အပိုင်း ၃
သူဇာညီမလေးလဲ အိပ်ယာနိုးလာပုံရသည်။
အိမ်ရှေ့ခန်းသို့ရောက်လာကာ ဆိုဖာတွင်
ဝင်ထိုင်သည်။
" ညီမလေး နိုးလာတာနဲ့အတော်ပဲ ဒီကမမနှင်းက မမတို့အိမ်မှာ
အနိမ့်ကျဆုံးဖြစ်သွားပြီးနော် ညီမလေးက ဒီကမမနှင်းကိုကြိုက်သလိုခိုင်းခွင့်ရှိတယ်နော်
ဟုတ်တယ်မလား နှင်း....အဟင်းဟင်းး"
"ဟုတ်..ဟုတ်ပါတယ် ဒီကညီမလေးလဲ နှင်းကိုကြိုက်သလိုခိုင်းပါ"
သူဇာက"ညီမလေး စောနကချွတ်တယ် ဘော်လီတွေအောက်ခံတွေရော"
"ရှိတယ်လေမမ အဝတ်စင်မှာပဲတင်ထားတယ်လေ ဘာလို့လဲ"
"အခုပဲသွားယူလိုက်ပါ ညီမလေးကို
သက်သေပြစရာရှိတယ် နှင်းကဘယ်လောက်တောင်နိမ့်ကျသလဲဆိုတာကို" နှင်းမျက်လုံး
တည့်တည့်ကိုကြည့်ရင်းသူဇာကပြောလိုက်သည်။
နှင်းလဲကို်ယ့်ဘာသာအတော်နိမ့်ကျသူပါ့လား တွေးကာ မျက်လွှာချထားလိုက်သည်။
"ရော့ မမ ဒီမှာ အတွင်းခံတွေ ညီမလေးရေချိုးရင်လျှော်မလို့ကို"
"ညီမလေးကလဲမမပြမယ်" သူဇာက ညီမလေးဆီက အတွင်းခံတွေယူလိုက်ရင်း
ဆိုဖာပေါ်ထိုင်နေတဲ့ နှင်းကို
"နှင်း ဆိုဖာပေါ်မထိုင်တော့နဲ့လေ ညီမလေးကိုပြစရာရှိလို့ ကြမ်းပြင်မှာပဲထိုင်လိုက်နော်ကျေနပ်တယ်မလား"
"ဟုတ်...ကျေနပ်ပါတယ်သူဇာ"
နှင်းလဲ သူဇာတု့ိရှေ့ကြမ်းပြင်တွင် ဒူးထောက်ကာထိုင်လိုက်သည်။
"ရော့ ဒီမှာလေ ညီမလေးရဲ့အတွင်းခံလေးတွေ သန့်ရှင်းပေးလိုက်ပါအုံး ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲသိတယ်နော်"
နှင်းလဲလက်နှစ်ဖက်နဲ့အတွင်းခံ၂ထည်ကိုတရိုတသေ ယူလိုက်သည်။
ပထမဆုံး ဘော်လီ၏ အတွင်းသားများကို ဖြေးဖြေးချင်းနမ်းနေသည်။
သူဇာက "ဟဲ့ အဲ့လောက်အချိန်ဆွဲမနေနဲ့ ခပ်ပြင်းပြင်း နမ်းစမ်း"
နှင်းလဲ လန့်သွားကာ အသက်ပြင်းပြင်းရှူပြီးနမ်းလိုက်သည် တစ်နေကုန်ဝတ်ထားတာမို့ အနံ့အသက်ကပြင်းသည်
ချွေးနံ့နှင့်အတူ အနံ့အသက်ကရှုလို့ကောင်းသည်မဟုတ်
"တော်ပြီ အောက်ခံဘောင်းဘီကိုနမ်း အချိန်မဆွဲနဲ့ ဘောင်းဘီခွကြားကို တန်းနမ်း"
နှင်းလဲ ဘော်လီကိုလက်ထဲမှပြန်ချကာ အောက်ခံဘောင်းဘီခွကြားလေးကို နမ်းလိုက်သည်။
အနံ့ညီှစို့စို့ကထောင်းကနဲ....
"ဝေါ့....ဝေါ့"
သူဇာညီမလေးက
"အမ အန်ဖို့မကြိုးစားနဲ့နော် ရအောင်ရှု
ညီမနေ့လယ်က ဘဲတစ်ပွေနဲ့ခံထားတာ အဲ့ကောင်ပြီးထားတဲ့အရည်တွေကို ဘောင်းဘီနဲ့သုတ်လိုက်တာ အမကံကောင်းသွားတာပေါ့
မြင်လား အဖြူဖက်တွေ ညီမအဖြူဆင်းထားတာရော ဟို့ကောင်သုတ်ရည်တွေရော အကုန်မျိုချ"
နှင်းလဲ အားတင်းကာ ဘောင်းဘီခွကြားက အဖြူဖက်တွေကို ယက်ကာ မျိုချလိုက်သည်။
" နှင်းကလိမ်မာသားပဲ ဒါဆို သူဇာဆုချရမှာပေါ့ ကြမ်းပြင်မှာလှဲလိုက်"
နှင်းလှဲလိုက်ပြီးသည်နှင့် သူဇာက အိမ်နေရင်းထဘီ ကိုချွတ်ချလိုက်သည် ပြီးနောက်
နှင်းမျက်နှာပေါ်သို့ ခွကာ တက်ထိုင်လိုက်သည်။
"အွန့်.... အွန့်..." နှင်းကရုန်းသည်။
သူဇာက "မရုန်းနဲ့ လျက်စမ်း
ငါ့စောက်ပက်ကို"
နှင်းလဲလျှာလေးထုတ်ကာစယက်တော့သည်။
"ပလက် ပလက် ပလက် အာ့စ် ကောင်းတယ် ယက်စမ်း အထဲထိလျှာကိုသွင်း ပလက်
ပလက်"
"ယက်စမ်း မြန်မြတ် အာစ့်....ပလက် ပလက်"
သူဇာက"အ့ာစ့် ပြီးပြီ"ဟု ဆိုကာ နှင်းဆံပင်များကိုစောင့်ဆွဲရင်း မျက်နှာကို စောက်ပက်
နှင့် အတင်းဆွဲ ကပ်ကာပြီးမြောက်သွားသည်။
သူဇာလဲ ထဘီပြန်ဝတ်ကာ
"ဒီညအတွက်တော့ဒီလောက်ပဲနော် နှင်း သွားအိပ်လို့ရပီ တစ်ခါထဲနှင်းမျက်နှာကို ဝင်သန့်ရှင်း"
"ဟုတ်ကဲ့ပါသူဇာ"
