Distracted Bullet (LOA 2 #7)

CHAPTER 11

"I want that car, and you'll get it for me."

"Paano?" kunot noo kong tanong dito, habang ang aking buong atensyon ay nasa litrato ng sasakyan. May information na nakalagay dito, sabi dito ay nasunog na ito dahil sa isang race at niremodel lang nila ito. Ano naman ang sobrang importante sa sasakyan na ito, at kinailangan pang gumagawa ng auction event.

Nagpatuloy ako sa pagbabasa ng mga details ng sasakyan, kung anong makina ang meron ito. Mga litrato ng interior nito. "You'll bid for it, I don't care how much you bid, how long it will take to bid, just get me that car." he said seriously.

"Bakit kailangan mo pa ako, kaya mo naman gawin ito, pera mo 'rin naman ang gagamitin. Wala akong alam sa ganito!"

"They won't let me have it, even if I give all my money for it. So, you'll have to do it for me." He said, bumulis ang pagpapaandar nito sa kanyang sasakyan, dahilan upang mapakapit ako sa aking inuupuan.

"Bakit?" tanong ko, "Just get it for me, I want that car in my castle the next morning. You'll get it for me." pag-uulit nito. Hindi ako sumagot, muling ibinalik ang aking atensyon sa papel na aking hawak. Bumaba ang aking tingin sa dulong bahagi ng papel at napansin ang isang pangalan.

Ziondrei Villarino Minami is the owner of the car.

Sino ito? Binaliwa ko ito at nagfocus sa paraan na maari kong gawin upang makausap ang aking pamilya. Ito lang ang nag iisang chance mo Sahara. Huminga ako ng malalim at inayos ang ibabang bahagi ng aking suot na dress.

"We're here," he uttered, he glanced at me and smirked. "I will not show up at that event, you'll go there on your own. Don't you try to think of escaping, my men are all around the place. One wrong move and you're back in my hand." pagbabanta nito. Tiningnan ko siya ng masama, gustong-gusto ko itong sakalin at patayin ngayon din, sa loob ng sasakyang ito.

"Now, be a good girl, and bring me my car." Iba talaga ang mga mayayaman ngayon, pag ginusto nila gagawa at gagawa sila ng paraan upang paikutin ang pera sa kanilang mga kamay makuha lamang ang bagay na gusto nila. Nakakainis.

Tinanggal ko ang seatbelt ko, bubuksan ko na sana ang pinto sa aking tabi ng biglang lumitaw si Beige at pinagbuksan ako. Nagkatinginan kaming dalawa, anong ginagawa nito dito? "He'll be guiding you inside, he'll teach you how to bid."

"Tonight, you'll be Nabi Eclarine, a rich tycoon from Vietnam. You went here just for the car because you have a weird addiction to race cars. Think of this as day in a life of a con-artist." hindi ko maiwasang mag make face dahil sa sinabi nito. Addiction to race cars?

"I'll see you later, Missy." he uttered. I just nodded at him before I faced Beige, and was about to get off the car when he suddenly grabbed my wrist, dahilan upang bumalik ako sa pagkakaupo. He gently grabbed my neck, using his finger he forced me to move my head towards him.

When our eyes met, his lips landed on mine. Narinig kong sinara ni Beige ang pinto. Sinubukan ko itong itulak pero hindi ito nagpatinag, felt him beam a little between our lips. Nang hindi pa 'rin ito tumitigil, gumawa na ako ng paraan, I bite his lips so hard that it causes him to instantly move away and lick the blood that the wound cause.

He chuckled and lifted both of his hands up, like he was being arrested for what he'd done. "It's a goodluck kiss, Missy, that means I wish you luck." pinunasan ko ang labi ko bago binuksan ang pinto at agad lumabas. "Ouch!" nabangga ang tuhod ni Beige dahil sa aking ginawa, napaatras ito at tiningnan ako ng masama.

"Sorry." sambit ko, bago inayos ang suot kong dress. Tama siya Sahara, isipin mo parang isang mission lang ulit ito. Kaya mo ito. Huminga ako ng malalim bago lumingon kay Beige, inayos nito ang kweylo bago inalok ang kanyang braso, upang aking kapitan.