Aşk-ı mardin

7

Unutma, Deniz bile olsan, yağmurda ıslanırsın.

                                      Cahit Külebi

                       - 7 bölüm -

" sakin ol lütfen "

Yan tarafımdan gelen ince sese kulak verdim ama cevap vermedim önümdeki su bardağını aldım elime

O kadar sinirliydimki elimdeki bardağın tuzla buz olmasına çok  az kalmıştı

Derin bir nefes aldım sakinleşmek için ama yetmiyordu öfkem herşeyin önüne geçiyordu sanki beni benden alıyordu

Bardaktaki yarım sudan bir yudum alıp sertçe masaya indirdim nemi oluyordu veya ne olmuştu

Merwan itti karşımda yemek yiyordu cesaretine artık lafım yoktu arkasında dağ gibi baran ağası vardı tabi böyle olurdu

Benim asıl sinirlendiğim şey yüzsüzlüğüydü insanda bari bir gram utanma olurdu ya bir gram böyle kötü olmazdı ya bir insan

Beni ateşe atıktan sonra iyi birşey yapmış gibi böyle dolanamazdı ya bu kadarıda fazlaydı

Bardağı sertçe bırakınca ayağı kalktım hemen sanki etraf üzerimi üzerime geliyordu

masadaki hiçbir şey boğazından geçmiyordu kendimi burada fazlalık olarak görüyordum ee böyle görmemde normaldi ben buraya ait değilimdim çünkü hiçbir zamanda ait olmamıştım

Masadan kalkınca çoğu bakış bana döndü çoğunu bunu beklediği belliydi merwanında aynı şekilde bakışları bana dönmüştü

İlk birkaç saniye baktıktan sonra hemen başını tabağına çevirdi suçlu olduğunun farkındamıydı yoksa pişkinmiydi bilemiyorum

Sadece bu yerden buradan bu insanlardan nefret ediyordum ve daha fazla katılmak istemiyordum buraya ve bunları.

.... 

Kahvaltıdan sonra birakanlar gelmişti şimdi ise kıyafet alma yerine gelmiştik bile

etrafa usulca bir göz gezdirdim etraf çok değişmişti ben en son geldiğimde dükan çarşı gibi bir yerken şimdi

Sade ve lüks bir yerdi burası ve  görkemlisi bir yapı olmuştu modern çağa uyum sağlıyorlardı beliki

Araba durduğunu fark etiğim an çok beklemeden indim arabadan ve hissetiğim soğuklukla keşke inmeseydim demiştim 

Gözlerimi etraftan çekip elimi sıkıca tutan birkana çevirdim usulca

O benim tam tersim karşı tarafa  bakıyordu benim bakışlarımı daha fark etmemişti

Yüzünü inceledim biraz dışarıya karşı çok sert duruyordu yine nedense dışarda hep böyleydi

sert yüz ve çene hatları çatık kaşları esmer teniyle çok farklıydı
birkan çok sert ve soğuk bir adamdı ama bana gelince çok farklı bir adama dönüşüyordu 

Hiç bir zaman çatık kaşlarıyla bana bakmamıştı her zaman güler yüzle bakardı bana hata ilk isteme günü sabah ceyda ve berna yanıma gelmişlerdi

abilerini anlatmak için.

* İsteme günü *

Ceyda çekingen bir tavırla " enişte abim biraz soğuktur ve serttir ama korkma sana çok iyi davranır dışardaki insanlar ondan çok korkar görürsen falan çekinme bil istedik " dediler

İkisine tebessümle bakıp başımı tamam anlamında saladım sadece çünkü biraknın nasıl biri olduğunu azda olsa anlamıştım 

* Şimdiki zaman *