បន្ទាប់ពីជិះឡានមកដល់ផ្ទះហើយ sunghoon ក៏រត់សម្ដៅទៅរកyeonjunយ៉ាងលឿន
<<ចុះលោកប៉ាគាត់យ៉ាងមិចទៅហើយបងប្រុស>>sunghoon ឃើញyeonjunឬើបគេសួរ
<<លោក...លោកប៉ាគាត់ស្លាប់បាត់ហើយ>>yeonjunគេធ្វើអារម្មណ៍បន្តិចរួចក៏ចាប់ផ្រើមប្រាប់ពីរឿងរាវទាំងប៉ុន្មានដែលខ្ញុំបានដឹង
<<ឯងមានបានដឹងទេsunghoonប៉ារបស់យើងគាត់បានលក់យើងឲ្យគ្រួសារត្រកូលheeហើយលោកប៉ាបានជួលគេឲ្យមកចាប់ចំរិតឯង>>yeonjun និយាយដោយជូតទឹកភ្នែកចេញ
<<អត់ទេតើបងដឹងមកពីអ្នកណា>>sunghoon
<<Lee heeseung>>
<<Heeseung អ្នកឆ្លើយទៅថាវាមិនមែនជាការពិតទេ>>sunghoon គេរៀងផាំងដែលក៏នៅតើយរួចនិយាយទាំងសម្លេងខ្សាលៗថា
<<តើខ្ញុំមិនមែនជាកូនប៉ាទេមែនបានជាប៉ាស្អប់ខ្ញុំដល់ម្លឹង>>នាយតូចចាប់ផ្តើមហូរទឹកនេត្រាមកលើថ្ពាល់
<<កុំយំអីអូនមិនល្អក្នុងភ្នែកអ្នកដទៃតែអូនល្អក្នុងភ្នែករបស់បង>>និយាយចប់heeseungក៏លុតជង្គុងនិងយកដៃទាំងពីរបស់ទៅអង្អែលសក់របស់រាងតូចតិចៗ
<<ឈប់យំទៅមើលប្អូនយំតាមហើយឃើញទេ>>soobin
<<លោកមិនមែនជាខ្ញុំលោកមិនយល់ទេ>>រាងតូចyeongjunតបទៅវិញ
<<ហេតុអីបានជាឯងគិតថាយើងមិនយល់ យើងក៏ធ្លាប់បាត់បង់ម្តាយដែរណា>>soobin គេយល់អារម្មណ៍មួយនិងច្បាស់ណាស់តែមិចក៏និយាយថាគេមិនយល់
<<ឈប់យំទៅបងនាំទៅញុាំការ៉េមទៅទេ>>heeseung ក៏អស់ជម្រើសនិងលួងsunghoonហើយមនុស្សអីក៏ពិបាកលួងម្លេះ
<<ក៏បានថ្ងៃនិងអូនចង់បានអីបងត្រូវតែទិញឲ្យទាំងអស់ដឹងទេ >>sunghoon គ្រាន់តែឮថានាំទៅទិញការ៉េមក៏បាត់យំតែម្តង
<<Ok>>heeseung
<<បងsoobinជួនមើលថែបងថ្លៃផង>>ហើយbroឯងការមួយគេតាំងពីកាល
#ក្នុងហាងការ៉េមleehan
មកវិញហើយប៉ុន្មានថ្ងៃនិងទូរស័ព្ទadminវាគាំងដោយសារអាពួកalean zip zip zip
15.9.2024។
