Gözleri |Barış Alper Yılmaz|

20

aradan bı 15 dakika sonra gözlerim araba camından bize bakan abimle buluştu ister istemez panikledim

"Abi" dedim barış hala asalak gibi gülüyordu. Abim hızlı hareketlerle kapıyı açıp beni indirdi barış fark etmiş olucakki hemen peşimden geldi

"Barış gir şuraya seni de eve goturucem" dedi abim kendi arabasını gösterirken bizim eve mi kendi evine mi yoksa? Sormak fazla salakça olurdu bence, ikimiz de sesimizi çıkartmadan arabaya oturduk.

Abimin evine gelmiştik. Abim kucaklayarak beni koltuğa koydu hemen sızdım.

Keremden

Selini eve koyduktan sonra arabadaki barışa gittim.

"İn barış" dedim. Bişey yapmadiklari belliydi bu yüzden içim biraz da olsa rahat ama onlara karşı öfkeliyim hala

"Kendi evime gitmicek miyim" dedi barış vakit kaybetmek istemediğim için sabah hemen konusucaktim onlarla oyuzden buraya getirdim onu da

"Yok gel" dedim. Barış ürkek ürkek arabadan inip eve afallayarak girdi. Bi koltuğa da o attı kendini ve sızdı

Selinden
Gözlerimi şiddetli bi baş ağrısıyla zar zor açtığım da kendimi abimin salonun da yerde yatarken buldum neden burdayım? Kafami sağ tarafıma çevirdiğim de yanımda yerde yatan barışı gördüm. Hemen yerden kalkıp barışı uyandırmaya yeltendim.

"Barış" diye seslendim ama ses yok yine son çare su dökmek.
Elime yarım bardak su alıp barışın başına gidip döktüm gülme krizi geldi ama suan durum ciddi

"Selin seni bi yakalarsam varya" dedi barış gözlerini aralarken bian da nerde olduğumuzun farkına varıp yerinden fırladı.

"Burda ne işimiz var?" Dedi ben cok biliyom ya zaten

"Bilmiyorum barış ama abim getirmiş orası belli" dedim

"Odasina bakayim ben bi" diyerek merdivenlere doğru yeltendi barış

Bende hemen giyinme odasından üstüme bişeyler alıp lavoboya gittim bişeyler hatırlıyorum ama kesik kesik umarim yanlış bişey yapmamışızdır.

Banyo da ayna karşısında saçımı düzeltirken kapı açıldı barış yüzündeki siritmayla içeri girip kapıyı kitledi

"Napiyosun barış abim gorucek" dedim hoşuma gitmiyo da değil ama abim görse ağzımıza sic@r

"Abin yokki evde" dedi kapıya yaslanıp ellerimi birleştirerek konuşmaya başladım onu böylesine kışkırtmak çok güzel

"Ya gelirse dedim" gözlerim gözlerindeyken. Kolunu kapıya koyduğun da dün geceden kalmış parfününün kokusunu alabiliyordum üstünden

"Orasını ozaman düşünürüz" dedi elleriyle yanağımı okşarken

"Abim bizi ya öyle uyurken gördüyse barış" dedim elleri yanagim da gözleri dudaklarıma kaydı sadece "bilmem" diyerek geçiştirdi beni

"Uyaninca da ayrı güzel oluyomussun sen" dediğin de evin dış kapısı açıldı. Barışı iki elimle ittim burdan biz nasıl çıkıcaz şimdi

Barış kapıdan kafasını uzattı hemen banyonun yanındaki odaya attı kendini abimin sesini duyabiliyordum bize sesleniyodu beş dakika daha oyalandiktan sonra çıktım barış hemen role girdi salak bu çocuk

"Sonunda çıktın deliğe düştün sandım selin" diye söyleniyordu gibi yaptı sesimizi duyunca abim hemen yanımıza geldi.

"Madem buradasınız niye ses vermiyosunuz" dedi abim sinirini bastirmaya calisan bi ses tonuyla