| 3.ʙöʟüᴍ | "𝑮ö𝒗𝒅𝒆 𝑮ö𝒔𝒕𝒆𝒓𝒊𝒔𝒊"

189 16 8
                                    

Keyifli Okumalar Dilerim...

Bölüm Şarkısı : Kahraman Deniz - Böyle Sever

Yaşanan gecikmeden dolayı sizden çok özür dilerim. 🙏

*****

"Kızım?" Derinden gelen seslerle gözlerimi hafifçe aralamıştım.Kime ait olduğunu anlayamadım kulağıma ilişen sesin.Bir kez daha aynı kelimeyi tekrarladı."Kızım?"

Bu,

Bu annemin sesiydi.

Saçlarımda ellerini hissettiğimde gözlerimi hafifçe araladım.Tamamen açmaya çalıştım ama benim için o kadar zordu ki,bir an yeniden gözlerimi kapatıp kendimi uykunun kollarına bırakmak istedim.Yorgun hissediyordum kendimi,fazlasıyla.

"Kızım,uyan hadi."

Beni rahat bırakmıyordu.Oysa ben sadece uyumak istiyordum şu an.Kimse karışmasın istiyordum.Gözlerim bir süre sonra istemeden de olsa netliğine kavuştu.Karşımda annemi,babamı, Anıl'ın anne ve babasını buldum.

Salondaki koltukta,sağ tarafa doğru cenin pozisyonu almış bir şekilde yatıyordum.Başımdaki ve burnumda ki şiddetli ağrı kendini belli ediyordu hâlâ.Herkesin gözü benim üzerimdeydi.

"Öldük meraktan kızım,nerelerdeydin?"

Annem,sorularını büyük bir merakla henüz ayılmamış olan bana yöneltmeye başlamıştı.O hayatının her evresinde çok fazla evham yapan bir insan olmuştu.Elbette ki başımıza neler geldiğini bilmeye ve öğrenmeye hakkı vardı ama bunun zamanı değildi.Biraz olsun kendime gelmemi bekleyebilirdi.

"Çok korktuk kızım.Anıl'ı hastaneye götürmüşler ama senin kaybolduğunu söylediklerinde yüreğimiz ağzımıza geldi.Neler oldu böyle?" Bu sefer konuşan Anıl'ın annesi Nilüfer teyzeydi.

Kayınvalidem.

"Biraz rahat bırakın gelinimi." Kayınpederim Nihat amca araya girerek beni kurtardı."Bir kendine gelsin,anlatır elbet."

Kendimi zorlayarak kazan gibi olan kafamı yastıktan kaldırıp koltukta oturur pozisyona geldim.Elimi başıma koydum.Koparıp atmak istiyordum,bu nasıl bir ağrıydı böyle? Dayanılacak gibi değildi cidden.

"Ne oldu bana?" Dedim boşta kalan elimle bacaklarıma dolanan pikeden kurtulmaya çalışırken.

Babam,söze girdi.

"Aramadığımız yer kalmadı seni güzelim."

Bulamazdınız ki zaten.

O ruh hastası Allah bilir hangi dağa kaçırmıştı beni,bilemezdiniz.

"Kapıyı açtık,baktık sensin.O an bayılıverdin kollarıma.Yaklaşık iki saattir uyuyorsun.Doktor çağırdık.Kan değerlerinin düştüğünü söyledi,serum taktılar.Şimdi daha iyi misin kızım?"

Başımı olumlu anlamda salladım.Değildim.Yalan söylüyordum.Zira onların sorularıyla ve evhamlı hâlleriyle uğraşacak durumda değildim.

"Anıl nerede?" Gözlerimi dördünün üzerinde gezdirdim."O iyi mi?"

"İyi kızım,Anıl'ı merak etme." Dedi Nilüfer teyze,yüzüne yerleştirdiği samimi ve sıcak gülümsemesiyle."Bu akşam taburcu edeceklerdi onu da.Allah'a şükür ciddi bir şeyi yok.Araba takla atmış ama Anıl ufak sıyrıklarla atlatmış."

RUH HASTASI: MAFYA | Saplantı Serisi - 5 |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin