uzundu şimdiden inmem gerekiyordu ama hala kaymaya devam ediyordum... en sonunda durdum
"Oh... tanrıya şükür en sonunda"
Dedim ve ayıcığıma baktım bir şeyler hissediyordum ayıcığıma karşı o normal değildi kesinlikle indiğim yere baktım ve gezinmeye başladım artık o garip evde değildim etraf temizdi yani öyle görünüyordu yine hala ormanın içindeydim belkide derinliklerinde kim bilir?
Yürümeye devam ettim ve en sonunda gözüme bir şey çarptı o bir baykuşa benziyordu bir tane... hayır hayır iki tane... hayır ikiden fazla yaklaştım bunlar canlı değil bunlar oyuncağa benziyordu ve yanında tahteravalli vardı ama oturmak için değildi sanırım bu tahtadan baykuşları oraya yerleştirecektim bir tanesini aldim ve koydum diğerlerinide ama yetersizdi bu sorun vardı bunlardan daha fazlasına ihtiyacım vardı peki ya onları nereden bulacaktım? Ayıcığım bana yardım edebilir
"Gözlerini açık tut" dedim Ayıcığıma ve uzun ormanda yürümeye başladım gözleri parladığı için karanlık yerde ışık sağlıyordu bana bazı yerlerde ağacın dallarında veya köşelerinde olan baykuşları toplarken minik bir resim gördüm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu resmi bir yerden hatırlıyorum bunu ben çizdim rüyalarımı çizip sürekli anneme gösterirdim rüyalarımda sadece babam ve ben olurdu annemi her zaman görmezdim
En sonunda ayicigimin yardımı ile butun oyuncak baykuslari topladım ve yerine koydum peki şimdi ne olacaktı? Bu yerden nasıl çıkacaktım? Her şey her yeri açıyordu bu yüzden yürümeye karar verdim bir yere rastladım ağaç dalları ile birbirlerine dolanmış bir kaç yer vardı biraz karmaşık görünüyordu ama yinede gidip bakmalıydım bu ormandan bir çıkış yolu eminim ki vardır...
Önümde bir kac yer vardı ve birde tamamlanması gerek bir yapboz parçası sanirim yine başlıyoruz umarım kısa sürede toplamayı başarabilirim orman git gide derinleşiyor muydu? Yoksa ben mi yanlış hissediyordum ama simdi bununla ilgilenemezdim geçit gibi o yerden girdim ev koridoruna benziyordu ayıcığımın gözleri parlıyordu buda doğru yerde olduğumuzu gösterirdi devam! Güveniyordum oyuncagima
Koridor uzadıkça uzadı ve en sonunda bir odaya geldik kapıyı açtım yine yatak odası oda rahatsız edici bir şekilde düzenliydi yatağın altına baktım evet işte orada ilk parça yatağın altına girdim almak için ve bir anda ayak sesleri duyuldu bu kimdi? Yine o canavar ürkütücü sesi ve iğrenç kokusu buraya yayıldı ve yine midemi bulandırıyordu kusma isteği geliyordu içimden ama hayır kendimi tutmak zorundaydım ve burdan kaçmalıydım ama o gitmiyordu odada dolaşıyordu işte şimdi cesur olma vaktiydi
bütün cesaretimi toplayarak yatağın altından fırladım canavar beni görünce hızla arkamdan koşmaya başladı o kadar korkuyordum ki gözlerimi açmaya kendimi zorladım ölmek istemiyordum yeterince sorunum vardı bu kadar kolay pes edemezdim eğer çıkış bulmak istiyorsam bunu başarmam gerekiyordu tüm gücümle koştum ama bu hız yeterli değildi bana yaklasiyordu orman karanlıktı korku benim bacaklarımı güçsüz yapıyordu ölmek için daha çok küçüğüm bu şey benden daha buyuk daha güçlü daha acımasız izimi kaybettirmeliydim
hızlıca bir ağacın arkasına saklandım nefesimi kontrol etmeliydim ağzımı kapattım ellerim bacaklarim titriyordu bir süre sonra sesler kesildi ve yavaşça yapbozu tamamlamam gereken yere doğru gittim yapboz parçasının birini koydum sıra diğer yerlerdeydi ya ölecektim yada gidecektim secim benim yapboz parçası başka bir dolanmış ağacın kapısını açtı içeriye girme sırasıydı
