21

83 3 0
                                    

Yola çıktığımız da içim de tarifini bilmediğim bi heyecan vardı. Acaba ailesi beni kabul edicek mi kendi kendimi yiyorum orası kesinde

"Ne düşünüyorsun balım" dedi barış gözünü yoldan ayırarak

"Hiç" dedim omuz silkerek, uzun zamandır story atmiyorduk beraber onun için fotoğraf çekmeye başladım.

"Aşkım story aticam da seni de etiketliyorum" dedim

"Söylemene gerek yok etiketle tabi" dedi her ne kadar gerek olmasada ister istemez o yönde çekiniyorum barıştan

"Söylemene gerek yok etiketle tabi" dedi her ne kadar gerek olmasada ister istemez o yönde çekiniyorum barıştan

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Umarım abim bişey demez storye.

Gözlerimi açtığımda barış bağıra bağıra çayır biçiyom diye bi şarkı söylüyodu uyuya kalmışım.

"Hiç uyanmicaksin sanmaya baslicaktim artık sevgilim" dedi gülerek

"Hangi ara uyumuşum ben ya" dedim barış hiç oralı olmadan şarkıyı söylemeye devam etti elinde olsa arabayı sağa çekip oynicak deli

Ne kadar ayak uydurmaya çalışsam da ona uykum henüz açılmamıştı

"Ne kadar kaldı" dedim

"15 dakika kaldı" dedi eliyle yanağımı okşayarak

İşte o beklenen an geldi barış bagajdaki valizleri alırken elim ayağım birbirine dolaşıyordu. Ya içer de de böyle olursa
"Sakin ol sevgilim yemicekler seni" dedi kıkırdayarak barış

"Barış dur bı ya kendi mi hazır hissetmiyorum" barış elindekileri yere bıraktı gülerek beni izlemeye başladı koluna yavaşça vurduktan sonra önden kapıya doğru ilerlerdim.

Emine sultan sesimizi duyucak olucakki hemen kapıyı açtı bu onları ilk görüşüm değil bir kaç kez şampiyonluk kutlamasında karşılaşmıştık ama şimdi o ayrı bu ayrı

Kucak dolusu bi sarılmaya karşıladı beni yelda emine sultan ve yüksel amca barış ise kenarda somurtarak bize bakıyodu

"Hemende oğlunuzu unuttunuz da" dedi herkes guldukten sonra emine teyze konuşmaya başladı

"Hoşgeldiniz canlarım" dedi emine sultan

"Hoşbulduk annem" dedi barış iri kolları arasında sardı hemen hepsini tek tek

"Emine kapıda bıraktın çocukları girin çocuklar" dedi yüksel amca

İçeri girdiğimiz de bizi çok güzel bi kahvaltı bekliyodu karnım da baya açıktı yalan yok hemen bizi sofraya oturttular

"Ye kızım biraz daha ye" diye ısrarlarını reddettim artık çünkü sistim barış bu halime guluyodu.

Biraz oturduktan sonra evdekilerle Yelda arkadaşlarıyla olan planına gitti yüksek amca ise uyukluyodu biz gelicez diye erkenden kalkmış

"Birer duş alın selin senin de odan hazır yavrum" dedi emine sultan, ılık bi duş gerçekten cok iyi gelicek başımla onayladıktan sonra bana verdikleri odayı gezinmeye başladığım sırada boynumda barışın sıcak nefesini hissettim

"Barış dur birisi gorucek" dedim

"Annem yaylaya gitti" dedi mutlu mutlu şapşal

Onda doğru dönüp ellerimle onu ettim "bu yanlız olduğumuz anlamına gelmez" dedim derin bi iç çekip

"Hadi duş almıyormuyuz?" Dedi

"Beraber mi alıyoruz" dedim ona ayak uyudurarak

"Evet" dedi ellerini belime sardı

"Aynen canım" dedim kendimi ondan kurtarıp odamin banyosuna doğru ilerledim "görüşülecek selin hanım" diyerek odadan çıktı.

Duştan çıktığım da bavulumun odam da olmadığını fark ettim düştük yine barışın eline üstüme bornozu geçirip hemen barışı aradım "aşkım bavul yok burda getir hemen" dedim

"5 dakika bekle dustayim" dedi yatağın üstüne oturup onu beklediktwn bir süre sonra kapım yavaşça açıldı içeriye Barış girip kapıyı örttü kıvırcık saçlarından yüzüne düşen damlalar tek yüzünü değil vücudunu da ıslatıyodu beline bir havlu sarıp hemen gelmiş

"Cok bakma" dedi sırıtarak

Bişey demedim bana doğru ilerledi kendimi ondan geri çekmek için geri gittiğim de sırtım duvarla buluştu yol buraya kadardı. "Barış" dedim

"Hı" dedi bornozu omuzlarımdan sivazlarken

"Birisi gelirse" dedim cevap vermeden ellerini saçlarımın ıslattığı omuzlarım da gezdirip öpücük kondurdu. Kafasını yüzüme doğru çevirip isteyip istemediğimi kontrol ettikten sonra tekrardan omzumu öperek devam etti  boynumu ordan dudaklarımı öpmeye başladı. Ellerimi çıplak vücudun da gezdirmeye başladığım da elleri hemen bornozun ipine gitti.

"Nasıl bağladın bunu hay su ipe" dedi bian durup gulmeye başladım engel olamadım kendime
tam açtığı sıra da odanın dışından bi ses geldi bu emine sultanın sesiydi

"Nerdesiniz çocuklar" diye bize sesleniyodu barış homurdanarak geri çekildi asıl sorun annesi görmeden nasıl çıkacağı burdan

Gözleri |Barış Alper Yılmaz|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin